به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، در متن این پیام آمده است:
«به نام خدا
نوبت آمد، می‌نوازد نوبتی ناقوسمان
تا بگیرد رودهامان راه اقیانوسمان
وقتی پژوهشگر و اهل‌قلمی در پنجاه‌وچند سالگی دنیا را ترک می‌کند، به مراتب با قطعیت و اندوهی بیش از دیگران می‌توان گفت که: «جوان افتاد». زیرا پژوهشگر و ادیب سال‌ها ممارست می‌کند تا در اوج پختگی، دیگران از وی بهره‌ها ببرند و دانش‌ها بیاموزند.
«دکتر حسن ذوالفقاری» گرامی نیز چنین جهان را ترک کرد و به عالم باقی شتافت.
ایشان را همگان به خلق آثار ماندگار در حوزه ادبیات عامه و دیگر حوزه‌های مرتبط می‌شناسند اما در کنار این شناخت بلافاصله درباره حسن خلق و تواضعش نیز سخن می‌گویند.
من به عنوان یکی از دلبستگان ادبیات ایران خود را در اندوه فقدان آن عزیز شریک می‌دانم و به خانواده و علاقمندانش تسلیت می‌گویم.»
سن ذوالفقاری، استاد زبان و ادبیات فارسی، نویسنده و پژوهشگر ادبی متولد ۱۳۴۵ در دامغان بود. او در آخرین سال‌های عمر خود از استادان اعزامی وزارت علوم به کرسی‌های زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پکن چین بود.
از آثار او می‌توان به «منظومه‌های عاشقانه ادب فارسی»، «فرهنگ بزرگ ضرب‌المثل‌های فارسی»، «داستان‌های امثال»، «سر دلبران»، «باورهای عامیانه مردم ایران»، «ادبیات داستانی عامه»، «فرهنگنامهٔ داستان‌های متون فارسی» و... اشاره کرد.
حسن ذوالفقاری در ۱۷ تیر ۱۴۰۱ در سن ۵۶ سالگی بر اثر سکته قلبی در تهران درگذشت.
