به گزارش ایران اکونومیست، عادی سازی روابط دولت مغرب با رژیم صهیونیستی و سازش با این رژیم بر اساس توافقی صورت گرفت که به موجب آن دولت آمریکا حاکمیت مغرب بر منطقه مورد مناقشه صحرای غربی را به رسمیت شناخت و در مقابل دولت مغرب روابط خود را با تل آویو عادی و تن به سازش داد.
از زمان امضای توافق سازش میان رباط و تل آویو( در دسامبر۲۰۲۰ میلادی) سفرها و توافقات دوجانبه بیشتری بین دو طرف درحال انجام است که بسیاری از آنها بویژه در زمینه امنیتی و نظامی بسته شده است.
مغرب و رژیم اشغالگر قدس پس از عادی سازی روابط، بر تقویت همکاری امنیتی و نظامی خود تاکید کرده اند؛ اگرچه این همکاریها قبل از توافق سازش در دسامبر ۲۰۲۰ میلادی هم فیمابین بود و روابط دو طرف به دلایل متعدد ادامه داشت.
رژیم صهیونیستی تلاش می کند از طریق معاملات تسلیحاتی، جای پایی برای خود در مغرب ایجاد کند.
مغرب آخرین کشوری است که تا کنون پس از امارات، بحرین و سودان، به جرگه عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی پیوست اما با این وجود، این رابطه روند فزاینده و پرسرعتی را در پیش گرفته است.
«ناصربوریطه» وزیر خارجه مغرب درهمین رابطه اعلام کرده که کشورش می خواهد توسعه کامل روابط فیمابین با رژیم صهیونیستی را در نظر دارد.
یکی از دلایل این گستردگی روابط، وجود بزرگترین تعداد یهودیان در شمال آفریقا در مغرب است که جمعا حدود ۳۰۰۰ نفر را بالغ می شوند. از سوی دیگر حدود ۷۰۰ هزار یهودی مغربی الاصل در سرزمینهای اشغالی فلسطین زندگی می کنند.
علاوه بر این، لابی صهیونیستها در مغرب نقش مهمی در توسعه روابط بین دو طرف ایفا می کند، به همین ترتیب لابی "مغربی- صهیونیستی" در فلسطین اشغالی نیز نقش مهمی را در این حوزه برعهده داشته است.
سه روز پیش، «آویو کوخاوی»، رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی در اولین سفر رسمی خود به این کشور عربی وارد رباط شد؛ سفری که به گفته "ران کوخاو" سخنگوی ارتش این رژیم، در چارچوب همکاری های نظامی با مغرب از جمله تبادل دانش، آموزش وتمرین، آموزش مانور مشترک و سلاحهای پیشرفته و تبادل اطلاعات احتمالا در حوزه تسلیحات صورت گرفت.
این سفر نشانگر حجم همکاری نظامی دو طرف و همچنین اعلام افق همکاری های آنها است. حدود یک ماه پیش رژیم صهیونیستی برای اولین بار در بزرگترین مانوردر قاره آفریقا تحت عنوان "شیر آفریقایی" شرکت کرد و ناظران نظامی این رژیم در آن حضورداشتند.
ارتش رژیم صهیونیستی همچنین در ژوئیه ۲۰۲۱ میلادی میزبان یک واحد کماندویی از مغرب بود که در یک مانور چند ملیتی مشترک حضور داشتند. در ماه گذشته نیز رژیم صهیونیستی میزبان هیاتی از افسران عالی رتبه مغرب به منظور توافق برای یک برنامه کاری مشترک یک ساله بود.
از سوی دیگر «بنی گانتس« وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در نوامبر ۲۰۲۱ میلادی راهی مغرب شد و توافقنامه همکاری امنیتی بین دو طرف را امضا کرد. پیش از او نیز یک مشاور امنیتی و یاییر لاپید وزیر امور خارجه وقت این رژیم به مغرب سفر کرده بود.
