حدادی: به جای فدراسیون یک پارک تحویل دادند

به گزارش ایران اکونومیست، احسان حدادی روز سه‌شنبه در نشست خبری فدراسیون دوومیدانی، اظهار داشت: از ۱۱ تیر به فدراسیون آمدم و این کار به خاطر دیده شدن نبود. در رشته‌ای حضور داشتم که همه چیز را تجربه کردم و هدفم کمک به رشته خودم بود که به گردنم حق داشت زیرا پول بیت المال برای من هزینه شد که نتیجه آن مدال المپیک شد. به این فکر کردم که یک نگاه حرفه‌ای و تغییرات اساسی داشته باشم. یک فدراسیون تحویل نگرفتم بلکه یک پارک تحویل گرفتم که مدالی از آن در بازی‌های آسیایی در نیامد و الان تبدیل به فدراسیون شده است. یک فضایی را به لطف کفاشیان گرفتیم که دیگران آن را نگه نداشتند.

وی ادامه داد: جایگاه تیم ملی در الویت است که قبلاً اینگونه نبود. در آفتاب انقلاب ورزشکاران در کنار مردم تمرین می‌کردند و به همین دلیل درش را بستیم. نباید کسی ملی‌پوشان را ببیند و این تصمیمات صرفا برای موفقیت تیم ملی است. کسانی که الان در آن زمین تمرین می‌کنند، ذهن‌شان الان تغییر کرده و دوومیدانی به سمت حرفه‌ای شدن می‌رود.

رئیس فدراسیون دوومیدانی با اشاره به کسب مدال المپیک عنوان کرد: دوومیدانی باید مدال المپیک بگیرد و اینکه می‌گوییم باید در بازی‌های آسیایی ۱۰ مدال بگیریم، به این خاطر این است که توانمندیم. بحرین را نگاه کنید که با آن جمعیت چند مدال در بازی‌ها گرفتند.

وی افزود: زمان من کسی نبود که گوش مرا بگیرد و اگر بود شاید ۳ مدال المپیک می‌گرفتم. خیلی‌ها تخلف داشتند اما مسیری را پیش می‌رویم جلو که انتهای آن موفقیت است. اعتقاد دارم اگر کاری را بخواهیم انجام دهیم، می‌توانیم.

حدادی درمورد ورزشگاه آفتاب انقلاب گفت: درب آفتاب انقلاب را اول مهر بستیم و اتفاق خوبی افتاد. در گذشته شیرودی، قیانوری و تختی را در تهران داشتیم و اعتقاد شخصی من این است که برای موفقیت در ورزش باید ریاضت کشید. آفتاب انقلاب در چارچوب ورزش قهرمانی است و کسی آن را نبسته است. آیین‌نامه انضباطی و اخلاقی داریم، زنجیر انداختن و با دمپایی آنجا تردد کردن ممنوع است.

وی تاکید کرد: اگر قرار است ورزش ایران متحول شود باید دوومیدانی ایران متحول شود که مثال مشهود آن المپیک لندن بود. ۱۴ سال آفتاب انقلاب باز بوده و الان برای تعویض پست تارتان آن ۴۵ میلیارد هزینه نیاز دارد.

رییس فدراسیون دوومیدانی در مورد شایعه ابطال انتخابات، عنوان کرد: از انتقاد استقبال می‌کنم و لذت می‌برم و یکی از دلایل موفقیتم در المپیک این بود که انتقادات بجایی از من می‌شد. این حاشیه‌ها بوده و اگر ما را بلند کردند به راحتی می‌روم. دوستان پیگیر هستند و اگر کاری باشد به منتقدین کمک هم می‌کنم. 

حدادی در پاسخ به این پرسش که با توجه به ارتباط با مدیران ورزش به دنبال چه هستید، گفت: من هر جا بروم دست خالی بیرون نمی‌آیم. خدا حواسش به ما هست. هر وقت سفر استانی می‌روم، اعتقاد دارم باید با استاندار هم ملاقات کنم برای اینکه باید امتیاز بگیرم. انسان توانمندی هستم و به کارم اعتقاد دارم. میز ریاست ندارم. همه در فدراسیون کارگر هستن و پستی هم ندارند. 

وی در خصوص انتقاد در رابطه با داشتن گرین کارت، گفت: گرین کارت آمریکا و اقامت کوتاه مدت کشورها پاسپورت نیست. شما با گرین کارت امارات حق شرکت در انتخابات فدراسیون آنجا را ندارید. من ۱۴ سال در دایموند لیگ در آمریکا شرکت کردم. سال اول نتوانستم روادید بگیرم و مدیر برنامه به من اعلام کرد که با این شرایط ضرر خواهی کرد و به همین دلیل با اقدام شرکت نایکی به عنوان اسپانسر توانستم گرین کارت ۱۰ ساله بگیرم که تا سال ۲۰۲۳ اعتبار داشت و بعد از آن هم تمدید نکردم.

رییس فدراسیون دوومیدانی عنوان کرد: همیشه در آفتاب انقلاب دزدی می‌شده که با همکاری شهرداری منطقه ۱۳ دیوارکشی شد. من زمانی می‌توانم بگویم کاری کردم که مثل کشتی کار کنیم؛ هتل داشته باشیم که حتما به دنبال آن هستم. اتفاقات خوبی برای دومیدانی خواهد افتاد. دومیدانی در مجلس ردیف بودجه دارد و از سال آینده به ما ابلاغ خواهد شد. آمدن نمایندگان مجلس به کمپ تیم‌های ملی و ملاقات با استانداران اتفاقات خوبی را رقم زده است. 

حدادی گفت: الان ملی‌پوشان باید زبان انگلیسی یاد بگیرند و برای همین برایشان معلم داریم که بتوانند از حقشان دفاع کنند. اگر من به ۲ زبان خارجی مسلط باشم، می‌توانم از حق دومیدانی کشورم با چانه زنی از فدراسیون جهانی دفاع کنم. وظیفه ما ملی است و پاسخگوی تیم ملی کشورم هستم. پاسخگوی قهرمان کشور نیستم چرا که که وظیفه حمایت از او برعهده هیات استانی است. درب ورزشگاه آفتاب انقلاب بسته نیست و باز است اما برای کسانی که توانایی کسب مدال بین المللی دارند. اگر درِ آنجا (آفتاب انقلاب) به روی همه باز باشد، نوجوان و جوانان با چه انگیزه‌ای می‌خواهند خودشان را به تیم ملی برسانند.

وی گفت: زمانی که ورزشکار بودم، انتقاد زیادی می‌کردم که برای مسیر قهرمانی بود. مسیری را گذرانده بودم که در آن مدال‌های متعدد آسیایی بین المللی و بازیهای آسیایی بود. اما به دنبال مدال المپیک بودم چرا که چوب آن را در المپیک پکن خورده بودم و باید در آنجا طلا می‌گرفتم. انتظارم از ورزشکارم این است که تلاشش را کند و اگر مدال نگرفت من می‌گویم که من مقصرم. این شرایط در زمان ما نبود که مانند الان چنین دفاعی از ورزشکاران داشته باشند. ما آمدیم وسط و آبروی خودمان را گذاشتیم وسط که برای این رشته کار کنیم، هر چند که برخی ما را بی‌آبرو کردند و این خیلی سخت است. من همه جای دنیا رفتم و همه چیز را دیدم و آمدم به دومیدانی کمک کنم. درب فدراسیون هم همیشه به روی منتقدان باز است.