به گزارش ایران اکونومیست؛ علیمردان شیبانی افزود:
برای مثال در برنامه گفته می شود باید رشد اقتصادی به فلان عدد برسد، این تعداد اشتغال ایجاد کنیم یا تولید ناخالص داخلی به فلان عدد برسد، اما روشهای رسیدن به این اعداد و ارقام که لازمه یک برنامه واقعی است در برنامه ششم توسعه دیده نشده است.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی و کمیسیون صنعت اتاق ایران با اشاره به این که اصولا کلی گویی در هیچ موردی به خصوص موارد اقتصادی و صنعتی دردی را دوا نمی کند اضافه کرد: فرض کنید من فردا به شما بگویم باید به کره ماه برویم تا وقتی که بصورت دقیق و مشخص نقشه عملیاتی و محاسبات دقیق این کار رامشخص نکنم هیچ ایده ای قابل پیاده شدن نخواهد بود. باید در برنامه ها به جنبه های عملیاتی بیشتر توجه شده و از کلی گویی پرهیز شود.
وی با اشاره به اهمیت تولید در رشد اقتصادی اضافه کرد: تولید می تواند موجبات افزایش رشد ناخالص ملی، اشتغال، رشد اقتصادی و اجتماعی را فراهم کند، اما متاسفانه در کشور مخصوصا در دوره 8 ساله گذشته، توجه کافی به امر تولید صورت نگرفت
.
وی گفت: تولید مظلوم واقع شده است. وقتی تولید در بهترین حالت به اندازه انگشتان یک دست سود اوری ندارد، چگونه انتظار دارید با بهره گیری از تسهیلات بانکی با بهره های 18 درصد، 20 درصد که بعضا" تا 28 درصد هم رسیده بود روی پای خود بایستد؟
شیبانی در ادامه به لزوم برخورد واقع گرایانه به امر تولید تاکید کرد و با اشاره به این که با شعار پیشرفت رخ نمی دهد گفت: برخورد شعار گونه کاری از پیش نمی برد و با شعار چیزی ساخته نمی شود.
وی افزود: اگر مسئولان وارد میدان شدند و دستشان زیر کوره کار و تلاش واقعی داغ شد ان وقت متوجه می شوند که گرما و سوختن به چه معنا است و کسی که پایه کوره نشسته است چه رنجی می کشد. اینکه فقط حرف بزنیم که کوره داغ است از کسی که لب کوره ایستاده و عرق جبین می ریزد ، دردی دوا
نمی کند.
نایب رئیس انجمن صنایع نساجی ایران یکی از مشکلات اصلی صنعت نساجی کشور را علاوه بر سایر مسائل به خصوص مشکل تامین مواد اولیه قاچاق دانست و ادامه داد: باید جلوی قاچاق کالای نساجی به طور جدی گرفته شود، با توجه به توان دولت که کارهای بسیار مهمتری را در اینگونه موارد انجام داده، پس می تواند از پس قاچاق هم بر آید.
وی گفت: البته منظور من مقیاس کوله بری و چمدان همراه مسافر نیست، بلکه قاچاق سازمان یافته و گسترده ای است که از مرز و شاید هم با مجوز وارد کشور می شود، اگر بتوانند جلو ی این قاچاق را بگیرند که البته توانش را هم دارند، از نظر من صنعت نساجی به طور قطع جواب خواهد داد. چون این صنعت ارزش افزوده نسبتا بالائی دارد و باسرمایه گذاری کم اشتغال زیادی ایجاد می کند.
وی در ادامه در مورد صنعت نساجی کشور اظهار کرد که ازبخش آخر تولید درصنایع نساجی، یعنی دوخت و دوز و پوشاک در ایران، استقبال نشده است و این در حالی است که دوخت و دوز بیشترین ارزش افزوده را در بر دارد.
وی دلایل این عدم استقبال را چنین برشمرد: اول اینکه دوزندگی "کارگر بَر" است و با قوانین کنونی کار ، کارآفرین از بکار گیری تعداد زیادی کارگر در یک محدوده کوچک احتراز دارد چرا که روی هر چرخ خیاطی حداقل سه الی چهار نفر باید کار کنندو در این ارتباط قانون فعلی کار جوابگو نیست و باید با در نظر گرفتن شرایط و منافع کارگر و کارآفرین اصلاح شود.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی و کمسیون صنعت اتاق علت دوم را بی توجهی به طرح و رنگ و مد دانست و ادامه داد: نکته دومی که باید به آن توجه شود این است، که در همه جای دنیا لباس تابعی از طرح و رنگ و مد است.
وی گفت: متاسفانه در کشور، هنوز طرح و رنگهایی به کار می روند که 30 سال پیش استفاده می شده، امروز طرح و رنگ و مد هفتگی در دنیا تغییر می کند. اگر می خواهیم در صنعت کار صادراتی صورت بگیرد، که زمینه اش نیزبخوبی فراهم است، باید واقعیتها را قبول کنیم و در این مورد کار فرهنگی را فراموش نکنیم.
وی چشم پوشی از واقعیتها را دارای اثر معکوس و منفی دانست در مورد مسئله پنبه و عدم حمایت دولت در قبال این ماده اصلی اولیه صنعت نساجی گفت: متاسفانه ما دچار کمبود شدید هستیم، این ظلم است که در باقی کشورها که پنبه ندارند، پنبه، بدون تعرفه گمرکی وارد می شود.
وی افزود: در ایران علاوه بر محدودیت ورود آن از بیشتر کشورها پنبه خیز حداقل10 درصد تعرفه گمرکی و سود بازرگانی نیز به آن اضافه می شود. در این شرایط تولید کننده داخلی قطعا توان رقابت با کشورهائی مثل ترکیه، هند، بنگلادش و غیره را نخواهند داشت. این کشورها درنساجی مطرح هستند طبعا حل اینگونه مسائل دست بخش خصوصی نیست و تماما از وظایف هیات حاکمه است.
شیبانی در پاسخ به این سوال که چرا دولت برای قاچاق کاری نمی کند گفت: این سوال را باید از دولتمردان بپرسید. چرا که دولت کارهایی بزرگتر از این نیز انجام داده پس می تواند با قاچاق جدی تر مبارزه کند. باید قادر باشیم جلوی قاچاق را بگیریم بقول معروف، شتر سواری دولا دولا نمی شود.
وی با بیان این که، بقا و شکوفایی صنعتی باعث شکوفایی اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی می گردد و گفت: هیچ راهی بهتر از بهبود شرایط صنعت برای مبارزه با فرار مغزها و ایجاد نشاط اجتماعی و اشتغال وجود ندارد.
وی افزود: جوانان خوب ما قادر خواهند بود در صورت فراهم شدن زمینه کار شرایط را به گونه ای رقم بزنند که نه تنها احساس عقب ماندگی از دیگر کشورها را نداشته باشیم بلکه یک سرو گردن نیز از آنان جلوتر باشیم این انتظار دور از واقعیتی نیست.
