به گزارش ایران اکونومیست؛ بر اساس ماده هشت قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی و در راستای ارتقای بهره وری و استفاده هر چه بیشتر از منابع تجدید پذیر، سازمان انرژیهای تجدید پذیر و بهره وری انرژی برق (ساتبا) در سال 1395 از ادغام سازمان انرژیهای نو ایران (سانا) و سازمان بهره وری انرژی ایران (سابا) شکل گرفت.
هدف از تشکیل این سازمان ارتقای بهره وری انرژی و استفاده هر چه بیشتر از منابع تجدید پذیر و پاک از طریق فراهم نمودن زیرساخت های لازم در کشور، افزایش عرضه انرژی و کاهش تلفات انتقال، توزیع و مصرف انرژی عنوان شده است.
ماده 2 قانون تشکیل ساتبا هم بر بکارگیری بخش خصوصی و حمایت از مشارکت آن، تدوین سیاست های تشویقی در جهت حمایت از شرکتهای دانش بنیان و عملیاتی کردن استفاده از انرژیهای تجدید پذیر در امور صنعتی تاکید کرده است.
در این راستا در برخی مناطق کویری خراسان رضوی همچون گناباد از سالها پیش به شکل محدود تجربه استفاده از انرژی خورشیدی وجود داشته است هر چند که مداومتی در استفاده از این تجربه به چشم نمی خورد.
در 55 کیلومتری جاده مشهد به تهران نیز در دشتی وسیع و هموار 43 توربین بزرگ و سپید در حال چرخیدن است که نمایی زیبا برای مسافران و گردشگران فراهم آورده است.
رئیس دانشگاه صنعتی سجاد در این باره گفت: سرمایه گذاری در حوزه سیستم های خورشیدی (فتوولتائیک) و بادی (مزرعه بادی) دارای مزیت است و بررسیها نشان می دهد که طی سالهای 2006 تا 2016سرمایه گذاری در حوزه انرژیهای تجدید پذیر در دنیا رو به افزایش بوده و رشد 10برابری داشته است که نشان از عزم جهانی برای بهره مندی از این ظرفیت دارد.
علی حائریان اردکانی با گوشزد کردن بحران انرژی در کشور افزود: شرایط موجود حکایت از آن دارد که مصرف انرژی در ایران زیاد است و اگر روند موجود تداوم یابد در سال 1400 باید وارد کننده انرژی باشیم و این امر ضرورت توجه به افزایش ظرفیتهای تولید و بهره گیری از منابع جدید را ضروری می سازد.
وی که پیش از این مجری طرح 'مطالعه و تعیین فرصتهای سرمایه گذاری در حوزه انرژی و گاز استان خراسان رضوی' نیز بوده است اظهار داشت: افزایش مصرف انرژی و فراتر رفتن آن نسبت به تولید در این بخش باعث شده است زمینه های صدور انرژی به کشورهای همسایه را نیز از دست بدهیم.
* بازگشت سرمایه در حوزه انرژی خورشیدی و بادی در خراسان رضوی 25 تا 27 درصد است
رئیس دانشکده مهندسی صنایع و مدیریت دانشگاه صنعتی سجاد مشهد نیز در این باره گفت: در این مطالعه ایجاد 'مزرعه توربین بادی' با ظرفیت 15مگاوات مد نظر بود و برای 'مزرعه خورشیدی' نیز ظرفیت 10مگاواتی تعیین شد که در نهایت، برآوردهای ما مشخص کرد که نرخ بازگشت سرمایه در حوزه انرژی بادی، 27 درصد و در حوزه انرژی خورشیدی 25 درصد است.
ابراهیم رضایی نیک افزود: نبود اطلاعات مورد نیاز در زمینه برخی گزینه های سرمایه گذاری در حوزه انرژی، نداشتن تجربه کافی، عدم دسترسی به فناوری تولید انرژی در داخل کشور، عدم ثبات متغیرهای کلان اقتصادی، دشواری برنامه ریزی بلند مدت، گستردگی حوزه های مورد بررسی سرمایه گذاری انرژی و محدود بودن هزینه و زمان پروژه از جمله مشکلات سرمایه گذاری در این حوزه است.
وی اظهار داشت: هم اکنون به دلیل تکمیل ظرفیتها در خراسان رضوی مجوز جدید در این بخش صادر نمی شود اما از آنجایی که برخی طرحهای گذشته به ثمر نرسیده اند به نظر می رسد باید بر تعیین تکلیف آنها تاکید شود تا بسترهای جدید به مانع برنخورند.
* عرصه مصرف و تبدیل انرژی، بسترهای مطلوب برای سرمایه گذاری است
نایب رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت خراسان رضوی هم در این باره گفت: تمام تلاش ما نباید بر تولید انرژی و جذب سرمایه گذاری برای آن تمرکز یابد زیرا عرصه های مصرف و تبدیل انرژی نیز بسترهای مطلوب برای سرمایه گذاری هستند.
محمد استادی افزود: به طور مثال ساعات 'کم باری' در شبکه برق رسانی فرصتی در این حوزه است که طی آن سرمایه گذار می تواند با فناوری مرتبط برق را تحویل گرفته و در زمان اوج مصرف به شرکت برق تحویل دهد.
این مسئول اظهار داشت: اختلاف قیمت برق در این زمان ها نیز حدود 9 برابر عنوان می شود.
وی گفت: در حوزه ذخیره سازی انرژی می توان به استفاده از ابرخازنها اشاره کرد که سالهاست تجاری شده و این قابلیت را دارند که انرژی را در ساعات کم باری ذخیره کرده و در ساعات اوج مصرف به شبکه تزریق کنند.
به هر حال خشکسالی متوالی در خراسان رضوی، کاهش ذخیره آب سدها، کاهش تولید برق و انرژی از نیروی آب و معایب نیروگاههایی چون نیروگاههای بخار برای محیط زیست، اموری است که امروز قابل مشاهده است.
در این شرایط استفاده از ظرفیت تونلهای بادی که در مناطقی از قبیل بینالود از محدوده امام تقی آغاز و تا کویر سبزوار ادامه دارد و نیز مناطق بادخیزی از قبیل نشتیفان خواف برای ساخت نیروگاههای بادی و استفاده از انرژی رایگان و فراوان خورشید در استان خراسان رضوی به ویژه مناطق جنوبی آن حکمی است که هر عقل سلیم بر آن صحه می گذارد و حفظ محیط زیست را نیز تضمین می سازد.
