فائو خواستار 87 میلیون دلار برای نجات 3 میلیون سوری شد

به گزارش دفتر نمایندگی فائو در جمهوری اسلامی ایران، برهمین اساس به پیشنهاد سازمان ملل متحد و کشورهای انگلستان، آلمان، کویت و نروژ قرار است کنفرانسی در چهارم فوریه سال جاری میلادی ( 15 بهمن 1394) به منظور جلب کمک های بشر دوستانه برای حمایت از مردم سوریه در لندن برگزار شود.
 
خوزه گرازیانو داسیلوا، مدیر کل فائو  در این خصوص گفت: درگیری ها در سوریه تاثیر قابل ملاحظه ای را بر بخش کشاورزی این کشور تحمیل کرده که در نهایت تامین غذای مردم را با مشکل مواجه ساخته است.
 
وی افزود، در حال حاضر، بیش از نیمی از مردم سوریه که در کشور باقی مانده اند، در نا امنی غذایی به سر می برند و یک سوم آنها قادر به تامین مواد اولیه غذایی مورد نیاز خود نیستند.
 
وی با تاکید بر اینکه به دنبال کاهش تولید مواد غذایی در ابعاد ملی، بهای محصولات غذایی در سوریه افزایش یافته است، یادآور شد، بهای آرد گندم در این کشور طی 18 ماه گذشته 300 درصد و برنج تا 650 درصد افزایش یافته است.
 
وی افزود: در حال حاضر بیش از نیمی از جمعیت سوریه نیازمند دریافت کمک های غذایی هستند و بدون افزایش بودجه برای حمایت از فعالیت های کشاورزی، آنها چاره ای جز رها کردن زمین های خود و آوارگی در داخل کشور و یا در نزدیکی مرزها را نخواهند داشت.
 
مدیر کل فائو "افزایش جدی بودجه" را امری ضروری برای حمایت از کشاورزی در سوریه دانست و خاطرنشان کرد: کمک های بشردوستانه برای پاسخگویی به نیازهای غذایی این کشور کافی نیست، لذا سوریه نیازمند آن است که  بتواند غذای مورد نیاز خود را تولید نماید.
 
بنابر بر هشدار فائو، بسیاری از کشاورزان در سوریه در حالی به تولید محصولات کشاورزی ادامه می دهند که برای دسترسی به بذر و کود مورد نیازشان با مشکلات فراوانی مواجه هستند. علاوه بر آن، به دلیل کمبود خدمات دامپزشکی و نبود منابع کافی برای تغذیه دام، دامداران قادر به تامین هزینه غذای دام نیستند و این موضوع باعث شده تا تولید دام در سوریه در معرض خطر جدی قرار گیرد.
 
لوران توماس، معاون مدیر کل فائو در همکاری های فنی گفت: کشاورزی همواره مهم ترین منبع اصلی ایجاد اشتغال در سوریه بوده و خواهد بود. بنابراین حفظ و توسعه این بخش نقش کلیدی در تامین نیازهای مواد غذایی امروز و آینده جمعیت این کشور را ایفا می کند.
 
وی ادامه داد: ما نباید کشاورزانی را که در سوریه باقی مانده اند و برای حفظ و بقای اراضی خود به شیوه ای مولد تلاش می کنند را به فراموشی بسپاریم. این در حالی است که هم اکنون، 63 درصد از نیروی کار کشاورزی در سوریه را زنان تشکیل می دهد که پشتوانه اصلی تامین مواد غذایی در این کشور محسوب می شوند.
 
فائو معتقد است، هزینه ترمیم صنعت کشاورزی در سوریه، به طور قابل توجهی از هزینه واردات کمک های مواد غذایی کمتر است. به عنوان مثال، کمک 100 دلاری به یک کشاورز، او را قادر می سازد تا یک تن گندم تولید کند در حالی که هزینه واردات همین میزان گندم بسیار گرانتر تمام می شود.
 
تلاش های فائو با هدف توانمند سازی کشاورزان  سوریه
 
با وجود محدودیت های گسترده، فائو همچنان با حمایت از کشاورزان و جوامع روستایی در 13 استان از مجموع 14 استان سوریه و حتی مناطق شمالی کشور که صعب العبور هستند، به فعالیت های خود ادامه می دهد.
 
بنا بر این گزارش در سال 2015، فائو توانست جمعیتی بالغ بر یک و نیم میلیون نفر را تحت پوشش خدمات خود درآورد و پیش بینی شده است، کشاورزانی که گندم و دانه جو دریافت کرده اند، می توانند با تولید 119 هزار تن غلات در فصل تابستان، غذای سالانه مورد نیاز نیم میلیون نفر را تامین کنند. علاوه بر آن از طریق کمک های فائو بیش از 9 میلیون راس از انواع دام نیز خدمات دامپزشکی دریافت کردند، که این موضوع خطر ابتلا به بیماری های حیوانی را کاهش داده و از دام و گله دامدارن محفاظت می کند.
 
لوران توماس در این خصوص تاکید کرد: با ادامه عملیات نظامی در سوریه مراکز شهری در این کشور نابود می شود، اما در مناطق روستایی کشاورزان چاره ای به غیر از ماندن و کار بر روی زمین های زراعی خود ندارند. بنابراین دسترسی به نهاده های کشاورزی یکی از چالش ای اصلی آنها محسوب می شود.
 
بنابر اعلام فائو، این سازمان برای گسترش اقدامات اضطراری خود در سال 2016، به 87 میلیون دلار کمک مالی به منظور حمایت از 3 میلیون نفر در داخل سوریه و 53 میلیون جهت کمک به پناهندگان سوری، کشورهای میزبان و دیگر گروه های آسیب پذیر در عراق، اردن و لبنان و ترکیه نیاز خواهد داشت. این در حالی است که با وجود اهمیت صنعت کشاورزی در سوریه، کمک های فوری در زمینه کشاورزی در سال 2015 به میزان 70 درصد کمتر از بودجه مورد نیاز درخواستی فائو بوده است.
 
گفتنی است برای افزایش دسترسی به مواد غذایی در سوریه، مقاوم سازی معیشت های مبتنی بر کشاورزی و همچنین حمایت از کشاورزان برای حفظ زمین خود، نیازمند اقدامات بیشتر و همه جانبه ای از سوی جوامع بین المللی است.