به گزارش از ناسا، این خوشه کهکشانی که IDCS 1426 نام دارد، در فاصله 10 میلیارد سال نوری از زمین قرار گرفته است. فاصله این خوشه کهکشانی از زمین به قدری زیاد است که به گفته محققان نوری که اکنون به ما می رسد، زمانی از آن گسیل شده است که جهان، یک چهارم عمر کنونی را داشت.
در بین تمام ساختارهای فضایی مربوط به 4 میلیارد سال ابتدای شکل گیری جهان که تا کنون مورد بررسی قرار گرفته است، خوشه کهکشانی IDCS 1426 بیشترین جرم را داشته است.
خوشه های کهکشانی مانند IDCS 1426 بزرگترین اجسام موجود در جهان هستند. این اجسام متشکل از صدها یا هزاران کهکشان مستقل هستند که به دلیل وجود جاذبه در کنار هم قرار گرفته اند.
خوشه کهکشانی IDCS 1426 اولین بار در سال 2012 میلادی توسط تلسکوپ فضایی Spitzar متعلق به ناسا شناسایی شد.
بر اساس تحقیقات مشخص شد 90 درصد از جرم IDCS 1426 را ماده تاریک تشکیل داده است. هسته این خوشه کهکشانی نسبتا سرد است؛ اما سایر بخش های آن حاوی گازهای بسیار داغ هستند، به همین علت محققان معتقدند این خوشه کهکشانی به سرعت شکل گرفته است. با توجه به این که میزان گازهای سنگین تر از هیدروژن و هلیوم در IDCS 1426 به طور نامتعارفی پایین است، به نظر می رسد این خوشه کهکشانی هنوز در حال طی فرآیند غنی سازی گازهای داغ با استفاده از این عناصر است.
گزارش کامل این تحقیقات در سایت arXiv.org منتشر شده و قرار است در نشریه The Astrophysical Journal به چاپ برسد.
