ایران اکونومیست- حدود ۱۳۰۰ روز قبل بود که نمایندگان مجلس بر اساس طرحی پس از ۱۸
سال مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی را نقض و به ادغام سازمان ملی جوانان
با تربیت بدنی رای مثبت دادند تا وزارت ورزش و جوانان تشکیل شود.مخالفت مرکز پژوهشهای مجلس و کمیسیون فرهنگی با ادغام سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی
البته در همان سالهای تاسیس این وزارتخانه و اجرای این ادغام؛ مخالفان در گفتگو با رسانه ها اسناد و مدارک خود را ارائه کردند. نکته قابل تامل این است که تشکیل این وزارتخانه در شرایطی به تصویب رسید که مرکز پژوهشهای مجلس در ارزیابی خود ادغام سازمانهای ملی جوانان و تربیت بدنی را به جهات مختلف قابل تأمل و آن را غیر قابل توصیه دانسته بود. همچنین در همین رابطه کمیسیون فرهنگی مجلس نیز مخالفت خود را با ادغام سازمان ملی جوانان اعلام کرد.
براساس اعلام کمیسیون فرهنگی مسائل مربوط به جوانان مسائلی فرابخشی است که هیچ یک از سازمانها و وزارتخانه ها به تنهایی از عهده انجام آن بر نمی آیند و منحصر کردن مسائل جوانان در یک وزارتخانه لطمه ای جدی به تحقق اهداف وحل مشکلات آنان وارد می کند. اما با این همه طرح ادغام به تصویب رسید.
حالا پس از سالها تشکیل این وزارتخانه نمایندگان مجلس نهم باز هم نظرات متفاوتی دارند و هنوز نظرات برای احیای سازمان جوانان یا تقویت وزارت ورزش و جوانان تجمیع و یکپارچه نشده است.
نظر نمایندگان مجلس در مورد وجود وزارت ورزش و جوانان
موافق/ محمد حسن نژاد عضو فراکسیون جوانان مجلس: برای ارتقای حوزه جوانان در وزارت ورزش و جوانان در کوتاه مدت باید قائم مقام وزیر داشته باشیم و در میان مدت باید وزیر در همه شوراهایی که مربوط با جوانان است (مثل شورای عالی پول و اعتبار) عضو شود و در بلند مدت نیز این مسئولیت با عنوان سمت معاونت رئیس جمهور به فردی سپرده شود.
ممتنع/مرتضوی حسینی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس: برای ارتقای جایگاه جوانان یا باید وزارت جوانان داشته باشیم و یا معاونتی زیر نظر رئیس جمهور تشکیل شود. حوزه جوانان باید جایگاهی داشته باشد که پاسخگو باشد لذا ارتقای این حوزه در قالب قائم مقامی وزارت ورزش و جوانان نیز فایده نخواهد داشت.
مخالف/ ابوذر ندیمی عضو فراکسیون ورزش مجلس: به طور کل ادغام وزارتخانه ها اشتباه بود و برخی حوزه ها در هر وزارتخانه ادغام شده نسبت به بقیه در اولویت قرار گرفت و به حاشیه رفتند. هنگام ایجاد وزارت ورزش و جوانان باید حوزه ورزش زیرمجموعه حوزه جوانان قرار گیرد چرا که موضوع ورزش سازگاری با جوانان ندارد که در یک راستا قرار بگیرند. معتقدم برای توجه بیشتر به حوزه جوانان یا باید وزارتخانه ای جدا برای جوانان تشکیل شود و یا معاونتی زیر نظر شخص رئیس جمهور ایجاد شود.
موافق/ رحمت الله نوروزی عضو فراکسیون جوانان مجلس: اعتقادی به سازمان بندی ها ندارم و با چارت بندی کار درست نمی شود از این رو قائم مقام، معاون یا مشاور کارایی نخواهد داشت و باید برنامه میان مدت و بلند مدت وزیر را در رابطه با حوزه جوانان دید که تعیین این راهکارها را هر کسی می تواند انجام دهد.