رژیم اشغالگر پیشتر نرم افزارهای پگاسوس(ساخت یک شرکت صهیونیستی) را برای مقاصد امنیتی و اطلاعاتی در اختیار مغرب قرار داده بود. برخی می گویند که مغرب از این برنامه برای هدف قرار دادن روزنامه نگاران، مخالفان و شخصیت های سیاسی مغربی و خارجی استفاده می کند.
مغرب با هدف توسعه ارتش خود بدنبال تقویت همکاری نظامی با رژیم صهیونیستی و در مقابل، رژیم اشغالگر قدس نیز به دنبال دستیابی به معاملات بیشتر برای تامین مالی بودجه خود است.
مغرب بودجه هنگفتی (بالغ بر۱۰ میلیارد دلار) را به بخش نظامی خود اختصاص می دهد. همچنین هزینه های نظامی مراکش در فاصله سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ میلادی حدود ۴۸ میلیارد دلار برآورد شده است. این کشور با اختصاص ۱۵درصد از کل خرید سلاح آفریقا، در جایگاه دوم مشتریان بزرگ سلاح در قاره سیاه در بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ میلادی قرار دارد.
این سطح از همکاری بین رباط و تل آویو این پرسش را مطرح می کند که حضور صهیونیست ها در منطقه شمال آفریقا به آثار و پیامدهایی را برای این منطقه و کشورهای آن به همراه خواهد داشت.
رژیم صهیونیستی با انجام معاملات تسلیحاتی به دنبال یافتن جای پایی در مغرب است تا بتواند اهداف مدنظر خود در آفریقا را به راحتی پیش ببرد و مغرب بهترین بستر را برای این رژیم فراهم کرده است.
رژیم صهیونیستی به خوبی می داند که این معاملات و توافقها موجب بالا گرفتن اختلاف بین مغرب و الجزایر می شود، به همین دلیل هم به شدت در پی عقد موافقتنامه ها و انجام معاملات بیشتر با مغرب است تا اختلاف بین دو کشور عرب را تا حد امکان تعمیق کرده و فاصله این دو کشور را بیشتر کند.
این همکاری تنگاتنک رژیم صهیونیستی با مغرب الجزایر را وادار خواهد کرد که ساکت ننشسته و به نوبه خود در پی تثبیت جایگاه منطقه ای و بالابردن توان تسلیحاتی خود برآید.
الجزایر که یک طرف مهم در معادلات این منطقه است، پیش ازاین مغرب را متهم کرده بود که با گشودن درهای خود بر روی "اسراییلی ها"، ثبات الجزایر را هدف گرفته و خاک خود را به پایگاهی برای رژیم صهیونیستی و محلی برای برنامه ریزی و انجام حملات و تجاوز برنامه ریزی شده به الجزایر تبدیل کرده است.
عقد قراردادهای جدید بین مغرب و رژیم صهیونیستی موجب افزایش رقابت تسلیحاتی در منطقه شمال آفریقا خواهد شد و پیش بینی می شود که الجزایر نیز با استفاده از افزایش قیمت نفت و گاز در بازارهای جهانی، معاملات تسلیحاتی خود را افزایش دهد، زیرا بودجه سالانه وزارت دفاع این کشور بالغ بر ۱۰ میلیارد دلار است.
کارشناسان سیاسی معتقدند که رژیم صهیونیستی از طریق نفوذ هرچه بیشتر در مغرب بدنبال اختلاف افکنی و ایجاد گسست در بین کشورهای عربی شمال آفریقا از طریق برهم زدن موازنه قوا در این منطقه و وادار کردن آنها به رقابت های تسلیحاتی با یکدیگر است.
به عقیده این کارشناسان، شرایط یاد شده به نوبه خود فرایند صلح و ثبات در منطقه شمال آفریقا را که اساسا به خاطر بحران لیبی در وضعیت بسیار پرچالشی به سرمی برد، بیش از پیش برهم خواهد زد و این منطقه را وارد چرخه دیگری از تنش و درگیری خواهد کرد.
