هر چه سن افراد افزایش می‌یابد، زندگی‌شان بیشتر تغییر می‌کند. ممکن است دوستان و نزدیکان آن‌ها به انتهای زندگی خود برسند و یا حتی شغل خود را از دست بدهند.
مطابق مقاله جدیدی که در مجله روانپزشکی بالینی منتشر شده است، عبور از این آستانه نیاز افراد را به یافتن معنا در زندگی بیشتر نشان می‌دهد.
طبق مطالعات محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، ارتباطی میان معنای زندگی و عملکرد مثبت جسمی، روحی و شناختی وجود دارد به این ترتیب معنا بخشیدن به زندگی، افراد را به سوی شادتر و سالم‌تر زیستن سوق می‌دهد.
ممکن است همه افراد در برهه‌هایی از عمر خود به دنبال معنای زندگی در زذهن خود بوده باشند، اما مطالعات نشان داده که پرداختن بیش از حد به خانواده، دوستان و سا مشاغل مختلف، این امر را به حاشیه برده است.
دوران جوانی مثلا در دهه ۲۰ زندگی، افراد درگیر شغل مورد نظر خود و یا یافتن شریک زندگی ایده‌آل برای خود هستند و کمتر به چیزی به عنوان معنای زندگی برای خود می‌پردازند. اما با ورود به دهه ۳۰، ۴۰ و ۵۰ روابط تثبیت شده‌تری برقرار می‌کنید، شاید شما متاهل باشید و در یک شغل مستقر شده باشید در این دوران دیگر آن پویایی جوانی کاهش می‌یابد و معنای زندگی افزایش می‌یابد. بعد از ۶۰ سالگی، اوضاع تغییر می‌کند. مردم از شغل خود بازنشسته می‌شوند و ممکن است هویت خود را از دست دهند. رعایت توصیه‌های پزشکی شروع می‌شود، برخی از دوستان و یا افراد خانواده درمی‌گذرند و جستجو برای معنای زندگی دوباره آغاز می‌شود.
به نظر می‌رسد با بالا رفتن سن، یک نیاز مبرم وجود دارد که بدانیم باقی عمر خود را چگونه بگذرانیم. برای بسیاری از افراد، درک مفهوم زندگی به عنوان شرط لازم برای پایان دادن به داستان زندگی فرد است. مطالعه نشان می‌دهد، سال‌های رو به کاهش و مشکلاتی که ممکن است در آن‌ها بوجود بیاید تحت تأثیر استرس و پیامد‌های جسمی قرار دارند.
باشگاه خبرنگاران جوان
