مهرتاش شاملی در گفت و گو با ایران اکونومیست، در خصوص کناره‌گیری تیمش از لیگ برتر هندبال اظهار کرد: تیم انصراف نداده است و شخص من دیگر تمایلی برای ادامه راه ندارم. شاید نیروی زمینی همچنان بخواهد ادامه همکاری داشته باشد. نیروی زمینی مدتی بود که می‌خواست تیمش را به تهران منتقل کند ولی چون ما هزینه ها را پرداخت می‌کردیم و به ما اطمینان داشتند که تخلفی اتفاق نمی‌افتد در کازرون ماندند. حالا اینکه ما کنار رفتیم آنها تیم را در کازرون نگه می دارند یا نه و یا کازرون چه خواهد کرد بعدا مشخص می‌شود.
مالک تیم شاملی گفت: ما دیگر در هیچ بخشی نه زنان و مردان تیمداری نخواهیم کرد. در بخش زنان که تیم همان شاملی کازرون و تیم خودمان بود. البته ما در دسته یک بسکتبال و والیبال زنان هم بودیم که دیگر تیمداری نخواهیم کرد. در سه سال گذشته در هر دو بخش زنان و مردان در هندبال روی سکو رفتیم ولی متاسفانه سوء استفاده می‌شود. این تیم در سال ۹۷ لیگ را با مشکلات زیادی تمام کرده بود. من هم که می‌خواستم در ورزش کاری کرده باشم. البته برنامه‌ام فوتبال بود ولی دیدم تیم هندبال آماده است و از سال ۹۸ به تیمداری در هندبال ورود کردیم.
شاملی در پاسخ به این سوال که چرا تصمیم گرفتید دیگر تیمی در هندبال نداشته باشید گفت: هیچ ارگان و نهادی به ما کمک نکرد. سال ۹۷ به من گفتند که برای تیم هندبال ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون هزینه شده که مبلغ ۲۷۰ میلیون را استانداری و ۱۳۰ میلیون را هم یک اسپانسر تقبل کرده است. خیرین و دیگران هم کمک کرده بودند. من هم گفتم با شرایط بهتر تیم قوی‌تری می‌بندیم و مازاد هزینه را هم من تقبل می‌کنم. هزینه سنگینی گذاشتم و یک سالن را بازسازی کردم اما هنوز بعد از ۳ سال و نیم آن را هم به من تحویل نداده‌اند. یعنی حتی یک نامه تحویل سالن به من نمی‌دهند. اداره ورزش جوانان استان یا شهرستان هر روز یک حرفی می زنند. یک زمینی به وسعت ۱۱۰۰ متر که کاربری ورزشی فرهنگی داشت قرار بود بدهند تا خوابگاه و فیزیوتراپی در آن بسازم. آنقدر نهادهای مختلف و سازمان‌ها در نامه نگاری‌ها کش دادند که حالا همان زمین ۱۰ برابر شده و ساخت آن هم همینطور. در این حد هم کاری برای ما نکردند.
وی افزود: سال گذشته که در لیگ قهرمان شدیم نمی‌خواستیم به جام باشگاه‌های آسیا برویم چون هیچ کجا یک هزار تومنی به تیم کمک نکرده بود، یک اسپانسر از داخل استان پیدا نشد یا یک خوابگاه به ما ندادند. روزی فقط ۸۰۰ میلیون پول خوابگاه می‌دادم. اصرار کردند که در مسابقات آسیا شرکت کنیم تا اسم کازرون در آسیا باشد. نماینده مجلس گفت ۲ میلیارد به تیم کمک می کند، فرمانداری هم قرار بود ۵۰۰ میلیون از بودجه فرهنگی بدهد اما کمکی نکردند. دوباره سال ۱۴۰۰ تیم را بستیم. هزینه های چند برابر و بازی ها متمرکز بود. اینها کمر ما را شکست.
شاملی خاطرنشان کرد: در این شرایط من دیدم هنوز که تیم به بدنامی نرسیده تحویل دهم تا ببینم خودشان چه می کنند. آیا می‌توانند یک تیم در حد هفتم یا هشتم ببندند تا بتوانند بقایشان را در لیگ حفظ کنند. اگر هم روزی هم خواستند به من کمکی کنند، من هم بقیه بودجه را می گذارم تا در آسیا هم مقام بگیرند. به هر حال گفتم نباشیم بهتر است اما هر روز تماس می‌گیرند و شعارهای همیشگی را می‌دهند اما چون سه سال است این شعارها حسابی وضعیت خودم را به هم ریخته دیگر ادامه نخواهم داد. من تا اینجا وظیفه‌ای را که به عهده خودم می‌دانستم و دینی که به شهر پدر و پدربزرگم داشتم را انجام داده‌ام اما حضور بیشتر از این اشتباه است.
او در پاسخ به این سوال که آیا این کناره‌گیری قطعی است گفت: من اگر قرار بود شعاری کاری انجام دهم سال‌های قبل می‌کردم. واقعیت این است که به این جمع بندی رسیده‌ام که هیچ کاری انجام نمی‌دهند. البته نیروی زمینی ارتش در حد توانش همیشه به ما کمک کرده است. چرا باز با وعده بیایم یک هزینه ۱۰ میلیاردی هم کنم. برای چه؟ بعید می‌دانم برگردم. گفته‌اند که جلسه می‌گذارند اما از این حرف ها زیاد بوده است. هر موقع عملیاتی شد می‌توان به آن فکر کرد. ۹۹ و ۹ دهم درصد دیگر ادامه نخواهم داد.
شاملی در پاسخ به این سوال که آیا با فدراسیون هندبال هم مشکلاتی داشته است، گفت: وقتی یک نفر می‌رود ترجیح این است پشت کسی حرفی نزند. من با فدراسیون مشکلی نداشتم ولی یک جاهایی هم همه فدراسیون‌ها در قبال تیم‌ها وظایفی دارند. امیدوارم هندبال به سمت و سویی برسد که هر کسی که به هندبال می‌آید از جیبش نخواهد هزینه کند. تیم‌ها بازیکن ۱۷ یا ۱۸ ساله که را به تیم ملی می‌رسانند اما سال بعد هیچ دسترسی به آن ندارند. حداقل در رشته‌های دیگر اگر بازیکن را پرورش می‌دهند، می فروشند و یک درآمد ایجاد می‌شود. در این رشته حق پخش و حق تبلیغات تعریف نشده است. فقط باید پول داد. من گله ای از فدراسیون ندارم اما اگر برای آینده، این کارها را نکنند به غیر از دو سه تیم صنعتی همه تیم‌ها گردشی می‌شوند یعنی یکی دو سال هستند و بعد می‌روند. حامی هیچ کجا دیده نمی‌شود، هیچ عایده‌ای برایش ندارد.
