به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه خبری فیز دات اُرگ (phys.org)، پژوهشگران دانشگاه آلاسکا فربَنکس (Alaska Fairbanks) در آمریکا، به‌تازگی مقاله‌ای در مجله سایِنس اَدوَنسِز (Science Advances) چاپ کرده‌اند که تأثیر معادن فلزات و زغال سنگ بر ماهی سالمون و قزل‌آلا را در شمال غربی آمریکای شمالی بررسی می‌کند و نتیجه می‌گیرد که نیاز بیشتری به استفاده از علم در سیاست‌های بخش معدن وجود دارد.
این اولین مطالعه بین رشته‌ای جامع است که توسط گروهی از متخصصان انجام شده است و به صراحت سیاست معدن را به درک فعلی ما از اکولوژی (بوم‌شناسی) حوزه آبخیز و زیست‌شناسی آزادماهیان ربط می‌دهد.
این پژوهشگران معتقدند مقاله آن‌ها مخالف یا موافق معدن‌کاری نیست؛ فقط مشکلات و شکاف‌های زیست‌محیطی کنونی در زمینه کاربرد علم در سیاست بخش معدن را توضیح می‌دهد.
در این پژوهش، متخصصان اطلاعات مربوط به هیدرولوژی (آب‌شناسی)، اکولوژی (بوم‌شناسی) رودخانه، سم‌شناسی آبزیان، زیست‌شناسی و سیاست معدن را بررسی کردند.
مطالعات بیانگر این است که معادن از طریق آلاینده‌ها، دفن زباله در کانال آب و تغییر جریان رودخانه‌ها به حوضچه‌های پرورش آزادماهیان آسیب می‌رسانند.
سیلت (لای) تخم ماهی ها را خفه می‌کند و جنین‌ها ممکن است در آب‌های زیرزمینی آلوده زنده نمانند. فلزات سنگین حس بویایی آزادماهیان را به خطر می‌اندازد و این موضوع بر توانایی آن‌ها در نشان‌دادن واکنش به شکارچیان و پیداکردن مسیر بازگشت از اقیانوس برای تخم‌ریزی تأثیر می‌گذارد.
همه معادن به یک اندازه خطر ایجاد نمی‌کنند؛ صدماتی که آن‌ها بر جای می‌گذارند ممکن است جدی و ماندگار باشد.
