به گزارش ایران اکونومیست به نقل از انجمن ام اس ایران، این تیم تحقیقاتی یک مولکول از سیستم ایمنی موش را به نام انترفران گاما از طریق دستکاری ژنتیکی مهار کردند؛ مهار این پروتئین سبب شد نواحی خاصی در مغز موش دچار بیش فعالی (Hyperactivity) شود و رفتارهای اجتماعی موش کاهش یابد.
در سیستم ایمنی بدن مولکول های زیادی از این قبیل وجود دارند که به نام 'سیتوکین' شناخته می شوند. در حال حاضر محققان در حال بررسی رابطه این مولکول ها با رفتارهای انسان هستند؛ این مساله ممکن است در برخی بیماری ها مانند جنون جوانی (اسکیزوفرنی) یا اتیسم نقش مهمی داشته باشد.
بیماری های سیستم عصبی که به نوعی رفتارهای اجتماعی در آنها مختل می شود، مانند بیماری آلزایمر ممکن است از چنین رابطه ای متاثر باشند و شاید روزی ثابت شود که عامل همه این بیماری ها، سیستم ایمنی است اما در حال حاضر سیستم ایمنی، مغز و رفتارهای انسان سه نقطه هستند که وصل کردن آنها به هم ممکن است سال ها به طول انجامد.
آنچه که دانش امروز نشان می دهد، وجود رابطه بین سیستم ایمنی موش و قدرت یادگیری و حافظه را مطرح و نقش سیتوکین ها را در فعالیت های خاصی از مغز عنوان می کند و همچنین بی اشتهایی، بدحالی و خستگی را با تغییرات سیستم ایمنی مرتبط می داند.
