به گزارش ایران اکونومیست؛ رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دهلی نو در این مراسم با اشاره به فرهنگ مشترک هند و ایران خاطرنشان کرد بسیاری از کتاب های تاریخ هند میانه به ویژه دوره سلطنت مانند تاج الماثر به زبان فارسی نوشته شده است.
علی دهگاهی افزود: بسیاری از نسخ خطی موجود در کتابخانه های هند که از منابع دست اول محسوب می شود به زبان فارسی است.
وی افزود:هم اکنون کلاسهای آموزش زبان فارسی در بسیاری از دانشگاههای ازجمله ملی اسلامی، همدرد ،جواهر لعل نهرو و خانه فرهنگ برگزار می شود.
رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دهلی نو گفت که واژه های بسیاری در زبان های هندی و به ویژه اردو از زبان فارسی وام گرفته که یادگیری زبان فارسی درک و فهم این واژه ها را آسان می کند.
وی افزود: نسخ خطی و اسناد فارسی در کتابخانه های هند خیلی بیشتر از ایران است و پژوهشگران تاریخ هند و به ویژه تاریخ دوره میانه این کشور برای کسب اطلاعات دست اول از متون فارسی باید زبان فارسی را بیاموزند.
جعفری استاد گروه تاریخ دانشگاه دهلی در آئین افتتاحیه این دوره ضمن تأکید بر اهمیت زبان فارسی در مطالعه تاریخ میانه هند گفت: یادگیری زبان فارسی برای دانشجویان تاریخ از اهمیت زیادی برخوردار است.
در این دوره کتاب چهارجلدی آموزش زبان فارسی اثر صفار مقدم توسط مدرس ایرانی در گروه تاریخ دانشگاه دهلی تدریس می شود.
زبان فارسی اکنون در کشورهای ایران ،تاجیکستان و افغانستان زبان رسمی است اما در گذشته این زبان از دریای مدیترانه تا شبه قاره هند گسترش یافته و زبان علم و فرهنگ و تمدن مردم قلمرو وسیعی بوده است.
زبان فارسی حدود 800 سال زبان رسمی و دیوانی مردم هند بوده است و هم اکنون چندین میلیون نسخه خطی به زبان فارسی در کتابخانه های هندوستان وجود دارد.
بسیاری از متون سانسکریت و هندی مانند کلیله دمنه، رامایانا و مهابهارتا ابتدا به زبان فارسی و سپس، زبان های دیگر برگردانده شده است.
