مشهد مقدس و مردم ایران را چگونه دیدید؟
صفای حرم رضوی برای من عجیب بود به‌ویژه وقتی مردم و زائران دست‌هایشان را به آسمان بلند می‌کردند و به راز و نیاز می‌پرداختند. دسته‌های عزادار که سینه می‌زدند شبیه کارناوال‌های اروپا بودند، اما اینجا کارناوال سوگواری حس و حال دیگری داشت و مهم‌تر این که گروه‌ها چقدر منظم و منسجم حرکت می‌کردند. این یکی از خاطرات به یادماندنی من از سفر به ایران است و آنچه در کشورتان دیدم فراتر از تصویری بود که به طور معمول رسانه‌های غربی ترسیم می‌کنند.
از والیبال ایران بگویید.
لیگ پویایی دارید، اما مربیان شما به روز نیستند. دو بازی لیگ برتر را در مشهد از نزدیک تماشا کردم، تعویض‌ها و تایم اوت‌های مربیان ایرانی برایم قابل هضم نبود.
بازیکنان خارجی شاغل در ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
پاسور تیم کاله زمانی عضو تیم ملی هلند بود و در المپیک هم بازی کرد، اما به دلیل جوانگرایی در تیم ملی کنار گذاشته شد. ورمیگلو و نیکولوف در تیم پیکان و چاچیچ در تیم مشهد بازیکنانی باتجربه هستند که اینک جزو بازیکنان درجه دوم دنیا به حساب می‌آیند.
شما با هزینه‌‌هایی که در لیگ می‌کنید باید بتوانید 20 بازیکن درجه اول دنیا را جذب کنید. تعجب می‌کنم هیچ بازیکن برزیلی، فرانسوی یا آمریکایی در لیگ ایران حضور ندارند، اما در ژاپن، چین و کره بازی می‌کنند.
کدام یک از بازیکنان ایرانی توجه شما را جلب کرده‌اند؟
امیر غفور و حسن صنوبری. این دو می‌توانند در بهترین تیم‌های اروپایی بازی کنند. ما در هلند لیگی متوسط داریم والا آنها را به باشگاه‌های هلند معرفی می‌کردم.
درباره تیم ملی ایران چه نظری دارید؟
یکی از بهترین‌های دنیاست که بازیکنانش سرعت آسیایی و قدرت اروپایی را با هم دارند و این یک ویژگی منحصربه‌فرد است.
پس حق ماست که در المپیک حضور پیدا کنیم؟
البته ایران یک تیم در حد المپیک دارد. مهم نحوه آماده‌سازی و برنامه‌ریزی برای رسیدن به هدف است.
با لوزانو، امکان رسیدن به المپیک وجود دارد؟
چراکه نه. اگر با او نتوانید حتما یک جای کار ایراد داشته است.
هلند یک بار با مربیگری آریو سلینگر قهرمان المپیک شد، اما بعد یکدفعه در سراشیبی سقوط قرار گرفت، چرا؟
هلند 15 میلیون نفر جمعیت دارد و با این نفوس نمی‌شود همیشه در اوج ماند. آن زمان یک سری بازیکنان فوق‌العاده داشتیم و اکنون سال‌ها طول می‌کشد تا یک تیم قدرتمند تشکیل بدهیم.
