در جریان جشن خانه سینما رضا عطاران بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون به نکته مهمی اشاره کرد که باید از آن احساس خطر کنیم. او گفت:" بعد از اتفاقات جشن حافظ برای پوشیدن پیرهن قرمز مردد بودم. از برخی دوستان بیشتر از خدا می ترسیم چون خدا خیلی جاها می گذرد اما دوستان به ما فحش ناموس می دهند."
واقعا به نگاهی به رفتار امروز برخی افراطیون در جامعه می‌بینیم که رضا عطاران به درستی اشاره کرد که خدا می‌گذرد اما دوستان فحش می‌دهند. با ورق زدن صفحات برخی روزنامه‌ها و دیدن سایت‌های منتسب به این جریان می‌بینم که مدعیان دین‌داری در کشور به راحتی به افراد این جامعه که اکثرا هم شیعیان اثنی عشری هستند برچسب می‌زنند و آنها را متهم می‌کنند به ...
به طور مثال یکی از رسانه‌ها که ادعای دین داری دارد در آخرین شماره خود نوشت:" ترویج موسیقی و تشویق مردم به شادیِ پوچ و کاذب، بواسطه صرف وقت برای تماشای افرادی که تحت عنوان کمدین بازی‌گری می‌کنند، روندهایی است که رسانه ملی تنها از آنها برای جلب مخاطب استفاده می‌کند. البته در این میان شخصیت‌های عروسکی مثل جناب خان نیز زیرکانه مشغول بازخوانیِ ترانه‌های آن سوی آبی در وصف نوامیس مردم هستند و مجری برنامه نیز به سبک خواجه‌های حرم سرا در بین زنان مدعو، قهقه زنان با خوش‌وبش و بی‌حیایی، رفتارِ غیر شرعی را نهادینه می‌کند."
آیا واقعا نشان یک دین دار در جامعه دینی برچسب زدن به دیگران است؟ واقعا چرا باید کار کنیم که افراد از مدعیان دین‌داری بترسند و از ترس آنها سعی کنند رفتاری داشته باشند که منجر به فحش خوردن نشود.
این سختگیری مدعیان دین‌داری در حالی شکل می‌گیرد که واژه "الرحمن" در سراسر قرآن کریم 157 مرتبه، و واژگان الرحیم و رحیم و رحیما جمعاً 166 مرتبه تکرار شده‌اند.
در آیه 29 سوره فتح آمده است:" وَالَّذِینَ
مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَیالْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَینَهُمْ" مؤمنان با دشمنان سخت
و محکم، ولی با یکدیگر با رحمت برخورد می‌کنند.
پیامبر
اسلام در مورد علت بعثتش می‌گوید:« إنما بعثت لأتمم مكارم الأخلاق ».همانا
من مبعوث شدم فقط برای این كه مكارم اخلاقی را كامل نمایم.
بر اساس این آیه و این حدیث آیا واقعا این دوستان بر اساس رحمت با مومنان خدا و یا مکارم اخلاق برخورد می‌کنند؟
مقام معظم رهبری بارها از جذب حداکثری جوانان سخن می‌گویند اما سخت گیری و ادبیات این افراد باعث می‌شود جوانان هر روز دور تر شوند و به فرهنگ‌های دیگر نزدیک تر شوند. جوانان امروز ایران این افراد را نماد اسلام و مسلمان‌ها می‌دانند.
وقتی یک مداح مشهور در واکنش به سخنان نماینده روحانی مردم تهران در مجلس که از سوی او تکذیب هم شده است می‌گوید:" مرتیکه پفیوز در لباس روحانیت این حرف را زده است و نماینده فرهنگی آن مجلس خراب‌شده هم هست" چگونه می‌شود انتظار داشت جامعه ایرانی یک جامعه اخلاقی باشد.
امروز ما شاهدیم رکیک‌ترین الفاظ از دهان کسانی خارج می‌شود که ادعای اخلاق مداری دارند و مشخص نیست این افراد چگونه دیگران را دعوت به اخلاق می‌کنند.
