به گزارش ایران اکونومیست؛ زمانی که از نبردهای پارتیزانی سخن به میان می آید، برخی از اذهان به سمت حکومت اشکانیان و نبرد «حران» خواهد رفت؛ نبردی که در آن «سورنا» سردار ایرانی با استفاده از تاکتیک پارتیزانی و جنگ نامنظم در برابر زیاده طلبی های های «کراسوس» فرمانروای بخش شرقی روم باستان ایستادگی کرد و در نهایت سپاه امپراتوری روم را شکست داد.
هر چند که در شرایط کنونی، رقابت ملت ها دیگر به کشورگشایی و برتری نظامی ختم نمی شود اما آوردگاه های فراوانی برای نشان دادن قدرت وجود دارد؛ یکی از این میدان ها، جام جهانی فوتبال است. اگر بگوییم در صف آرایی های کنونی فوتبال در سطح جهان، تاریخ نبردهای پارتیزانی برای ایران ها در حال تکرار است و بازیکنان ایرانی با فرماندهی «کارلوس کی روش» پرتغالی، در برابر قدرت های بزرگ فوتبالی دنیا، از این راهبرد بهره می گیرند، گزافه نیست زیرا سکاندار تیم ملی با راهبرد زمین دادن و زمان گرفتن در طول 90 دقیقه، بسیاری از قدرت های بزرگ فوتبالی جهان و آسیا را دچار سردرگمی کرده تا جایی که آنان با وجود ستارگان بزرگ و نامدار در اجرای برنامه های تاکتیکی خود در زمین عاجزند.
اما چه مولفه هایی در دانش کی روش وجود دارد که وی توانست با بهره گیری از آن، به دفاع تیم ملی ایران در سطح جهان شخصیت ویژه ای ببخشد؟ در این زمینه باید گفت برای موفقیت یک آموزشگر (مربی)، عوامل فراوانی می تواند تاثیرگذار باشد؛ مربی با بکار گیری این مولفه ها شاگردان خود را در مسیر آموزش بهتر و یادگیری نهادینه شده قرار می دهد.
حال اگر مولفه های چون روش تفهیم غیر مستقیم، دگردیسی در شیوه ارائه آموزش و تقویت حس جاه طلبی و پیروزی به عنوان شیوه های خاص یادگیری را در تاکتیک های کارلوس کی روش مورد توجه قرار دهیم به این باور خواهیم رسید که سرمربی پرتغالی تیم ملی یک آموزش دهنده کم نظیر محسوب می شود.
او در هفت سال گذشته به عنوان تصمیم گیرنده اصلی در راس کادر فنی با بهره گیری از متد آموزشی خاص برای مسابقه با تیم های بزرگ، شاگردان و هواداران فوتبال را به این باور رسانده که تیم ملی ایران به راحتی گل نخواهد خورد و این پیش فرض ذهنی در حال تبدیل شدن به یک واقعیت ورزشی در بین کارشناسان فوتبال جهان است.
کی روش که برخی از وی به عنوان یک مربی با سیستم تدافعی یاد می کنند با علم به ظرفیت فوتبال ایران، برای صف آرایی در مقابل قدرت های بزرگ این رشته، به صورت غیر مستقیم به شاگردان خود تفهیم کرده که در مرتبه نخست گل نخوردن با دفاع منسجم تیمی اولیت دارد و در ادامه بازیکنان می توانند با بهره گیری از فرصت ها خالق شگفتی هایی باشند که بازتاب فراوانی در سطح جهانی دارد.
او با تغییر روش در تمرینات سنتی فوتبال ایران در هفت سال گذشته، راهکارهای متفاوتی برای آموزش پذیری شاگردان خود در دستور کار قرار داد. وی با تقویت قدرت بدنی بازیکنان و افزایش سرعت آنان، غبار ایستایی را از فوتبال ملی ایران زدود و بازیکنان تیم ملی فوتبال کشورمان را تبدیل به مهره هایی کرد که در طول 90 دقیقه بازی به دنبال هدف نهایی که همان پیروزی است می باشند.
نمایش فوق العاده ملی پوشان ایران در برابر تیم ملی فوتبال مراکش (مغرب)، قهرمان آفریقا و وادار کردن این تیم به اشتباه فردی یکی از بارزترین مصداق های تلاش تا رسیدن به هدف نهایی است.
کی روش به عنوان سکاندار تیم ملی همچنین یک روانشناس خبره محسوب می شود. او با بهره گیری از تجربه فوتبالی و دانش خود، اولین بازی تیم کشورمان با مغرب را به یک آزمایشگاه روانشناسی تبدیل کرده بود تا با انجام کنش های خاص و پیشگیری از میزان موفقیت قهرمان آفریقا در گلزنی، میزان واکنش این تیم به فشارهای روانی ناشی از عدم موفقیت در گلزنی را بسنجد.
او با علم به اینکه تکرار ناکامی ها به بار روانی برای تیم برتر میدان تبدیل می شود، 15 دقیقه پایانی بازی را برای شلیک نهایی به سمت هدف انتخاب کرد جایی که از لحاظ روانی حریف زمان لازم برای بازگشت به بازی را نداشته باشد.
بله کی روش به عنوان یک روانکاو جمعه شب گذشته با تست «نظریه ایجاد بار روانی ناشی از ناکامی تیم برتر»، توانست میزان واکنش بازیکنان حریف به عنوان کنشگران زمین مسابقه را بسنجد، کنشی که در نهایت موجب شد تا ماشه تیر خلاص توسط بازیکنان حریف کشیده شود.
تیم ملی فوتبال ایران جمعه شب (25 خرداد ماه) در نخستین دیدار خود در جام جهانی 2018 روسیه توانست با یک گل تیم ملی فوتبال مراکش قهرمان آفریقا را شکست دهد.
