به گزارش ایران اکونومیست؛ درگیری علی دایی با علیرضا منصوریان با توجه به پیشینه رفاقت این دو مربی عجیب و غریب بود اما برای استقلال این فصل که تقریبا در همه بازی ها یا در درون خود یا با حریف کارش به درگیری می کشد اصلا عجیب و بعید نبود.
در واقع باید دید چرا استقلال تا این حد درگیری و حاشیه دارد که هنوز حکم تنبیه خرمگاهش برای درگیری با ساکت در قم خشک نشده که منصوریان و دایی در کنفرانس خبری به هم می پرند و دایی منصوریان را متهم می کند به اینکه لیدرهای باشگاه استقلال از وی برای فحاشی خط گرفته اند.
از مبحث ناپسند بوقچی ها و ادبیات سخیف رایج در ورزشگاه ها و جواب تند علی دایی به آنها که بگذریم می رسیم به استقلال و حواشی زیاد این تیم.
قهر بازیکنان بزرگ این تیم با هم، بحث یعقوب کریمی با خرمگاه، بحث املت خوری و پیتزا خوری منصوریان با لیدرها، مشت زنی و شکستن بینی سرپرست پیشین جوانان استقلال، اتهام به سیاوش اکبرپور و درگیری های رسانه ای در آکادمی، قهر کردن های مهدی رحمتی، اختلاف معینی با برخی از اعضای هیات مدیره، اختلاف زمانی با منصوریان، درگیری لفظی افتخاری با منصوریان برای پیشنهاد انگلیسی که البته مدیر این تیم آن پیشنهاد را تبلیغاتی خواند، درگیری رحمتی با قلعه نویی، درگیری باشگاه با کمیته اخلاق در مورد رحمتی، درگیری باشگاه استقلال بدون اطلاع مدیر عامل با نصرالله عبداللهی و فریبا بابت تذکر به مهدی رحمتی جهت عدم درگیری با قلعه نویی که البته با بیانیه تند باشگاه مواجه شد، قهر بختیار رحمانی، جروبحث با جدا شدگانی مثل طالب لو، برهانی و ...
به این کشمکش ها اضافه کنید، کشمکش بین افتخاری و افشارزاده و معاونان این باشگاه با یکدیگر را.
در واقع باشگاه استقلال بسیار حاشیه دارد و معلوم نیست چه کسی مسئول کنترل این همه حاشیه است. شاید اگر همین حاشیه ها را در استقلال جمع می کردند استقلال امروز اینجا که هست نبود و بالاتر از این حرف ها بود.
