به گزارش ایران اکونومیست؛ شاید صعود ناپلئونی ایران در ورزشگاه «کریکت» شهر «ملبورن» در سال 1376 هنوز از خاطر هوادران فوتبال پاک نشده و از آن به عنوان حماسه یاد می شود اما باید گفت شیوه صعود و نوع نتیجه گیری تیم ملی فوتبال ایران در این دوره یک راهبرد ویژه داشت که نتیجه اعتماد فدراسیون فوتبال به برنامه ریزی دقیق و دانش مربیان کادر فنی تیم ملی به ویژه کارلوس کی روش بود.
سرمربی پرتغالی تیم ملی که از فروردین ماه سال 1390 سکان هدایت تیم ملی را بر عهده گرفت توانست با بهره گیری از تجربه کاری خود، انقلابی را در تیم ملی و نحوه برنامه ریزی های آن ایجاد کند.
در این زمینه لازم است نگاهی به راهبردهای کی روش برای رسیدن به جام جهانی 2014 برزیل و 2018 روسیه داشته باشیم؛
1- یکی از مهمترین اقدام های مثبت کی روش در زمان هدایت تیم ملی فوتبال، حاکم کردن نظم بر این تیم بود. در این دوره ششس ساله بازیکنان تیم ملی فوتبال، بازی گروهی و در خدمت تیم بودن را بر تک روی های بی نتیجه ی فردی ترجیح دادند. این مربی پرتغالی که سابقه هدایت تیم های بزرگ را در کارنامه دارد با استفاده از به روزترین شیوه های تمرین و تکنیک های بازی فوتبال دنیا موفق شد به تیم ملی فوتبال کشورمان شخصیتی ویژه ببخشد.
2- تیم های باشگاهی و تیم ملی ایران تا پیش از حضور کی روش در برخی مواقع با پدیده بازیکن سالاری روبرو بودند تا جایی که برخی بازیکنان تیم های ملی و باشگاهی به خاطر توجه ویژه یا علاقه هواداران، خود را تافته جدا بافته از دیگران دانسته و کمتر به خواسته و نظر مربیان و مدیران باشگاهی توجه دارند.
کی روش که تجربه کارکردن با بازیکنان بزرگی همچون «لوییس فیگو»،«روبرتو کالوس»، «رائول گونزالس»، «دیوید بکهام» و «کریستیانو رونالدو» را در کارنامه خود دارد در ابتدای ورود به ایران و بعد از شناخت بازیکنان تیم، برخورد با بازیکن سالاری را در اولویت قرار داد و در این راه کمتر زیر تاثیر فضا سازی رسانه ها قرار گرفت.
هر چند که این تصمیم سرمربی پرتغالی تیم ملی در نخستین سال ها با انتقاد بسیاری از اهالی فوتبال روبرو شد و تیم ملی را در برخی بازی ها آسیب پذیر نشان داد اما برخورد قاطع کی روش با بازیکن سالاری سبب شد تیم ملی فوتبال کشورمان در شش سال گذشته یکی از کم حاشیه ترین تیم های دهه های گذشته باشد.
3- از کارلوس کی روش به عنوان یکی از مهمترین استعداد یاب های دنیا فوتبال یاد می شود. پرورش و کشف ستاره های بزرگی مانند فیگو و رونالدو در تیم ملی پرتغال و چندین بازیکن بزرگ در منچستر موجب شده تا کارنامه وی در این عرصه درخشان باشد.
کی روش با اتکا به تجربه اعتماد به جوانان از نخستین سال های ورود به ایران رویه متفاوتی از شیوه دعوت به تیم ملی را در پیش گرفت.
این مربی پرتغالی در طول شش سال حضور در نیمکت تیم ملی توانست استعداد های جوانی مانند «وریا غفوری»، «وحید امیری»، «علیرضا حقیقی»،«علی رضا بیرانوند»، «علی کریمی»، «سردار آزمون»«علیرضا جهانبخش» و «مرتضی پور علی گنجی» را به فوتبال ملی ایران و آسیا معرفی کند.
