مردم هند در نیمه شعبان جشن شب برات می‌گیرند

به گزارش ایران اکونومیست سید تصور مهدی شامگاه جمعه ۲۶ بهمن در نشست ادبی «یوسف زهرا(عج)» که با حضور جمعی از اهالی ادب کشورهای حوزه ایران فرهنگی به صورت مجازی برگزار شد، گفت: شب و روز نیمه شعبان در میان مسلمانان هند دارای اهمیت بسیار زیادی است و عموم مردم این شب را با نام شب برات یاد می کنند و جشن شب برات با ارادت و احترام کامل در سراسر کشور هند برگزار می شود.

وی افزود: مجالس پرفیض و پرباری به مناسبت شب برات برگزار می شود و سلسله دعاها و نوافل در طول شب ادامه دارد. مردم خانه های خود را چراغانی می کنند و به هر نوعی که ممکن باشد قبرستان را نیز آذین می بندند و فاتحه می خوانند.

سید تصور مهدی ادامه داد: شیعیان در هند علاوه بر این، سالروز میلاد امام زمان (عج) را جشن می گیرند، به یک دیگر تبریک می گویند و شیرینی پخش می کنند. در بعضی مناطق کیک تولد نیز بریده می‌شود. چیزی که توجه همه را به خود جلب می‌کند، عریضه دادن خدمت حضرت صاحب الزمان (عج) است و این رسم در سراسر کشور هند میان شیعیان رواج دارد.

استاد زبان و ادبیات فارسی کالج اورینتال پتنا اضافه کرد: در بعضی مناطق مردم دسته‌جمعی قبل از نماز صبح کنار دریا می روند و عریضه را حواله آب می کنند و وقتی از آنجا برمی‌گردند، نماز صبح را ادا می کنند و بعد دعای ندبه را می خوانند.

وی اظهار داشت: اکثر شیعیان هند در روز نیمه شعبان روزه می‌گیرند و هنگام افطار، یکدیگر را دعوت می کنند. گروه های علمی و فرهنگی برای کودکان مسابقات علمی برگزار می‌کنند و زنان لباس نو برای روز نیمه شعبان از قبل تهیه می کنند و می‌پوشند و در جشن بانوان شرکت می کنند.

تفاوت شعر سرودن برای امام زمان با سایر امامان

سید مهدی بنی هاشمی لنگرودی شاعر سرود «سلام فرمانده» از عشق به سرودن برای حضرت صاحب الزمان (عح) گفت: شعر سرودن برای میلاد امام زمان (عج ) با شعر سرودن برای میلاد بقیه اهل بیت (ع) تفاوتی از جنس تلفیق شادی و حسرت دارد. یعنی شادی حاصل از بغض و حسرت؛ حسرت این‌که چنین وجود با برکتی حاضر و ناظر بر اعمال ماست و از طرفی ما از برکت دیدارش محروم شده ایم و نمی‌دانیم این انتظار تا کی ادامه خواهد داشت.

وی اضافه کرد: امام زمان (عج) مانند تمام اهل بیت(ع) هیچوقت بدهکار کسی نمی‌ماند و کسی که یک قدم برای او و در راه او بردارد، حضرت هزاران برابر برای او جبران می‌کند؛ چه کسی که مال و جان خود را فدای راه حضرت می‌کند و چه کسی که هنر خود را خرج این راه می‌کند و هنر شعر که همیشه در نزد اهل بیت و خاندان عترت با ارزش بوده و قطعا نگاه ویژه تری دارند.

بنی هاشمی لنگرودی افزود: داستان هایی از کُمیت و دِعبل و نگاه ویژه امامان معصوم (ع) به آن‌ها شنیده ایم و قطعا کسی که ذوق شعری و هنری خود را برای آل الله به کار می‌گیرد، برکات آن را در لحظه لحظه زندگی خود احساس می‌کند و اوست که جبران می‌کند و به سراغ قلب‌های شکسته می آید.

