موز به دلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد.
موز به دلیل مقدار زیاد آهنی که دارد، محرّک تولید هموگلوبین در خون می گردد و در نتیجه، در موارد کم خونی بسیار موثر است
موز حاوی مقدار فراوانی «فروکتوالیگوساکارید» است که این ماده، پروبیوتیک های مفید برای دستگاه گوارش را به تحرک وامی دارد. فروکتوالیگوساکارید همچنین قابلیت جذب کلسیم در بدن را تقویت می کند.
موز دارای اثر آنتی اسید طبیعی در بدن است. بنابراین، خوردن موز باعث آرامش فعالیت معده می گردد
موز رسیده که سرشار از پتاسیم می باشد، دارای قابلیت جویدن و هضم آسانی نیز می باشد. یک موز رسیده نیاز روزانه یک فرد بزرگسال به پتاسیم را به میزان 11 درصد تأمین می کند
موز می تواند به کسانی که در تلاش برای ترک سیگارند کمک کند. ویتامینB6وB12، پتاسیم و منیزیم موجود در موز به بدن در رهایی از اثرات کنار گذاشتن نیکوتین کمک می کند.
میوه نارس و گل های پخته موز برای درمان بیماری قند مفید است. شیره گل های موز برای درمان اسهال خونی استفاده می شود و ساقه و ریشه آن برای رفع اختلالات خونی مفید است.
غنی بودنش از پتاسیم در واقع یک شانس بزرگ برای ورزشکاران است. و فیبر فراوانش برای رودۀ کم کار بسیار مفید و کاراست.
موز خشک شده مطمئناً سرشار از کربوهیدرات هاست. کربوهیدارت ها در موز خشک شده به دو شکل کربوهیدرات ساده (خصوصاً فروکتُز) و کربوهیدرات پیچیده (آمیدون) موجودند.
موز حاوی مقدار اندک اما مورد نیاز ویتامین «آ» برای بدن است که این میزان برای حفاظت از چشم ها، حفظ بینایی و همینطور بهبود بینایی در شب حیاتی است.
برای از بین بردن زگیل، پوست موز را از طرف داخل بر روی آن قرار می دهند و آن را با دقت با یک نوار چسب می بندند تا پوست تکان بخورد و زگیل را برطرف کند.
موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصاً در سرد مزاجان تولید گاز معده می کند برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.
