لغو تحریم های ایران، انحصار گازی روسیه را می شکند

این پایگاه اینترنتی آمریکایی در گزارشی به قلم «کریس.دبلیو استریت» افزود: در حالی که چیزی تا لغو تحریم های ایران نمانده است، ایران مدل جدیدی را با شروط مطلوب سرمایه گذاران خارجی برای سرمایه گذاری مشترک در بخش های نفتی و گازیش در یک دوره زمانی 25 ساله ارائه داده که هدف از آن کسب 100 میلیارد دلار سرمایه خارجی است.

ایران اعلام کرده که با انتشار قراردادهای جدید در باره 50 پروژه تولید و استخراج نفت و گاز به شکلی چشمگیر، سود آوری پروژه های مشترک خارجی را افزایش خواهد داد. مدت اجرای این قراردادها می تواند تا 25 سال افزایش یابد و برای نخستین بار امکان بازگشت کامل هزینه ها را امکان پذیر و شریک خارجی را به شکل مطلوبی در تولید فراتر از انتظارات این قراردادها سهیم خواهد کرد.

شروط جدید ایران در قراردادهایش، شروط قراردادهای مربوط عربستان را تضعیف خواهد کرد.

ایران قبل از تحریم ها حدود 4.1 میلیون بشکه نفت را در روز تولید می کرد.

با وجود تمرکز بیشتر تحلیلگران بر فرصت های تولید نفت ایران، این کشور سریعترین رشد ذخایر گاز طبیعی جهان را در هر دهه از سال 1980 تاکنون داشته است. این کشور با 1200 تریلیون فوت مکعب گاز، دومین ذخایر بالقوه گاز جهان را در اختیار دارد که حدود 70 درصد از ذخایر گازی روسیه و سه برابر ذخایر گازی آمریکا است.
لغو تحریم های ایران تلاشی توسط رهبران اروپایی برای دسترسی به ذخایر گاز طبیعی ایران با هدف تضعیف وابستگی این قاره به روسیه است.
ایران و قطر میدان های گاز طبیعی گسترده ای را سهیم هستند که مساحتی به طول 9 هزار و 700 کیلومتر را در خلیج فارس تشکیل می دهد که 3 هزار و 700 کیلومتر از آن در آبهای ایران قرار دارد و به پارس جنوبی شناخته می شود و شش هزار کیلومتر باقی مانده در آبهای قطر موسوم به گنبد شمالی است.
پروژه قطر برای چند دهه در حال توسعه بوده است و پارسال درآمد حاصل از صادرات آن به 86 میلیارد دلار رسید اما توسعه اندک میدان گازی پارس جنوبی ایران که غنیتر نیز هست، با مشارکت شرکت توتال فرانسه در سال 1998 آغاز و در سال 2012 در نتیجه تحریم ها کاملا متوقف شد.
پارس جنوبی به 29 فاز توسعه ای تقسیم شده و دست کم 1000 میلیارد فوت مکعب گاز طبیعی دارد. ایران در مارس گذشته یک پروژه 7 میلیارد دلاری را برای توسعه این پروژه آغاز کرد.
بیشتر مفسران سیاسی از قراردادهای گازی ایران در دوران پساتحریم به ارزش 30 میلیارد دلار سخن می گویند اما این امر مستلزم تمرکز سرمایه گذاری خارجی بر تولید نفت به میزان 5 میلیون بشکه در روز است.
چشم انداز بزرگتر، نقشی است که سرمایه گذاری هنگفت 70 میلیارد دلاری در بخش گاز طبیعی ایران ایفا خواهد کرد. خط لوله پارس برای انتقال گاز ایران به غرب اروپا به همان اندازه سرمایه گذاری 40 میلیارد دلاری روسیه در پروژه خط لوله موسوم به جریان جنوبی (South Stream) روسیه به اروپای جنوبی هزینه خواهد داشت.
در نهایت اینکه سرمایه گذاری خارجی در ایران از ظرفیت شکستن انحصار گاز طبیعی روسیه در اروپا در کمتر از یک دهه برخوردار است.