دو علت اصلی عدم رغبت برای تحصیل در رشته‌های فنی و مهندسی

 ضمن بیان این مطلب به مهمترین دلایل عدم رغبت داوطلبان برای تحصیل در رشته‌های مهندسی دانشگاه‌ها اشاره و اظهار کرد: رشته‌های ریاضی، مهندسی و فنی رشته‌هایی هستند که با توسعه کشور سر و کار دارند. هر اندازه بودجه در این رشته‌ها صرف کنیم، دانشجویان نسبت به تامین آینده خود که اشتغال در صنایع عمرانی نظیر سدسازی، تونل‌سازی، ساختمان‌سازی پل‌سازی، و غیره است، امیدوار می‌شوند؛ اما اگر در این زمینه‌ها سرمایه‌گذاری انجام نشود، اقبال برای حضور در رشته‌های ریاضی و فنی کاهش می یابد.

وی در ادامه تصریح کرد:  یکی از دلایل دیگر عدم رغبت در رشته‌های مهندسی و فنی این است که با پیشرفت صنعت و تکنولوژی، جوانان ما شتاب دارند تا زودتر از نظر مالی به هدف مورد نظر دست یابند؛ در حالی که تحصیل در رشته‌های ریاضی و رشته‌های مهندسی مرهون تلاش، صبر، شکیبایی و صبر است که به نظر من باید اساتید علوم اجتماعی و جامعه‌شناسی در این زمینه فرهنگ‌سازی لازم را انجام دهند.

رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطرنشان کرد: به طور کلی اگر جوانی ببیند که آینده آنها از نظر شغلی، مالی و اقتصادی تامین است، قطعا برای تحصیل در این رشته‌ها اقدام می‌کند.

دکتر سروش با بیان اینکه به آینده شغلی رشته‌های مهندسی و فنی بدبین نیستم، گفت: فکر می کنم در سال‌های آینده با گشایش‌های سیاسی و منطقه‌ای، آینده شغلی خوبی برای فارغ التحصیلان رشته‌های فنی و مهندسی رقم بخورد؛ چرا که ما ظرفیت‌های زیادی در این رشته‌ها در داخل و خارج خواهیم داشت.

این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر تاکید کرد: در حال حاضر ما در کشورهای همسایه اعم از ارمنستان، تاجیکستان، آذربایجان و عمان شرکت‌هایی را داریم که پروژه‌های فنی و مهندسی دریافت کرده و کار می‌کنند؛ اما هنوز عرضه و تقاضا با یکدیگر همخوانی ندارد.

سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه دانشگاه‌های طراز یک هنوز با روند صندلی‌های خالی مواجه نشدند، گفت: ممکن است رشته‌هایی که مقداری محض هستند، نظیر ریاضی محض، با اقبال کمتری مواجه شوند؛ اما هنوز با با پدیده صندلی خالی مواجه نشدیم.