به گفته وی، توافق صورت گرفته بین ایران و کشورهای بزرگ میتواند انزوای اقتصادی ایران را نیز تعدیل کند.
توکاس گفته است: این اشتیاق تنها در شرکتهای آلمانی بوجود نیامده است و شرکتهای آمریکایی نیز بسیار علاقهمند به حضور در ایران هستند؛ بویژه شرکتهای ارائه دهنده تجهیزات پزشکی. یکی از مهمترین جنبههای این توافق، جنبه اقتصادی آن و کانالهای اقتصادی است که با ایران ایجاد خواهد کرد.
گرچه دارو همواره از تحریمها معاف بوده است، اما ممنوع شدن نقل و انتقالات بانکی باعث شد که عملاً واردات دارو نیز مختل شود. اما اکنون داروهای غربی بار دیگر میتوانند وارد ایران شوند.
اما با این حال، شرکتهای بزرگ آلمانی سکوت کردهاند. خودروسازان و تولیدکنندگان بزرگ ماشینآلات اعلام کردهاند که رابطهای با ایران نداشتهاند و تصمیمی هم برای تغییر آن ندارند.
شرکتهای ترکیهای از سوی دیگر با چراغ سبز دولت به بانکهای این کشور برای تبادلات مالی با بانکهای ایران، برای ورود به بازار 76 میلیونی این کشور صف آماده هستند.
یکی از مدیران شرکت خودروسازی "ولوو" سوئد نیز گفته است که تعدیل تحریمهای ایران،موقعیتهای مثبت بسیاری را برای این گروه خودروسازی ایجاد خواهد کرد.
اما ورود به حوزه نفت و گاز ایران به ویژه پروژه پارس جنوبی و آزادگان از جمله حوزههای سرمایهگذاری است که شرکتهای اروپایی بدنبال ورود به آن هستند. البته مدیران این شرکتها اعلام کردهاند هنوز برای نتیجهگیری برای ورود به ایران زود است.
شرکت امتیان آفریقای جنوبی که در صنعت مخابرات ایران سرمایهگذاری کرده است نیز از وجود 450 میلیون دلار از سرمایههای این شرکت در پروژههای مرتبط با ایران خبر میدهد که بدلیل تحریمها بلوکه شده است.
توکاس همچنین هشدار داده است که شرکتهای آلمانی در حال رقابت با شرکتهای آمریکایی نیز هستند و لغو تحریمهای اتحادیه اروپا از تعدیل تحریمهای آمریکا دشوارتر به نظر میرسد و این فرصت را برای آمریکا فراهم میکند تا بسرعت وارد بازار ایران شود.