به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه خبری «سای‌تِک‌دِیلی»، گروهی از دانشمندان با نظارت آزمایشگاه «آمِس» (Ames) تحت نظارت لابراتوار ملی آمریکا در سال ۲۰۲۰ اولین کاتالیزور فرایندی معدنی (inorganic یا غیرآلی) را کشف کردند تا بتوانند پلاستیک‌های پلی‌اُلفین (polyolefin) را تجزیه و به مولکول‌های قابل استفاده برای ایجاد محصولات باارزش‌تر تبدیل کنند. این گروه اکنون یک روش جدید برای تسریع این فرایند تبدیل بدون از دست دادن محصولات مطلوب ابداع کرده است.
کاتالیزور (ماده ای که باعث تغییر سرعت یک فعل و انفعال شیمیایی می شود بدون آن که مستقیماً در آن فعل و انفعال وارد شود)
کاتالیزور مورد اشاره دربردارنده ذرات پلاتین روی یک هسته محکم سیلیسی است که پوسته‌ای از سیلیس دور آن را گرفته و منافذ یک شکل دسترسی به موقعیت کاتالیزوری را ممکن می‌سازد. مقدار کل پلاتین مورد نیاز کاملا اندک است که با توجه به هزینه بالا و عرضه کم پلاتین (طلای سفید) این یک مزیت مهم به شمار می‌رود.
در جریان آزمایش‌های تجزیه، زنجیره‌های بلند پلیمر وارد روزنه‌ها می‌شوند و با موقعیت کاتالیزوری (catalytic sites) تماس برقرار می‌کنند و سپس زنجیره‌ها به قطعات کوچکتر شکسته می‌شوند که دیگر ماده پلاستیکی نیستند (تصویر بالا).
«ونیو هوانگ» (Wenyu Huang) دانشمند آزمایشگاه یاد شده گفت: این نوع آزمایش با کاتالیزورهای متخلخل (پرمنفذ) به طور کلی خیلی مورد مطالعه و بررسی قرار نگرفته‌اند و از این رو، این تحقیق برای شناخت علم بنیادین این فرایند و چگونگی عملکرد آن برای بازیافت بهینه پلاستیک‌ها مهم است.
