غزل «گفت ای گروه...» از دفتر «جرس فریاد می‌دارد»
نیّر تبریزی
گفت: ای گروه! هرکه ندارد هوای ما
سر گیرد و برون رود از کربلای ما...
تا دست و رو نشُست به خون، می‌نیافت کس
راه طواف بر حرم کبریای ما
این عرصه نیست جلوه‌گه روبه و گراز
شیرافکن است بادیهٔ ابتلای ما
همراز بزم ما نبُوَد طالبان جاه
بیگانه باید از دو جهان آشنای ما
برگردد آنکه با هَوَس کشور آمده
سر ناورد به افسر شاهی، گدای ما
ما را هوای سلطنت مُلک دیگر است
کاین عرصه نیست در خور فرّ همای ما
یزدان ذوالجلال به خلوت‌سرای قدس
آراسته‌ست بزم ضیافت برای ما...
میرزا محمدتقی مامقانی تبریزی مشهور به «حجة‌الاسلام» و متخلص به «نیّر» در ۱۲ جمادی‌الاولی ۱۲۴۸ هجری قمری در شهر تبریز متولد شد. علوم حوزوی را با تحصیل نزد پدرش ملا محمد که از علمای سرشناس تبریز بود، آغاز کرد. در ۲۲ سالگی برای ادامۀ تحصیل در حوزه عازم نجف شد و پس از فراگیری فقه و اصول به وطن بازگشت و به انجام خدمات دینی پرداخت. نیّر به سه زبان فارسی، عربی و ترکی شعر می‌سرود و علاوه بر شعر، در خطاطی نیز خبره بود. او سرانجام در ۱۲ رمضان ۱۳۱۲ هجری قمری در تبریز درگذشت و در وادی‌السلام نجف به خاک سپرده شد. «مثنوی آتشکده» اثر معروف او است و شعرهایش در دیوانی با نام «دیوان نیّر» به چاپ رسیده است.
