متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
من یک شیعه مسلمان نیستم، من تنها یک مسلمان هستم و هیچ چیزی نباید قبل از نام مسلمان بیاید. ما مسلمانان نباید چنین نام هایی را قبول کنیم؛ نام هایی که ما را به اقسام مختلفی از اسلام تقسیم می کند، تنها یک اسلام وجود دارد که توسط حضرت محمد صلی الله علیه و اله آورده شده است.
ما مسلمانان نباید نام هایی مانند مسلمان شیعه و مسلمان سنی و مسلمان نیجریه ای و مسلمان آمریکایی و مسلمان مدرن و مسلمان معاصر و مسلمان معتدل و غیره را قبول کنیم.
واقعا جای تاسف است که برخی از برادران و خواهران ما به واقعه قتل عام زاریا بعنوان قتل عام شیعیان نگاه می کنند. کانه این افراد (حکومت نیجریه و ارتش) بخاطر شیعه بودنمان به ما حمله کردند. انگار که در نیجریه شیعیانی نیستند که مورد این حملات قرار نگرفته باشد. وقتی که این حرکت آغاز شد اکثر قریب به اتفاق اعضای آن را اهل تسنن شکل می دادند و همان دوران نیز تقریبا همانند امروز مورد حمله قرار گرفتند. آنها هم به زندان افتادند و برای روش های فاسدانه و ناعادلانه حکومت تهدید تلقی شدند؛ چرا؟ برای اینکه ما تصمیم گرفته ایم تا به ظلمی که به مردم نیجریه روا می دارند خاتمه بدهیم. اگر ما نیز مانند اغلب مردم این کشور رفتار می کردیم که در برابر فساد و ظلمی سکوت کرده اند که همه از آن رنج می برند، آنگاه ما نیز در صلح و امنیت زندگی می کردیم. همانگونه که شما می توانید در کشوری زندگی کنید اما از هیچ حقی ولو حقوق اولیه بهره ای نداشته باشید.
پدر من هیچ وقت خود را بعنوان رهبر یک مذهب خاص معرفی نکرد و حرکت اسلامی را حرکت متعلق به یک مذهب خاص ننامید. هدف اصلی حرکت اسلامی این بود که در برابر بی عدالتی نظامی قیام کند که مجبور بودیم در این کشور تحت آن زندگی کنیم. هر کسی از هر کجایی، از جمله غیر مسلمانان، آزاد است تا ما در این مبارزه همراهی کند. در نهایت هر مذهبی را که دنبال کنیم ما همگی می خواهیم که همان چیزی را محقق کنیم که پیامبر اسلامی حضرت محمد صلی الله علیه و آله برایمان به ارمغان آورده اند.
ما تنها چند هفته ای به هفته وحدت داشتیم؛ هفته ای که همه مسلمانان برای شادی بر سر مشترکاتشان بجای اختلاف بر سر تفاوت ها، در کنار هم جمع می شوند. مراقب باشید دروس ارزشمندی را که در خلال سال ها از این هفته آموخته ایم بواسطه آنچه رخ داده است را از یاد ببریم.
وقتی سه تن از برادران من سال گذشته کشته شدند، آنها در حال تظاهرات در حمایت از مردم فلسطینی بودند که اکثرشان اهل تسنن هستند. آنها بخاطر شیعه بودن کشته نشدند بلکه آنها بدین خاطر کشته شدند که در دفاع از مظلومین ایستاده بودند. مسوولین نیجریه ای از این اقدام ترسیدند برای اینکه می دانستند خود این مردم تحت ظلم قرار دارند والا برای چه یک تظاهرات مسالمت آمیز مردم غیر مسلح اینگونه مورد حمله مسلحانه قرار می گیرد و مجروحین را رها کنند تا بسبب ساعت ها خونریزی جان بدهند؟
آنچه رخ داد قتل عام شیعیان نبود بلکه دوره ای از قتل عام بود. هرکسی در دنیا باید در برابر آنچه رخ داد قیام کنند؛ از جمله غیر مسلمانان و علی الخصوص نیجریه ای ها. اگر دولت و یا مردمی که قسم خورده اند تا از شما دفاع کند می توانند به بهانه ای واهی مانند بسته شدن مسیر عبور، فیلمی منتشر کنند و صدها بلکه هزارها انسان را بکشند، تصورش را بکنید که دیگر به چه بهانه هایی می توانند شما را بکشند؟ اگر شما علیه این مساله صحبت نکنید روزی همین بلا بر سر شما خواهد آمد و آن روز چه کسی خواهد بود که در دفاع از شما سخن براند؟
نصیبه ابراهیم زاکزاکی
