
به گزارش ایران اکونومیست؛ بحران دریای سرخ که از پاییز ۲۰۲۳ با حملات موشکی و پهپادی حوثیهای مورد حمایت ایران علیه کشتیهای مرتبط با اسرائیل و غرب آغاز شد، در زمستان ۲۰۲۵ همچنان ادامه دارد و رفتوآمد کشتیهای تجاری و نفتکشها را در یکی از حیاتیترین شریانهای تجارت جهانی با اخلال روبهرو کرده است.
در پاسخ، آمریکا و متحدانش با حملات هوایی و اقدامات نظامی و امنیتی، تلاش کردهاند دامنه تهدید را محدود کنند، اما خطر کشیده شدن تنش به مواجهههای مستقیمتر میان محور ایران و اسرائیل – آمریکا همچنان پابرجاست.
این سطح بالای ریسک ژئوپولیتیک، علاوه بر افزایش هزینه حملونقل و بیمه دریایی، بر قیمت انرژی، طلا و دیگر داراییهای امن نیز اثر گذاشته و باعث شده سرمایهگذاران منطقهای و بینالمللی، خاورمیانه را با «پریمیوم ریسک» بالاتری قیمتگذاری کنند.
کارشناسان هشدار میدهند که در صورت گسترش درگیریها یا وقوع یک حادثه بزرگ دریایی یا نظامی، ممکن است فشار جدیدی بر بازار نفت و زنجیره عرضه کالا وارد شود و موج تازهای از تورم وارداتی را به اقتصادهای شکننده منطقه – از جمله ایران – تحمیل کند.