بهار نوشت:
گفته شده که سازمان نظام پزشکی می‌تواند در زمینه صدور سایر مجوزهای قانونی فعالیت نیز مطابق مقررات وزارت بهداشت اقدام کند. بر این اساس قانونگذار با نگاه دقیق خود این امکان را فراهم کرده که وزارت بهداشت امور مربوط به پروانه‌های اشتغال را در راستای کاهش تصدی‌گری دولت به سازمان نظام پزشکی واگذار و سازمان نظام پزشکی نیز مطابق مقررات حوزه سلامت کشور نسبت به این مهم اقدام کند. به دنبال برگزاری این جلسات درنهایت کارشناسان هر دو طرف به این نتیجه رسیدند که حذف پروانه دائم و موقت جامعه پزشکی اختلالی در حوزه سلامت کشور ایجاد نمی‌کند. به دنبال این نظر کارشناسی، براساس شنیده‌های ما حذف پروانه دائم و موقت از تصویب شورای معاونان وزارت بهداشت نیز گذشته است.»
وی با دفاع از این طرح، ادامه داده است: «در این میان خلئی احساس می‌شد و آن این‌که پزشکان و گروه‌هایی که مجوز دفاتر کار را دریافت می‌کردند، برای تمدید پروانه مطب و مجوزهای خود به گذراندن دوره‌های بازآموزی ملزم بودند و به این ترتیب طی سالیان خدمت خود، دانش خود را نیز با دانش روز منطبق می‌کردند. اما درباره سایر افراد که در این گروه‌ها قرار نمی‌گرفتند، با حذف پروانه دائم و موقت هرچند یک فرآیند اضافی تعدیل می‌شد اما هیچ دستاوردی برای حوزه سلامت کشور ایجاد نمی‌کرد. بر این اساس در جلسات کارشناسی مقرر شد که پروانه صلاحیت اشتغال جایگزین پروانه دائم و موقت شود تا ضمن ایجاد سازوکار مناسب برای نظارت‌های آتی وزارت بهداشت بر شاغلان حِرَف پزشکی، فرآیندی برای بازآموزی‌های سالانه این گروه نیز ایجاد شود. به این ترتیب تمام فارغ‌التحصیلان گروه پزشکی برای فعالیت در حیطه حوزه سلامت ملزم به اخذ پروانه صلاحیت اشتغال شدند. همچنین در این توافقات مقرر شد که تمام مراکز دولتی، خیریه و غیردولتی موظف شوند که در زمان استخدام یا انعقاد قرارداد و همچنین در زمان تمدید قرارداد از شاغلان گروه‌های پزشکی پروانه صلاحیت اشتغال را به عنوان یکی از مدارک مورد نیاز اخذ کنند. البته برای حذف فرآیندهای اضافی، طرفین به این توافق رسیدند که آن دسته از شاغلان پزشکی که از پروانه مطب و مجوز دفتر کار برخوردارند و تاریخ آن نیز تمدید شده و معتبر است، نیازی به اخذ پروانه صلاحیت اشتغال نداشته باشند.»
«علی کاییدی» که از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی است در این‌باره گفت: «ما دیگر به تصمیمات خلق‌الساعه و عموما غیرکارشناسی از ناحیه وزارت بهداشت، عادت کرده‌ایم. البته ما پیش از این هم دو نوع پروانه دائم و موقت داشتیم. وقتی کسی دوران طرح خود را می‌گذراند، بسته به آن‌که در چه منطقه‌ای آن دوره را می‌گذراند، می‌تواند نسبت به حضور یا عدم حضور در آنجا جهت دایر کردن محل طبابت خود، اقدام کند که اگر حضور او قطعی شود، پروانه‌اش نیز دائمی خواهد شد و جز این اگر باشد، پروانه موقت است اما از مسئله پروانه صلاحیت اشتغال چیزی روشن نیست.» وی با اشاره به سخنان مدیر کل نظارت بر درمان وزارت بهداشت هم گفت: «آقایان، در این سال‌ها، وظیفه خود را که نظارت بود، به درستی انجام ندادند و با انداختن توپ در زمین دیگران، می‌خواهند با صدور چنین دستوراتی، به اصطلاح نظارت را به دقت صورت دهند.»
«فرامرز بهادرخان» نیز که کارشناس ارشد نظارت و ارزشیابی معاونت درمان وزارت بهداشت است هم نکاتی را متذکر شد: «با این‌که می‌گویند، از هفته آینده این طرح جدید اجرا خواهد شد اما تا به حال چیزی به ما ابلاغ نشده است. تا پیش از این، پروانه دائم، زمانی صادر می‌شد که نشان می‌داد، فرد فارغ‌التحصیل‌شده، پزشک شده است اما برای طبابت، حقی نداشت تا زمانی که پروانه کسب او صادر می‌شد،که این هم برای مراکز خصوصی بود زیرا در مراکز دولتی که فرد در همان جا مشغول به کار می‌شد و مسئله‌ای نبود. ولی هنوز مشخص نیست که پروانه صلاحیت اشتغال به چه معناست و حذف پروانه دائم و موقت یعنی چه.»
یکی از استادان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، «علیرضا جباری» هم در این‌باره بگفت: «مشخص نیست آنچه در این روزها، مطرح می‌شود چه مفهومی دارد. حتی اگر شما، تنها سخنان این مسئولان را بخوانید، مطالب خاصی دستگیرتان نمی‌شود زیرا از
یک سو پروانه از همان ابتدا هم هر پنج سال یک بار، پس از دوره‌های بارآموزی، نیاز به تمدید و صدور مجدد داشت. در واقع به نوعی همان شکل سابق است زیرا از ابتدا هر پزشکی برای محل طبابت خود ملزم به داشتن پروانه بود. حتی اگر شما به سایت سازمان پزشکی هم مراجعه کنید قیمت صدور و تمدید جداگانه و قیمت پروانه مطب و مجوز فعالیت در مراکز درمانی جداگانه آمده است.»
