به گزارش ایران اکونومیست، «امیر سرتیپ کامبیز زندی» در کتاب خاطرات خود با عنوان «زیارت با دستان خالی» درباره اعدام یک جاسوس اسرائیلی توسط صدام روایت می‌کند:یک روز همه بچه‌ها دور روزنامه حلقه زده‌اند، گفتم: «چه خبره؟!» گفتند: «یک جاسوس ایرانی انگلیسی‌تبار دستگیرشده به نام فرزاد بازفت. و به اتهام ارسال اخبار فوق سری از تأسیسات اتمی و شیمیایی عراق به خارج، به دستور صدام حسین به دار آویخته شد.»
فرزاد بازُفت با نام کامل «فرزاد رباطی بازفت» خبرنگار ایرانی تبار مقیم در کشور انگلستان بود. او در سال ۱۹۹۰ میلادی در سفری به عراق توسط نیروهای امنیتی رژیم صدام حسین دستگیر شد و در تاریخ ۱۵ مارس در زندان ابوغریب به جرم جاسوسی برای اسرائیل به دار آویخته شد. او پس از انفجاری که در پایگاه نظامی حله در جنوب بغداد رخ داد و سروصدای زیاد بپا کرد.
به کمک یک پرستار بریتانیایی به نام «دافنه پریش» سفر کرد. عکس‌هایی از محل انفجار تهیه کرد و از خاک آنجا نمونه‌برداری کرد. او در هنگام بازگشت به بریتانیا در فرودگاه دستگیر و به سلول انفرادی در زندان «ابوغُریب» انتقال پیدا کرد. در اول نوامبر سال ۱۹۸۹، ۶ هفته بعد از دستگیری، در مقابل دوربین‌های تلویزیونی نشانده شد و به جاسوسی برای اسراییل اعتراف کرد. نهایتاً در ۱۰ مارس ۱۹۹۰ در یک محاکمه یک‌روزه در پشت درهای بسته، به اعدام محکوم شد. حکم اعدام او پنج روز بعد اجرا شد و جنازه او در یک صندوق چوبی برای خانواده وی فرستاده شد.
مفسرین و تحلیل‌گران اردوگاه درافتادن صدام با غرب و به‌خصوص انگلستان را به فال نیک گرفتند، و گفتند شاید باعث آزادی اسرا شود. یک روز در لابلای روزنامه‌ها کلمه «رسائل» توجه مفسرین و تحلیل‌گران اردوگاه را به خود جلب کرد. مفهوم آن این بود که بین سران ایران و عراق مکاتباتی در حال انجام می‌باشد؛ ولی هیچ‌کس از مضمون آن اطلاعی نداشت.
اعدام بازفت باعث خشم عمومی در غرب، انتقاد بسیار گسترده رسانه‌های کشورهای غربی و سازمان‌های مدافع حقوق خبرنگاران و همچنین سازمان‌های مدافع حقوق بشر از رژیم صدام حسین شده بود. به خاطر اعدام بازفت تحریم‌های مختلف علیه صدام آغاز شد. صدام هم خود را قدرتمند می‌دانست و به مردم توصیه می‌کرد در مقابل آمریکا و انگلیس ایستادگی کنند.
