به گزارش ایران اکونومیست؛ «ای.اف.سی» روز شنبه در گزارش خود که عملکرد تیم ایران و نکات کلیدی این بازی را مورد آنالیز قرار داده است، می نویسد: تیم ملی فوتبال ایران به لطف گل به خودی دقایق پایانی مدافع مراکش، پس از 20 سال دومین پیروزی خود را در ادوار جام جهانی به دست آورد.
گزارش می افزاید: تیم ایران در دیدار افتتاحیه اش در بیست و یکمین دوره جام جهانی، برای غلبه بر حریف مستعد آفریقایی خود؛ عزم و استقامت فوق العاده ای به خرج داد و از آنجا که موفق به خلق موقعیت های چندانی نشد مجبور بود تا دقایق پایانی و همزمان با ارسال «احسان حاج صفی» از جناح چپ دروازه حریف و اشتباه «عزیر بوهادوز» مدافع مراکش صبر کند.
کنفدراسیون فوتبال آسیا در ادامه، تحلیل خود از عملکرد ملی پوشان کشورمان در بازی جمعه شب برابر مراکش را به شرح زیر اعلام کرد:
* آغاز کند راه را برای عملکرد محکم و یکنواخت هموار کرد
شاگردان «کارلوس کی روش» در 15 دقیقه آغازین بازی بی هدف در زمین سرگردان و با دوندگی و حملات کوبنده مراکشی ها، در محوطه جریمه خودی حبس شده بودند.
«رامین رضاییان» و «احسان حاج صفی» مدافعان پوششی ایران برای آنکه از پس همتایان خود در تیم حریف که مکررا برای 2 بال کناری خود پاس های قطری ارسال می کردند، برآیند؛ تقلای بسیار کردند. در واقع ترکیبی از ضربات تمام کننده ضعیف و از خود گذشتگی ایرانی ها باعث شد تیم آفریقایی که در 20 دقیقه آغازین بازی 6 ضربه به سمت دروازه هدایت کرده بود، در گلزنی ناکام بماند.
اما تیم ایران رفته رفته خود را پیدا کرد و با در اختیار داشتن توپ برای زمان های طولانی تر و پرس شدید، حریف را تحت فشار قرار داد. در پایان نیمه نخست آن ها با یک ضربه بیشتر نسبت به مراکش؛ مجموعا 9 ضربه به سمت دورازه حریف روانه کردند.
* غیر فعال بودن آزمون
«سردار آزمون» که در آستانه جام جهانی 2018 همواره به عنوان بزرگترین امید تیم ملی ایران مورد تمجید و تحسین قرار می گرفت و در برابر مراکش از او انتظار گلزنی می رفت در بخش عمده ای از زمان بازی، کاملا غیر فعال بود که بخشی از آن به عدم تغذیه مناسب از سوی هم تیمی هایش مربوط می شود.
مهاجم 23 ساله تیم ملی ایران نخستین تلاش خود را برای گلزنی در دقیقه 26 انجام داد که در نهایت ضربه او با اختلاف زیاد راهی اوت شد. دومین ضربه او به سمت دروازه که در حقیقت خطرناکترین بخت ایران در تمام بازی دیشب بود؛ 5 دقیقه مانده به پایان نیمه نخست نواخته شد. آزمون با پاس استثنایی «وحید امیری» در موقعیت تک به تک با دروازه بان قرار گرفت که به اشتباه توپ را به پای «منیر المحمدی» دروازه بان مراکش کوبید.
ناکارآمد بودن تیم ملی ایران در خط حمله را می توان با نکته ای کلیدی پررنگ تر جلوه داد. از سال 1966 تاکنون، تیم تحت هدایت کی روش نخستین تیمی است که در یک نیمه کامل؛ بدون شلیک حتی یک ضربه در چارچوب موفق به گلزنی شده است.
* چینش نامتقارن تیم ایران
کی روش در قلب دفاع خود، از 4 مدافع خطی استفاده کرد و رضاییان و حاج صفی به عنوان مدافعان پوششی عملا نمی توانستند کاری به جز عقب نشینی در برابر مهاجمان سرعتی حریف انجام دهند و تقریبا در تمام دقایق بازی به طور مساوی با مدافعان آخر قرار می گرفتند.
«امید ابراهیمی» که تنها اندکی جلوتر از خط دفاعی بازی می کرد تقریبا در میانه میدان لنگر انداخته بود؛ این در حالیست که «مسعود شجاعی» و «کریم انصاری فرد» تنها در برخی از دقایق بازی و آن هم به اندازه آزمون در حمله شرکت می کردند.
امیری و جهانبخش وظیفه بازکردن بازی از دو جناح زمین را بر عهده داشتند و آقای گل لیگ برتر هلند که در سمت راست عهده دار این مسوولیت بود، کمی جلوتر از امیری بازی می کرد. در فاز دفاعی نیز مدافعان نزدیک به یکدیگر بودند و در واقع 'واحدی متراکم' را تشکیل می دادند، از این رو هافبک های کناری مجبور بودند بیشتر به سمت عمق خط دفاعی خودی متمایل شوند.
