بی
هیچ تعارفی، ما برغم ادعاهایمان هنوز تا رسیدن به استانداردهای حکومت عدل
علوی(ع)، فاصله بسیاری داریم. هر اندازه فاصله ما بیشتر باشد و ادعا کنیم،
به همان اندازه به علی(ع) بیشتر ستم کرده ایم.
وقتی
فیلم سیلی زدن مأمور شهردای فومن به صورت زن دستفروشی که سنی هم از او
گذشته بود را دیدم، یاد ماجرایی از دوران حکومت امام علی(ع) افتادم:
پير مرد فرتوت و نابينايى، در حال گدايى، بر حضرت علی(ع) گذشت.
امام فرمود: اين مرد كيست و چرا گدايى مى كند؟
جواب گفتند: "نصرانى است."
امام (ع) فرمود: تا
آن زمان كه قدرت كار كردن داشت از او كار كشيديد و اينك كه پير شده و قدرت
كار كردن ندارد، از تأمين روزى وى دريغ مى ورزيد؟! از بيت المال زندگى او
را تأمين كنيد.
*بی
هیچ تعارفی، ما برغم ادعاهایمان هنوز تا رسیدن به استانداردهای حکومت عدل
علوی(ع)، فاصله بسیاری داریم. هر اندازه فاصله ما بیشتر باشد و ادعا کنیم،
به همان اندازه به علی(ع) بیشتر ستم کرده ایم.
هر گاه پیرمردی را در
حال تکدی گری، پیرزنی را در حال دستفروشی یا کودکی را در حال کار در
خیابان دیدیم و به جای بی اعتنایی یا زدن سیلی بر صورت شان، همانند علی(ع)
زندگی اش را از بیت المال تأمین کردیم، آنگاه می توانیم بگوییم به حکومت
عدل علی(ع)، نزدیک شده ایم.
* مَرَّ
شَيخٌ مَكفُوفٌ كَبيرٌ يَسألُ. فَقالَ أميرُالمُؤمِنينَ: ما هذا؟ فقالُوا :
يا أميرَالمُؤمِنينَ! نَصرانيٌّ. فَقالَ : استَعمَلتُمُوهُ حَتّى إذا
كَبُرَ و عَجَزَ مَنَعتُمُوهُ ، أنفِقُوا عَلَيهِ مِن بَيتِ المالِ «وسائل الشيعه، جلد15 صفحه66
عصرایران
