به گزارش ایران اکونومیست، یورو نیوز می گوید؛ در روایت‌های مطرح شده در شبکه‌های اجتماعی از تجربه معاشرت با خانواده‌های سوئدی، اغلب به این نکته اشاره شده است که این خانواده‌ها به همبازی‌های کودکانشان در خانه شام نمی‌دهند.
یکی از کاربران اینترنتی در این باره نوشته است: «به یاد دارم که در کودکی برای بازی به خانه یک دوست سوئدی رفته بودم. در حالی که در اتاقش بازی می‌کردیم مادرش صدایش کرد که شام آماده است. حدس بزنید چه اتفاقی رخ داد! دوستم از من خواست تا در اتاق منتظر بمانم تا خودش برود شام بخورد.»
یکی دیگر از کاربران می‌گوید که به یاد دارد در خانه دوست‌های سوئدی‌اش هنگام شام از او می‌خواستند تا در اتاق دوستش منتظر بماند اما گاهی هم یک ساندویچ به او تعارف می‌کردند.
زارا لارسون، ستاره سوئدی موسیقی پاپ نیز در مورد روایت ذکر شده گفت: «وقتی کوچک بودم واقعا امری عادی بود که به خانه دوستانم بروم و به من بگویند: ''من یک سر می‌روم شام بخورم، تا ۳۰ دقیقه دیگر بر می‌گردم''.»
ریچارد تلستروم، استاد دانشگاه در سوئد درباره روایت‌های جنجال آفرین درباره فرهنگ سوئدی می‌گوید؛ عدم پذیرایی از مهمانان «خیلی چیزها را درباره خود ما و هویتمان آشکار می‌کند.»
او البته تاکید می‌کند که عدم پذیرایی از همبازی کودکان در خانه‌ها تا دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ رواج داشت و امروزه دیگر به این شکل نیست. به گفته این استاد دانشگاه دلیل عدم پذیرایی از همبازی کودکان در خانواده‌های سوئدی «روابط بین خانواده‌ها» و «نگرانی از بدهکار شدن به یکدیگر» بود.
او می‌گوید: «اگر کودک شما خیلی در خانه من غذا بخورد شما خود را مدیون من می‌دانید. از این اتفاق باید جلوگیری کرد چرا که برای روابط بین بزرگسالان خوب نیست.»
ریچارد تلستروم همچنین توضیح می‌دهد که در دوره‌ای از تاریخ سوئد خانواده‌هایی که برای تامین غذای فرزندانشان مشکل داشتند آنها را برای بازی به خانه دیگران می‌فرستند. به گفته وی این امر باعث شد تا بعدها دعوت از کودک مهمان برای صرف غذا در خانه جنبه «توهین‌آمیز» پیدا کند زیرا به طور غیرمستقیم به این معنا بود که والدینش توانایی مالی سیر کردن شکم فرزند خود را ندارند.
روایت‌های مطرح شده از معاشرت با سوئدی‌ها و محبوبیت هشتگ «رسوایی سوئد» باعث شده است تا نگرانی‌هایی در این کشور درباره وجهه سوئد در سطح جهان پدید بیاید.
