در کلام این روز به مباحثی همچون میزان سنگینی گناه بهتان، چه کسی نباید تهمت زننده را سرزنش کند و چه کسی مورد تهمت قرار می‌گیرد؟ با استفاده از احادیث و روایات معصومین(ع) می‌پردازیم.
کد خبر: ۴۹۲۳۴
به گزارشایران اکونومیست, امام صادق(ع) می‌فرمایند: "آن گاه که مومن به
برادر مومنش تهمت زند، ایمان در دل او ذوب می‌شود؛ همان گونه که نمک در آب
ذوب می‌شود". این حدیث زیبا نشان می‌دهد که گناه زشت و ناپسند "تهمت" چگونه
موجب از بین رفتن ایمان مۆمن می‌شود.
از ائمه معصومین(ع) نیز در بیان اندازه سنگینی گناه احادیثی وارد شده است.
امام علی(ع) در این باره فرمودند: "بهتان زدن به آدم بی‌گناه بزرگتر از آسمان است۱".
امام صادق(ع) نیز می‌فرمایند: "بهتان زدن به آدم بی‌گناه سنگینتر از کوه‌های استوار است۲".
همچنین
امام علی(ع) در مذمت رفت و آمد به مکان‌ها و محافل تهمت برانگیز، فرمودند:
"از (رفت و آمد به) جاهای تهمت برانگیز و مجالسی که گمان بد به آنها برده
می‌شود بپرهیز؛ زیرا دوستِ بد، همنشین خود را میفریبد۳".
آن حضرت
در حدیثی دیگر درباره این‌که چه کسی نباید تهمت زننده را سرزنش کند؟
می‌فرمایند: "کسی که خود را در معرض تهمت قرار دهد، نباید کسی را که به او
گمان بد برد، سرزنش کند۴".
مولای متقیان(ع) همچنین فرمودند: "هر که به جاهای بد رفت و آمد کند مورد بدگمانی و تهمت واقع شود۵".