البته هنر کی روش تنها منتهی به معرفی بازیکنان جوان به تیم ملی فوتبال کشورمان نبود بلکه در زمان سرمربیگری وی بسیاری از بازیکنان دورگه و ایرانی مقیم خارج برای بازی در تیم ملی زیر هدایت کارلوس کی روش اعلام آمادگی کردند.
4- حمایت همه جانبه هوادران تیم ملی از سرمربی این تیم یکی از مهمترین نقاط قوت کارلوس کی روش بود. وی در بدو ورود خود به ایران با حرکات و گفتار ویژه توانست جایگاه خاص در بین هوادران فوتبال پیدا کند.
حرکت وی در پایان بازی ایران و کره جنوبی در سال 2013، پوشیدن لباس سیاه در روز تاسوعای حسینی، دور افتخار با لباس ایرانی و مصاحبه هایی در زمینه تمجید هوادران به نوعی توانست خود را نماینده واقعی فوتبال دوستان ایرانی نشان دهد.
او در بیشتر گفته های خود از عشق به هوادران سخن گفت و از سنگ اندازی برخی مسوولان دولتی گلایه داشت. او با شناخت نارضایتی برخی از هوادران از فداراسیون فوتبال، سعی در ایجاد یک دو قطبی داشت که در آن سرمربی پرتغالی نماینده واقعی مردم است که کسانی سعی در سنگ اندازی در برنامه های وی دارند.
وی در چند مرحله با استعفاهای سوری توانست تماشاگران را علیه فدراسیون فوتبال تحریک کند تا جایی که برخی از آنان با حضور در صفحه مجازی شخصیت های سیاسی از جمله رییس جمهوری خواستار ابقا این مربی در راس کادر فنی بودند.
5- تیم ملی فوتبال کشورمان با یک رکورد تاریخی پای در جام جهانی روسیه نهاد. تیم ایران که به عنوان سومین تیم توانست به جام جهانی صعود کند تنها تیمی است که بدون گل خورده مجوز حضور در روسیه را کسب کرده است. استحکام دفاعی و برنامه ریزی دقیق در ضد حمله مقابل تمامی حریفان یکی از مهمترین راهبردهای تیم تحت هدایت کی روش بود.
تیم ملی فوتبال در شش سال گذشته در برابر تیم های سطح اول آسیا و جهان نتایج بسیار خوبی کسب کند. این تیم در حالی در مدت یاد شده کمترین گل ممکن در مقایسه با دوره های پیشین دریافت کرده است.
این تیم در سطح جهانی در مقابل تیم های بزرگی مانند آرژانتین و سوئد با ستاره های نامدار آن بازی های شایسته ای انجام داد و در سطح آسیایی رقیبان بزرگی مانند کره جنوبی را همیشه مغلوب کرد.
6- در پایان باید گفت صعود تیم ملی فوتبال ایران برای دومین بار پیاپی هر چند می تواند اتفاق مبارکی در تاریخ این رشته ورزشی محسوب شود اما صرف حضور در این تورنمت جهانی و انجام سه بازی نمی تواند دیگر برنامه ای مناسب برای ترقی فوتبال در سطح جهانی باشد.
شاید این گفته کی روش بعد از پایان بازی ایران و ازبکستان که اعلام کرد ما باید مشخص کنیم در جام جهانی روسیه گردشگر هستیم یا به دنبال برنامه، خود دلیل محکمی برای لزوم برنامه ریزی برای ادامه راهبرد 2018 باشد.
اگر تیم ملی فوتبال کشورمان قصد دارد مانند چند دوره پیش برای سه بازی عازم جام جهانی شود عنوان «گردشگر » می تواند برای بازیکنان ما مناسب باشد اما اگر اندیشه ای مانند صعود از گروه داریم باید برنامه ریزی لازم برای دیدارهای تدارکاتی داشته باشیم.
حفظ کی روش، برگزاری لیگ منظم، اردوهای تدارکاتی، بازی های دوستانه و حمایت های مادی و معنوی از تیم ملی فوتبال ایران می تواند کمترین برنامه ای باشد که باید فدراسیون فوتبال با کمک دولت پیاده کند.
