بازسازی ورزشگاه آزادی

چرخش مدار دپیلماسی ایران و جهان به سمت تعامل و همکاری دوطرفه و استفاده از فرصت های پسابرجام درعرصه منافع ملی و تامین نیاز های کشور این روزها همچنان درصدر خروجی رسانه های جهان قرار دارد و در شرایطی که کشور دروضعیت اقتصادی ویژه ای قرار دارد؛ توجه و پیگیری رییس جمهوری برای بازسازی اساسی بزرگترین ورزشگاه ملی و یکی از صد ورزشگاه برتر دنیا نشان از اهمیت آن و نویدی از تحول در حفظ و نگهداری این میراث ملی را می دهد که می تواند فرصتی مناسب برای تقویت و استفاده از حضور بخش خصوصی در توسعه ورزش کشور باشد.

مجموعه چهل و چند ساله آزادی،خانه تیم های فوتبال پرسپولیس -استقلال با طرفداران دهها میلیون نفری و میزبان چندین دوره رقابت های آسیایی و بین المللی که در زمره بزرگترین و مجهزترین ورزشگاه های ایران بشمار می رود؛ طبق آخرین نظر سنجی سایت چهار انگلیس به تاریخ 13 نوامبر 2015(22 آبان ماه 92) از بین صد ورزشگاه برترجهان در جایگاه پانزدهم قرار دارد و هم اکنون با دارا بودن سالن های چند منظوره، سالن دوازده هزار نفری و دریاچه مصنوعی یکی از بی نظیرترین مجموعه های ورزشی آسیا شناخته می شود.

همچنین ثبت سند این ورزشگاه پس از 43 سال با تلاش دو نهاد شرکت توسعه اماکن ورزشی و وزارت ورزش به نام دولت جمهوری اسلامی ایران که از موفقیت های دولت یازدهم بشمار می رود، اما این روزها به دلیل قدمت بالایش و بی توجهی در گذشته نیاز به رسیدگی ویژه البته با صرف هزینه ای کلان دارد.

از طرفی این دو نهاد ورزشی کشور که توان هزینه کلان بازسازی برخی بافت های فرسوده این مجموعه را با توجه به کوچک بودن چانه ورزش کشور ندارند؛ ولی طی دو سال اخیر در کنار ساماندهی دیگر مسائل جاری کشور، جلسات کارشناسی متعددی را با حضور متخصصین در این باره برگزار کردند، اما با وجود ارائه و اجرای راهکارهایی برای تامین منابع مالی بازسازی این میراث ملی ، با چند مساله روبرو است.

نخست- این ورزشگاه محل برگزاری دیدارهای خانگی استقلال و پرسپولیس است که هر بازی این دو تیم در زمین چمن مجموعه آزادی 70 میلیون تومان برای سازمان توسعه هزینه دارد، اما این شرکت با توجه به دولتی بودن این دو باشگاه برای هر بازی مبلغ 50 میلیون تومان اعلام کرده و این درحالی است که این دو باشگاه سالهاست با توجه به رقم مندرج در قرارداد، هزینه ایی پرداخت نمی کنند ومسوولیت پرداخت آن را به سازمان لیگ محول می کنند که در نهایت این سازمان باشگاه را مسوول می داند.

دوم- سازمان لیگ همزمان با برگزاری چهاردهمین دوره رقابت های لیگ برتر فوتبال، اقدام به اجاره دادن تبلیغات دور زمین استادیوم آزادی با مبلغ 160 میلیارد تومان کرده است که براساس آیین نامه سازمان لیگ ،سهم مالک زمین را از تبلیغات باید پرداخت کند.

سوم – یکی از راههای در آمدزایی برای نگهداری از فروش بلیت مسابقات است که این موضوع در دست سازمان لیگ است.

چهارم- هزینه پرسنل حاضر در مجموعه و انجام ساخت و سازهای غیر اصولی در سال های اخیر . 

پنجم- پرداختن نکردن هزینه های برگزاری مسابقات و اردوها و همچنین استفاده از امکانات مجموعه از سوی فدراسیون ها

ششم- نبود ردیف بودجه ایی مستقل برای ' نگهداری اماکن ورزشی کشور' 

هفتم- بودجه محدود دولت و موانع قانونی واگذاری این مجموعه به بخش خصوصی

در این شرایط ؛ مجموعه ورزشی آزادی فقط یک ورزشگاه نیست بلکه نمادی از فرهنگ ، هنر و خلاقیت ایرانی و از معدود مجموعه های ورزشی چند منظوره در آسیا و جهان محسوب می شود که درک ضرورت بازسازی این آثار ملی از سوی دولت تدبیر هم قابل توجه است.

اما حفظ و بازسازی این میراث عظیم و ملی مستلزم تعامل دستگاه هایی مانند شهرداری ،عنایت ویژه مجلس در تصویب بودجه کل کشور و رفع موانع قانونی در واگذاری به بخش خصوصی است که می تواند تاثیر خوبی در حفظ اماکن ورزشی ملی داشته باشد و همچنین فدراسیون های ورزشی که سهم بسزایی در حفظ و استفاده این مجموعه ملی دارند و باید در این مسیر مهم دولت را مورد حمایت قرار دهند. 

ورزشگاهی که پیش از این می توانست از ظرفیت های ورزشگاه های نیمه مدرن و حتی مدرن جهان که در بخش درآمدزایی و جذب تماشاگر موفق عمل کردند باشد، باید از این فرصت بهره لازم را ببرد . 

حال انتظارمی رود همراهی برخی دستگاهها با دولت برای بازسازی اساسی این سرمایه ملی گشایشی برای تقویت بخش خصوصی و باز شدن درب آن به روی عموم به بهترین شیوه شود.