به گزارش فرهیختگان، بامداد بیست و یکم آذر ۱۳۹۱ تلفن کلانتری ۱۶ شهریار به
صدا درآمد و به افسر نگهبان خبر رسید از یک مجتمع مسکونی در شهرک «اندیشه»
بوی تعفن به مشام می‌رسد.
همان موقع پلیس به ساختمان موردنظر رفت و
به پرس‌وجو پرداخت. تحقیق محلی نشان می‌داد زن و شوهری جوان به نام‌های
«زهرا» و «ایمان» که در این واحد زندگی می‌کردند سرناسازگاری داشتند و مدام
با هم دعوا می‌کردند.
همزمان با روشن شدن این موضوع، ماموران با
مجوز قضایی، در خانه «ایمان» را گشودند و با پیکر متعفن این مرد روبه‌رو
شد. پس از نمونه‌برداری لازم، جنازه به پزشکی قانونی فرستاده و مشخص شد
«زهرا- ب» ۳۰ ساله به «بروجرد» گریخته است. به این ترتیب فرضیه همسرکشی قوت
گرفت و پلیس با دریافت نیابت قضایی به «بروجرد» رفت. «زهرا- ب» وقتی با
مدرک‌های دادگاه‌پسند روبه‌رو شد، گفت: از بدرفتاری شوهرم، جان به لب شده
بودم و به همین دلیل از برادرم «حسین» و دوستش «محمد» خواستم تا او را
گوشمالی بدهند. برادرم و دوستش اما مقابل چشمان من، شوهرم را کشتند.
به
دنبال اعتراف‌های این زن جوان «حسین- ب» و «محمد- ج» بازداشت شدند و
مشارکت در جنایت را گردن گرفتند. «حسین- ب»۳۱ساله گفت: دستمال را دور گردن
«ایمان» پیچیدم و «محمد » با چاقو به جانش افتاد.
پس از بازسازی
صحنه جرم، کیفرخواست صادر و به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در
نشست رسیدگی به این ماجرا که دیروز به ریاست قاضی «نورالله عزیزمحمدی» و با
حضور چهار مستشار تشکیل شد، ابتدا نماینده دادستان پایتخت، کیفرخواست را
خواند. «علی عطار» اظهار داشت: طبق مدرک‌های موجود برای «حسین- ب» و «محمد-
ج» اشد مجازات می‌خواهم. برای «زهرا- ب» نیز به جرم معاونت در جنایت،
تقاضای تعیین کیفر دارم.
نوبت دفاع به «حسین- ب» که رسید، گفت: به تنهایی «ایمان» را کشتم. باور کنید دوستم در قتل، دستی نداشت.
وی
ادامه داد: وقتی خواهرم قهر کرد و از تهران به خانه پدرم در «بروجرد» رفت
به‌شدت عصبانی شدم. سپس به همراه خواهرم و «محمد» به تهران آمدم و در خانه
«ایمان» مواد مخدر مصرف کردم. در آن بین «ایمان» با خواهرم درگیر شد و
مقابل چشمانم به صورت «زهرا» سیلی زد. با دیدن آن صحنه از کوره در رفتم و
دستمالی را که همراه داشتم دور گردن «ایمان» پیچیدم. در نتیجه «ایمان»
بیهوش شد و با چاقو به جانش افتادم. زمانی که مطمئن شدم شوهرخواهرم مرده به
همراه «زهرا» و «محمد» به «بروجرد» برگشتم. «محمد» برای سبک شدن مجازات
من، به دروغ در اداره آگاهی گفته بود که در قتل، دست داشته است. حالا اما
واقعیت را می‌گویم. «محمد» بی‌گناه است.
نوبت دفاع به «محمد- ج» که رسید حرف‌های «حسین- ب» را تایید کرد و خود را بی‌گناه خواند.
«زهرا» نیز منکر معاونت در جنایت شد: «باور کنید نمی‌خواستم شوهرم کشته شود.»
در
پایان این نشست هیات قضایی با اعلام تنفس وارد شور شد و «حسین- ب» را به
قصاص (اعدام با طناب دار) و «محمد-ج» را به ۱۵ سال زندان محکوم کرد. «زهرا-
ب» نیز به ۵ سال زندان محکوم شد..
