پابلو کارلوس بوداسی در زمان طراحی hexaflexagon برای تولد پسرش به این ایده رسید. وی برای این منظور در کاغذ، مناظر مرکزی کیهان و منظومه شمسی را طراحی کرده بود.
بوداسی اظهار کرد: در آن زمان، ایده نمایش لگاریتمی در ذهن من آمد و در روزهای بعد توانستم با فتوشاپ و با استفاده از تصاویر ناسا و بافتهایی که خودم ایجاد کرده بودم، آن را گرد هم آورم.
این تصویر جالب به نمایش منظومه شمسی در مرکز پرداخته و کهکشان راه شیری در اطراف آن قرار گرفته، سپس لایه دیگری از کهکشان‌ها از جمله کهکشان آندرومدا در اطراف آن طراحی شده و شبکه کیهانی دور آن را احاطه کرده، در ادامه تابش انفجار بزرگ این لایه‌ها را در میان گرفته و در نهایت همه این لایه‌ها درون حلقه‌ای از پلاسمای تولید شده توسط انفجار بزرگ محاصره شده است.
به گفته بوداسی، وی از نقشه‌های لگاریتمی ایجاد شده توسط دانشمندان دانشگاه پرینستون برای تولید یک طرح قابل فهم از جهان استفاده کرده که در یک نمایشگر رایانه جا می‌شود و ترکیبی از تصاویر ناسا و طرح‌های اصلی را روی آن با فتوشاپ قرار داده است.
شاید خورشید دقیقا در مرکز جهان نباشد، تا زمانی که انسان‌ها فاصله میلیاردها سال نوری را برای نقشه‌برداری از کل جهان طی نکنند همچنان خورشید در مرکز هر آنچه از جهان می‌شناسیم قرار دارد.
دانشمندان دانشگاه پرینستون اطلاعات نقشه‌های لگاریتمی خود را از 15 سال تحقیقات پیمایش دیجیتالی آسمان اسلون جمع‌آوری کرده‌اند که از یک تلسکوپ نوری زاویه عریض برای تولید جامع‌ترین نقشه سه‌بعدی جهان شناخته‌شده استفاده کرده است.
