به گزارش ایران اکونومیست، رسانه آمریکایی از تعمیق شکاف درونحزبی میان دموکراتهای ایالات متحده بر سر موضعگیری نسبت به رژیم صهیونیستی خبر داد؛ شکافی که پس از تصویب یک قطعنامه جنجالی در حزب دموکرات کارولینای شمالی آشکار شده و میتواند انسجام حزب و شانس پیروزی آن را در انتخابات میاندورهای سال ۲۰۲۶ به خطر اندازد.
به گزارش «واشنگتنپست»، حزب دموکرات کارولینای شمالی با اختلافی اندک، قطعنامهای را به تصویب رسانده که در آن رژیم صهیونیستی را یک «حاکمیت آپارتاید» توصیف کرده و خواستار تحریم تسلیحاتی این رژیم شده است.
این قطعنامه تأکید دارد تحریمهای مذکور باید تا زمانی ادامه یابد که نهادهای حقوق بشری مانند عفو بینالملل تأیید کنند این رژیم دیگر به سیاستهای آپارتایدی خود ادامه نمیدهد. این اقدام به دنبال تصویب قطعنامههایی مشابه در ایالتهای ویسکانسین و واشنگتن صورت گرفت، هرچند قطعنامه کارولینای شمالی لحن تندتری دارد.
این گزارش میافزاید که اختلافنظرها فقط محدود به این ایالت نیست، بلکه در دیگر مناطق از جمله میشیگان و نیویورک نیز بازتاب یافته است. رأیدهندگان دموکرات در میشیگان، در اعتراض به سیاستهای «جو بایدن» در قبال رژیم صهیونیستی، در انتخابات مقدماتی ریاستجمهوری با ثبت رأی «عدم تعهد» اعتراض خود را نشان دادند. بیش از ۱۰۰ هزار نفر (معادل ۱۳ درصد رأیدهندگان اولیه) به این شکل نارضایتی خود را اعلام کردند؛ اتفاقی که به باور تحلیلگران، به پیروزی «دونالد ترامپ» در این ایالت و دیگر ایالتهای کلیدی کمک کرد.
واشنگتنپست همچنین به موضوع نامزدی «زهران ممدانی» برای شهرداری نیویورک اشاره میکند؛ نامزدی که در عین دریافت بیشترین رأی در تاریخ مقدماتی این شهر، با حمایت رهبران حزب مواجه نشد. اظهارات او در عدم محکومیت شعار «جهانیسازی انتفاضه» از سوی برخی نمایندگان میانهرو دموکرات و رهبران یهودی مورد انتقاد قرار گرفت.
در همین حال، نتایج نظرسنجیها نیز از تغییر نگرش افکار عمومی آمریکا نسبت به اسرائیل حکایت دارد. طبق نظرسنجی مرکز پژوهشی پیو، در مارس ۲۰۲۴ حدود ۵۳ درصد از بزرگسالان آمریکایی نسبت به رژیم صهیونیستی دیدگاه منفی داشتهاند؛ این رقم در مارس ۲۰۲۲، پیش از آغاز جنگ غزه، ۴۲ درصد بود. در میان دموکراتها، ۶۹ درصد دیدگاهی منفی نسبت به این رژیم داشتند، در حالی که این رقم در میان جمهوریخواهان تنها ۳۷ درصد بود.
یک نظرسنجی دیگر از شورای امور جهانی شیکاگو نشان داد که دموکراتها به رژیم صهیونیستی نمره متوسط ۴۱ از ۱۰۰ دادهاند که پایینترین میزان در ۴۷ سال گذشته محسوب میشود. بیش از دو سوم دموکراتها معتقد بودند آمریکا نباید در جنگ رژیم صهیونیستی و فلسطین سوگیری داشته باشد.
در این میان، «ریم صبیح»، رئیس فراکسیون عرب حزب دموکرات کارولینای شمالی، قطعنامه اخیر را نهتنها از نظر اخلاقی بلکه از حیث سیاسی نیز درست ارزیابی کرد و گفت: «این اقدام باعث جذب رأیدهندگان جدید به حزب دموکرات شده است.»
در مقابل، «هالی سوفِر»، مدیر اجرایی شورای دموکراتهای یهودی آمریکا، این قطعنامه را «نمونهای نادر» دانست و به شکست چهرههایی مانند جمال بومن و کوری بوش که از منتقدان کمک نظامی به رژیم صهیونیستی بودند اشاره کرد؛ شکستهایی که به باور او نشاندهنده طرد دیدگاههای ضداسرائیلی از سوی بدنه حزب است.
واشنگتنپست همچنین به شکافهای حزب جمهوریخواه بر سر مسئله فلسطین اشاره کرد، اما افزود که این حزب در کل حمایت یکپارچهتری از رژیم صهیونیستی و بنیامین نتانیاهو نشان داده است.
در بخش دیگری از گزارش، به انتخابات سنای کارولینای شمالی اشاره شده که پس از کنارهگیری «تام تیلیس» سناتور جمهوریخواه، یکی از فرصتهای کلیدی دموکراتها برای کسب کرسی بیشتر به شمار میرود. با این حال، بحث بر سر فلسطین توجهها را از این فرصت سیاسی منحرف کرده است. «وایلی نیکل»، نماینده سابق آمریکایی این قطعنامه را «افراطی» توصیف کرده و مدعی شده که قطع کمکهای نظامی به رژیم اشغالگر میتواند جان هزاران نفر را به خطر اندازد!
در این میان، «روی کوپر»، فرماندار سابق ایالت کارولینای شمالی که پنج بار در سطح ایالتی پیروز شده، در صورت ورود به رقابت مقدماتی، بهسرعت پیشتاز تبدیل خواهد شد. از آنجا که او سابقه عضویت در کنگره را ندارد، نیازی به اتخاذ موضعگیری صریح درباره رژیم صهیونیستی نداشته و میتواند رقابت پرتنش درونحزبی بر سر این موضوع را کاهش دهد.
اما در ایالت میشیگان، اوضاع متفاوت است. چهار دموکرات در رقابت برای جانشینی سناتور گری پیترز حضور دارند، از جمله «عبدالرحمان السید» که اقدامات رژیم صهیونیستی در غزه را «نسلکشی» توصیف کرده و هیلی استیونز که حامی دیرینه این رژیم است.
نشریه واشنگتنپست در پایان به هشدار گروهی از دموکراتهای پیشرو درباره بیتوجهی حزب به تحولات در بدنه رأیدهندگان اشاره کرده است. «مارک بوچکیس»، عضو گروهی از دموکراتهای یهودی پیشرو که از این قطعنامه حمایت کردهاند، هشدار داد: «خطر اصلی آن است که حزب درک نکند رأیدهندگانش به کدام سو میروند.»