به گزارش ایران اکونومیست به نقل از تارنمای خبری وزارت نیرو، وزیر نیرو جمهوری اسلامی ایران امروز (یکشنبه) در حاشیه برگزاری نوزدهمین کمیته مشترک کمیساران آب هیرمند در تهران با «خان‌محمد تکل» معاون وزیر انرژی و آب افغانستان و کمیسار این کشور در کمیته مشترک آب هیرمند دیدار و این پیشنهاد را ارایه کرد.
«رضا اردکانیان» در این دیدار به مشترکات 2 کشور در بخش آب و انرژی مانند تاسیس موسسه تحقیقات آب در کابل، اجرای پروژه‌های متعدد آب و برق در نقاط مختلف افغانستان از سوی ایران و همکاری دوجانبه در اجرای معاهده 1351 هیرمند اشاره کرد.
اردکانیان همچنین بر توسعه روابط در زمینه‌های مختلف، شناسایی ظرفیت‌های موجود در هر دو کشور و تلاش برای هر چه نزدیک‌تر شدن دیدگاه‌ها و مواضع بویژه با توجه به نقاط مشترک متعدد تاکید کرد.
معاون وزیر آب و انرژی افغانستان در این دیدار با تشکر از حمایت‌ها و همکاری‌های پیشین جمهوری اسلامی ایران، بر ضرورت توسعه روابط 2 کشور بویژه در حوزه‌های آب و انرژی تاکید کرد و آغاز مرحله جدیدی از این همکاری‌ها به عنوان یک موضوع مهم مورد توافق را خواستار شد.
نوزدهمین اجلاس کمیته مشترک کمیساران آب هیرمند با مسوولیت معاونان وزیران نیرو و آب و انرژی ایران و افغانستان با حضور نمایندگان وزارت امور خارجه 2 کشور از شنبه در تهران آغاز شده است.
این اجلاس در چارچوب مفاد مندرج در معاهده 1351 هیرمند به طور منظم برگزار می‌شود و اجرای مفاد معاهده هیرمند و بررسی روش‌های مربوط به تامین حقابه جمهوری اسلامی ایران از این رودخانه هدف اصلی آن به شمار می رود.
به گزارش ایرنا، انسداد مسیر طبیعی رودخانه هیرمند در کشور افغانستان سبب شده است با خشکی هامون تغییر اقلیم وسیعی در منطقه سیستان رخ دهد که زندگی مردم این منطقه را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
این دریاچه به صورت مشترک در خاک ایران و افغانستان قرار دارد که هم اینک به دلایل عمدی و دخالت انسانی و قهر طبیعت، رو به نابودی می رود.
رودخانه هیرمند رگ حیات تالاب بین المللی هامون است که به سبب قطع آب مسیر طبیعی خود را از دست داده و پدیده خشکسالی و توفان های شن بسیاری از مسیرهای آن را با زمین های اطراف هموار کرده است.
رودخانه هیرمند تنها شریان آبرسان به این منطقه است که از کوه های «بابایغما» در مناطق مرکزی افغانستان و در فاصله حدود یک هزار کیلومتری از مرز ایران سرچشمه می گیرد و آب حیات بخش را پس از آبرسانی به چند صد روستا و پارچه آبادی به مرز ایران و افغانستان می رساند.
از حدود 20 سال قبل با تغییرات ایجاد شده در وضعیت جوی، ایجاد سدها و بندهای مختلف در مسیر این رودخانه، توسعه زمین های زیر کشت خشخاش در افغانستان و قطع خروج آب از سد کجکی در حدود 800 کیلومتری مرز ایران در ولایت هلمند، مسیر طبیعی آب بسته و پدیده خشکسالی بر مناطق پایین دست این رودخانه در افغانستان و ایران غالب شده است.
