به گزارش خبرنگار ما؛ شاهرخ شهنازی در نامه اش نوشته است:
جناب آقای علیرضا دبیر.
از زمانهای بسیار دور و بخصوص از المپیک سیدنی و بعدها در کمیته المپیک در کنار هم بودیم.
بجز قهرمانی جهان و المپیک که شایسته آن بودید آنچه شما را بسیار شاخص میکند صفت معرفت و مرامی است که همیشه داشته اید و آنهم محیطی است که در آن تربیت شدید و با مردم زندگی کردید.
البته در خودسازی و نفس کشی خیلی تلاش کرده و میکنید.
اکنون که با تاییدات ائمه اطهار(ع) و خداوند متعال در راس ورزش کشتی که از کودکی و نوجوانی عاشق آن بوده و عمرتان را پای آن گذاشتید، قرار گرفته اید نوبت آزمایش دیگری فرارسیده است.
امیدوارم ایام طولانی خدمتگزار مردم و ورزش کشتی و نظام اسلامی باشید و با هم امیدوارم بهر دلیل وقتی قرار شد این مسئولین را ترک کنید در دل اطرافیان و مردم ایران و اهالی ورزش جای بگیرید و آنروز همه بگویند کاش نمیرفت.
از امروز که در راس کار قرار میگیرید همه تعریف و تمجید میکنند ولی چه خوش است وقتی نیستید از شما به نیکی یاد کنند .
عده ای هم که مایل نبودند شما در این سمت خدمتگزار باشید فعلا لباس دوستی به تن میکنند و منتظر میمانند تا ببیند کی ستاره بخت و اقبال تان افول میکند آنگاه پنهان و آشکار، با لبخند و یا عصبانیت علیه تان اقدام میکنند. چون شما را بیش از دو دهه است میشناسم که عاشورایی هستید، مشفقانه عرض میکنم دل به تعریف و یا تکذیب شان ندهید،چرا که حضرت در صحرای کربلا و هنگام شهادت فرمودند(الناس عبید الدنیا یعنی مردم بنده وحلقه بگوش دنیا هستند ) لذا از خدای تان بخواهید شما را عاقبت الامر رستگار فرماید هر چند که به ظاهر در مشقت باشید.
چون از خادمان سید الشهدا (ع)هستید از حضرتش مسالت میکنم که راهنمای شما باشد و عاقبت بخیر تان گرداند.
برادر شما شاهرخ شهنازی.