مخالف/ محمدرضا تابش عضو فراکسیون ورزش مجلس: تفکیک حوزه جوانان از وزارت ورزش یک امر پسندیده است لذا جایگاهی را باید برای آن متصور شوند که متناسب با جمعیت جوان کشور و انتظارات آنها از مجموعه حاکمیت باشد و بتواند استعدادها و خلاقیت های آنها را در راه سازندگی و توسعه کشور هدایت کند. اکنون حوزه جوانان در سایه و ذیل حوزه ورزش قرار گرفته و باید بتوانیم با برنامه ریزی این حوزه را جدا کنیم که یکی از راه های آن جایگاهی زیر نظر مستقیم ریاست جمهوری است اما اگر این اتفاق امکان پذیر نشد در نهایت به سمت قائم مقامی در وزارتخانه ارتقا یابد.
موافق/ موسی غضنفرآبادی عضو هیات رئیسه کمیسیون قضایی مجلس: حوزه جوانان باید به عنوان زیر مجموعه وزارت ورزش و جوانان باشد و در حد قائم مقام ارتقا یابد چرا که در گذشته به خاطر ضعف عملکرد در قالب معاونت ریاست جمهوری این سازمان را منحل کردیم و جداسازی آن، دوباره کاری خواهد شد.
موافق/ رسول خضری عضو هیات رئیسه کمیسیون بهداشت مجلس: از ابتدا نام گذاری این وزارتخانه باید به صورت وزارت جوانان صورت می گرفت چرا که حوزه ورزش زیرمجموعه ای از مسائل مربوط به جوانان محسوب می شود اما در حال حاضر مسئولان به حوزه ورزش می پردازند و حوزه جوانان مغفول مانده است. جایگاهی تحت عنوان معاونت ریاست جمهوری برای حوزه جوانان را نیز قبلا تجربه کرده ایم و مفید نبوده است.
موافق/ اسماعیل جلیلی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس: مشکل ساختار نیست بلکه وظایفی که باید در امور جوانان در وزارت ورزش و جوانان صورت گیرد مبهم است و منابع هم برای آنها مغفول است. دولت باید با تعیین تکلیف، مسئولیت ها را به به خود وزارت ورزش و جوانان بدهد.
سال ۹۴ سازمان ملی جوانان احیا می شود!
در این میان خود وزارت ورزش و جوانان هم عزم خود را جزم کرده تا به هر نحوی شده بتواند بخش جوانان را از وزارت ورزش جدا کرده و دوباره سازمان ملی جوانان را احیا کنند.
بر اساس این گزارش، پس از ۴ سال محمد گلزاری معاون امور جوانان وزارت ورزش دولت یازدهم گفته است: اقدام عجولانه مجلس موجب ادغام دو سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی شد. این کار در ظاهر قضیه خوب بود و همه چیز مناسب پیش می رفت اما کم کم نواقص کار خود را نشان داد و امروز، هم نمایندگان منصف مجلس که در این طرح ایده دادند و هم بسیاری از صاحب نظران حوزه جوانان بر این عقیده‌اند که این ادغام عجولانه و شتاب زده بود. معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان، در همین باره تصریح کرد: معاونت سازمان ملی جوانان اقتدار خاصی در حوزه جوانان داشت و دارای اعتبارات خوبی بود؛ اما با این ادغام در کنار هفت معاونت دیگر در یک وزارتخانه قرار گرفت و جالب تر اینکه در وزارت ورزش و جوانان کل بودجه ای که به این حوزه و معاونت اختصاص یافته ۱۲ درصد کل بودجه وزارتخانه است.
گلزاری با بیان اینکه پس از این ادغام در برخی استان ها ساختمان هایی که متعلق به سازمان ملی جوانان بود در اختیار استانداری‌ها قرار گرفت، تاکید کرد: نواقص این ادغام هر روز خود را نشان می دهد و من امیدوارم هرچه سریعتر کار تفکیک این دو حوزه صورت پذیرد.
معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان ادامه داد: وزیر ورزش و جوانان بارها اعلام کرده که علاقمند به فعالیت این دو حوزه در یک وزراتخانه نیست و تاکید گودرزی بر این است که کار تفکیک هرچه سریعتر انجام شود. احتمالا در سال ۹۴ این تفکیک انجام خواهد شد.
رئیس سابق سازمان ملی جوانان: چرا شورای عالی جوانان را تقویت و احیا نمی کنید؟
مهرداد بذرپاش هم در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه برخی عنوان می کنند برای بهبود وضعیت جوانان نیاز به سازمانی مستقل و احیای مجدد سازمان ملی جوانان است گفت: مشکل از ساختار نیست بلکه مشکل از نگاه است.
وی افزود: ما در کشور ساختاری به نام شورای عالی جوانان داریم که ریاست آن با شخص رئیس جمهور است و اعضای آن را چندین وزیر از آموزش و پرورش تا مسکن و بهداشت و حتی صدا و سیما، بسیج و سازمان تبلیغات و سازمانهای دیگر تشکیل می دهند و از قوه قضائیه و مجلس هم در این شورا عضو هستند.
عضو هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی ادامه داد: حالا علت بی مهری این شورا به جوانان چیست نمی دانم. وی افزود: زمانی که سازمان ملی جوانان مستقل بود و یا وقتی که ادغام شد شورای عالی وجود داشت چرا که بستر اصلی را شورای عالی جوانان تعیین می کند و به نوعی می توان گفت هر اقدامی که برای جوانان انجام می دهیم اعم از موضوع اشتغال، مسکن، پیشگیری از آسیب های اجتماعی و فعالیت های فرهنگی و آموزشی یک موضوع فراقوه ای است و سازمان ملی جوانان و یا وزارت ورزش و جوانان قدرتی اندازه شورای عالی جوانان ندارد و تمام حاکمیت و نظام متولی جوانان هستند.
احیای سازمان ملی جوانان دوای درد نیست
رئیس سابق سازمان ملی جوانان با بیان اینکه بهانه نبودن سازمان مستقلی برای جوانان دردی را دوا نمی کند گفت: البته وجود چنین سازمانی تحرک بخشی خوبی دارد اما مشکل الان ما این نیست چرا که ما یک وزرتخانه در این خصوص داریم و اگر وزیر بخواهد دستش باز است حالا اینکه اتفاقی نمی افتد موضوع دیگری است.
بذرپاش با بیان اینکه وزارت ورزش و جوانان همانند سازمان سابق حداقل می تواند نقش دبیر شورای عالی جوانان را دنبال کند گفت: وزیری که از مجلس رای اعتماد گرفته تا وضعیت جوانان را ساماندهی کند به عنوان دبیر شورای عالی جوانان می تواند نقش مهمی را ایفا کند. درسازمان جوانان سابق کارشناسان حرفه ای وجود داشتند که از آنها استفاده نمی شود و همه دست روی دست گذاشته اند و دو سال است که می گویند باید سازمان ملی جوانان احیا شود بعد هم اگر احیا شد می گویند بودجه کم است و این روش کار درستی نیست.
تمام تصمیم های دولت حول محور جوانان می چرخد
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه بسیاری از تصمیم های دولت در حول محور جوانان می چرخد گفت: اگر تشویق می کنیم جوان باید ازدواج کند و افزایش جمعیت داشته باشیم پس چرا وام ازدواج را قطع می کنیم؟ آیا شورای عالی جوانان نمی تواند یا آقای وزیر نمی تواند از شورای اقتصاد پیگیری کند اینکه دیگر نیاز به سازمان ملی جوانان ندارد. در حوزه مسکن هم چنین است. در گذشته مسکن مهری بود تا جوان بتواند صاحب خانه شود اما امروز هنوز روش جدیدی ارائه نشده و الان جوان کم درآمد بدنبال خانه ارزان قیمت است.
