انتظار می‌رود مادرانی که به هر علت از روش‌های کمک باروری استفاده می‌کنند، در اثر مشکلات و فشارهای روانی ناشی از استفاده از این روش‌ها، بیشتر در معرض افسردگی پس از زایمان باشند.
محققان کشور به منظور مقایسه میزان وقوع افسردگی پس از زایمان در مادران با بارداری طبیعی و مادران باردار شده با روش‌های کمک باروری، ۴۰۶ مادر با نوزادانی بین ۳ تا ۹ ماه را بررسی کردند.
از میان مادران انتخاب شده ۳۰۸ نفر به صورت طبیعی و ۹۸ نفر با روش‌های کمکی باردار شده بودند. مادران مورد بررسی به سوالاتی در خصوص میزان تحصیلات، اشتغال، چگونگی بارداری، تعداد فرزند، سابقه بستری شدن نوزاد، روش شیردهی، سن مادر و نوزاد، روش کمک باروری (در صورت استفاده) و سابقه افسردگی پاسخ دادند.
نتایج به دست آمده با استفاده از روش‌های آمار مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد میزان افسردگی پس از زایمان بر اساس شاخص ادینبورگ، در مادران با باروری طبیعی ۰.۳۵±۸.۳۸ و در مادران باردار شده با روش‌های کمک باروری ۰.۶۳±۷.۶۹ بود. همچنین میزان گزارش افسردگی پس از زایمان در گروه کنترل (مادران با بارداری طبیعی) ۲۶ درصد و در مادران باردار شده با روش‌های کمک باروری ۲۰.۴ درصد بود.
نتایج این پژوهش نشان داد، علی رغم باور موجود اختلاف معنی‌داری میان افسردگی پس از زایمان مادران با باروری طبیعی و مادران باردار شده با روش‌های کمک باروری وجود ندارد. نتایج این پژوهش در نشریه بین‌المللی International Journal of Fertility and Sterility به چاپ رسیده است.
دکتر ملک زاده، دکتر امیر چقماقی، دکتر چهرازی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی بابل و دانشگاه علوم پزشکی ایران این تحقیق را به نتیجه رساندند.
مهر
