اکرم معصومی گفت: کمی پنجره برنامه‌ای ترکیبی است که با کارگردانی و اجرای «امیرحسین مدرس» برای شبکه دو تولید می‌شود.
معصومی با اشاره به آیتم‌های مختلف این برنامه، خاطرنشان کرد: هدف عمده کمی پنجره، آشنایی و آشتی دادن نسل جوان با ادبیات کهن و کلاسیک است. ضمن اینکه مفهوم ادبیات کلاسیک است، فرم، قالب و نوشتار کار به زبان روز بچه‌هاست؛ در واقع از این طریق می‌خواهیم با ترفندهای جلب و جذب که برای نوجوانان می‌تواند اتفاق بیفتد این آشتی را چه در زمینه نوشتاری و چه گفتاری ایجاد کنیم.
او با بیان اینکه در کنار امیرحسین مدرس، چهره‌های آشنای دیگری هم جلوی دوربین می‌روند، گفت: در حال حاضر طی جلسات گفتگویی برای جذب مشارکت اداره آموزش و پرورش هستیم تا پس از آن، کار را کلید بزنیم.
این تهیه‌کننده تلویزیونی، با اشاره به مشکلات برنامه سازان در صداوسیما و تغییر ریاست آن، گفت: با توجه به تجربه 25 ساله کارم در سازمان صداوسیما، فکر می‌کنم با مسیری که سازمان فعلا از نظر مالی پیش می‌رود خیلی نمی‌توانیم به تغییری در صداوسیما امیدوار باشیم.
معصومی تصریح کرد: تا زمانی که بن‌بست‌های اقتصادی برای سازمان وجود داشته باشد نمی‌توانیم سراغ محتوا و تنوع و خلاقیت برویم، برنامه‌سازان دست‌شان بسته است.
او یادآور شد: در برنامه «کمی پنجره»، یک سال است که طرح اولیه برنامه تصویب شده و به خاطر اینکه مشارکت کننده نداشته هنوز تولید نشده است. از طرفی دیگر، وقتی ما مشارکت می‌گیریم قطعا باید اهداف سازمان حامی را در نظر بگیریم و این خلاقیت را از بین می‌برد.
معصومی با تاکید بر اینکه خیلی مسائل مالی در صداوسیما تعیین کننده است، گفت: اگر سازمان بتواند استقلال مالی‌اش را دوباره به دست بیاورد آن وقت است که می‌توانیم صحبت کنیم که این تغییرات ریاست صداوسیما چقدر می‌تواند در بهبود برنامه‌سازی و جایگاه رسانه ملی موثر باشد.
تهیه کننده برنامه «کمی پنجره» با تاکید بر اینکه الان مدیران تلویزیون دست‌شان از خیلی از جهات بسته است، گفت: در کنار مسائل مالی، سیاست‌هایی وجود دارد که شورای سیاست‌گذاری برای اهداف برنامه‌سازی در نظر می‌گیرد.
معصومی با اشاره به ممیزی ها و اهداف صداوسیما به عنوان دیگر عوامل مؤثر در برنامه‌سازی تلویزیونی، ادامه داد: معتقدم مسائل مالی خیلی مهم است و اولویت اول برنامه‌سازی است چون اگر دست تهیه‌کننده و دست سازمان از نظر مالی باز باشد آن قدر قدرت خلاقیت وجود دارد که در کنار ممیزی‌ها و اهداف صداوسیما که حتی خیلی در راستای جذب مخاطب نیست، هم برنامه‌ساز بتواند راهش را پیدا کند.
او با اشاره به وضعیت تلویزیون، آن را یک بن‌بست مضاعف توصیف کرد و گفت: یعنی از هر طرف که بخواهی اقدام کنی از همه طرف دچار شکست و تعارض می‌شوی و احساس فشار و منگنه می‌کنی. نمی‌دانم این حالت چطور در صداوسیما ایجاد شده و چطور دارد برنامه‌سازی را پیش می‌برد؟