وی ادامه داد: موضوع بعدی بحث پیامهای فرهنگی و فرهنگسازی برای رشد و تعالی جوانان است که وزیر می تواند از صدا و سیما پیگیری کند. مگر می شود یک وزیر هم طراحی کند هم تدوین کند و هم اجرا را دنبال کند.
رئیس سابق سازمان ملی جوانان با بیان اینکه ۳۰ درصد کشورمان را جوانان ۱۴ تا ۲۹ سال تشکیل می دهند گفت: در گذشته نگاه به جوانان نگاهی تهدیدی بود برای همین گفتند دو بچه کافی است اما امروز جوان را فرصت می دانند و حتی می توانیم جوان را با نگاه اقتصادی ببینیم. به راحتی می توان با ورق زدن دستاوردهای بزرگ ملی در سالهای اخیر در بخش های انرژی هسته ای، ورزش، فناوری نانو، علوم فضایی و صنعت رد پای جوانان را دنبال کنیم و این همان فرصتی است که امروز در دست داریم یعنی اینکه باید جوانان را باور کنیم.
جوانان را باید باور داشته باشیم
بذرپاش با ارائه چند پیشنهاد گفت: تقویت روحیه خودباوری اولین لازمه توجه به جوانان است اینکه عده ای بگویند نمی شود و ما نمی توانیم کار درست نمی شود آنها دنبال منویات خود هستند و نمی خواهند جوانان را باور کنند. من به این افراد می گویم اینجا سرزمین دلیران تنگستان است اینجا سرزمین امیرکبیر و کوچک جنگلی است پس بیاییم با الگوهای بومی خودمان به جوانان نشاط و شادابی بدهیم. مگر در ۸ سال دفاع مقدس فرماندهی لشکرهای بزرگ را جوانان ۲۰ تا ۲۳ ساله برعهده نداشتند.
وی گفت: آیا در کشور برنامه خوبی برای نشاط و شادابی سالم داریم؟ بی برنامگی جایش را به اتفاقات دیگری داده است که در آمار معتادان و آسیب های جدید اجتماعی قابل مشاهده است حتی آنقدر تبلیغات منفی شکل گرفته که زندگی مجردی و ازدواج سفید و استفاده از روش های غلط غربی به مد تبدیل شده است.
بذرپاش افزود: برای شادی مباح چه کرده ایم؟ به عنوان مثال یک شهربازی در شمال تهران وجود داشت که آن هم جمع شد و جایش ساختمان اداری ایجاد کردند. آیا امکانی برای تخلیه انرژی جوانان داریم؟ موضوع بعدی بحث تعامل و همزبانی با جوانان است که نباید نمایشی باشد. دولت و مجلس باید در آیین گفتگو باجوانان نقش موثری داشته باشند و کار سیاسی و بروکراسی در این میان جایگاهی ندارد و نباید با زبان خطابه و تهدید بین حکومت و جوان فاصله انداخت. به عنوان نمونه چه مقدار آموزش و پرورش یا دانشگاهها در موضوع شور و نشاط همگانی موفق بوده اند آیا اصلا برنامه ای برای تربیت نسل جوانی پویا و مستعد دارند. اصلا دانش آموز دبیرستانی چه برنامه فرهنگی و تربیتی را دنبال می کند.
رئیس سابق سازمان ملی جوانان در پایان گفت: امیدواریم هفته جوان تلنگری باشد برای اینکه شاهد یک حرکت فراملی در موضوع توجه ویژه به خواسته های جوانان باشیم.
به گزارش خبرنگار مهر هرچند موافقان و مخالفان دلایل خود را برای تفکیک یا استمرار همراهی امور ورزش و جوانان داشته باشند اما آنچه در نهایت این روزها شاهد هستیم جوانانی هستند که قربانی موافقان و مخالفان شده اند. جوانانی که امروز همزمان به اشتغال، تحصیل، مسکن و همسرگزینی نیاز دارند و همچنین در محاصره آسیب های اجتماعی قرار گرفته اند.
