به گزارش ایران اکونومیست به نقل از پایگاه خبری ساینس دیلی، در بیشتر روش های تولید ژل های پلیمری و ترکیب این ژل ها با سایر مواد از کاتالیست ها یا شرایطی استفاده می شود که به ساختار حساس مواد زیستی ازجمله داروها آسیب وارد می کنند.
همچنین معمولا در ساخت پلیمرها از کاتالیست های فلزی استفاده می شود که پس از ساخت ژل از ترکیب آن خارج می شوند؛ اما اگر مقداری از این کاتالیست ها درون ژل باقی بماند، می تواند منجر به مسمومیت شود.
در جریان ساخت این ژل جدید از ترکیبات بی ضرر مورد استفاده در مواد غذایی بهره گیری شده است و به همین علت این پلیمرهای جدید برای ساخت ابزارهای پزشکی و دارورسانی کاربرد دارند.
محققان در آزمایش های اولیه توانستند این ژل ها را با دو نوع داروی ضدمالاریا به نام های piperaquine و artesunate مخلوط کنند تا از طریق جویدن یا بلعیدن به بدن بیمار منتقل شوند. همچنین با تغییر مواد تشکیل دهنده ژل های پلیمری توانستند خواص شیمیایی و مکانیکی ازجمله استحکام، ساختار سطحی و میزان آزادسازی دارو توسط این ژل ها را نیز تغییر دهند.
پلیمرهایی که از این طریق ساخته می شوند مقادیر بسیار اندکی کافئین دارند که با کافئین موجود در یک فنجان چای برابری می کند. محققان اثر این کافئین را روی چهار نوع از سلول های انسان و موش بررسی کردند و دریافتند این میزان کافئین هیچ تاثیر مخربی ندارد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Biomaterials منتشر شده است.