برخی از اشعار ارائه شده در این محفل ادبی را با هم می خوانیم:

وارث ذوالفقار می‌آید (کمیل کاشانی)

مژده از کوی یار می آید؛ که به سر انتظار می آید

سبزپوش قبیله اشراق؛هم‌نفس با بهار می آید

در شکوفا ترین بهار امید؛ نخل عزت به بار می آید

تا شود منتشر به عالم نور؛عشق، آیینه دار می آید

با شکوه و صلابت حیدر؛ وارث ذوالفقار می آید

یل رزم آفرین که در دستش؛تیغ دشمن شکار می آید

کوه در زیر پاش می لرزد؛صاحب اقتدار می آید

آن که در زیر سایه لطفش؛مُلک دین استوار می آید

چارده نور با خودش دارد؛جلوه هشت و چار می آید

بدترین روزگار می رود و؛بهترین روزگار می آید

آب زن راه را (کمیل) به اشک؛آخرین شهریار می آید

ای چشم و چراغ عاشقان (رسول شریفی)

ای چشم و چراغ عاشقان زود بیا؛ ای دست خدای مهربان زود بیا

از فتنه دجال، جهان گشت خراب؛ یا مهدی صاحب الزمان زود بیا

چشم بر نهایت راهت نهاده‌ایم (زهرا محدثی خراسانی)

در برگرفته خلوت دل را غبارها؛ای علت شکفتن گل در بهارها!

با چلچراغ و آینه و آب، سال‌هاست؛ صف بسته‌اند در طلبت بی قرارها

رقصی است ماهیانِ به غم خو گرفته را؛ در پا نهادنت به دل چشمه‌سارها

ای ناگهان درخشش بی ادعا! بتاب! بر شانه‌های مویه شب‌زنده‌دارها

هرچند تا ظهور تو در بند عزلت است؛ مضمون بکرِ بال رها در حصارها

ما چشم بر نهایت راهت نهاده‌ایم؛ تا ممکن است باشد از این انتظارها!

چشم‌های منتظر، لبریز اشک حسرتند (نجمه پورملکی)

چشمه ها بخشندگی را پیش بینی کرده اند؛ نخل ها بالندگی را پیش بینی کرده اند

عاشقانی که تمام عمر دنبال تواند؛ لذت یابندگی را پیش بینی کرده اند

ای زمین! ای خسته از طاغوت، در اقبال تو؛ روزهای بندگی را پیش بینی کرده اند

حقِ باطل نیست از این بیشتر جولان دهد! آیه ها بازندگی را پیش بینی کرده اند

هرکسی در آرزوی تو بمیرد، مرده نیست؛ پیشمرگان زندگی را پیش بینی کرده اند

چشم های منتظر لبریز اشک حسرتند؛ جمعه ها بارندگی را پیش بینی کرده اند

در فرج، آغوش باز شیعیان شرط است و باز: کوفیان شرمندگی را پیش بینی کرده اند

عطر خنده‌ات (میترا ملک محمدی)

و یک‌شب خنده‌ات آیینه‌ها را نورباران کرد و دستی‌کوچه‌ها را در هوای تو چراغان کرد.

تو گفتی، خواهی آمد، وعده دادی، شاخه‌ها گل داد؛ تمام دردهامان را تب عشق تو درمان کرد

و باد از کوه‌ها آمد به شوق عطر گیسویت: غزل‌ها لابه‌لای موج موهای تو پنهان کرد

جهان می‌رفت تا اعماق بی‌خویشی، فراموشی؛ نسیمی عطر تو آورد و دنیا را گلستان کرد

دلم آرام شد، از برکە نور تو نوشیدم؛ لبت آواز مستی در گلوی هر نیستان کرد

پریشان در پی‌ات در کوچه‌های شهر می‌گشتم؛ که عطر خنده‌ات آیینه‌ها را نور باران کرد

دلتنگ عطر یاس تو ماندیم (سارا رمضانی)

دارد به اشک می گذرد روزگارمان؛ مگذار یَابْنَ فاطمه چشم انتظارمان!

دلتنگ عطر یاس تو ماندیم سال‌هاست؛ کی می رسد مدار جهان بر قرارمان؟

پاییزِ رخوت است جهان بی ظهور تو؛ ای یار، بی نصیب مخواه از بهارمان

خود را اگرچه منتظرت خوانده ایم،حیف؛ بالانرفته از خودمان انتظارمان

پر می کشند یک به یک اینک به سوی تو؛ آن ها که بوده اند دمی هم جوارمان

ای پیشوند سرخِ «شهید» ای طلوع سبز! روزی ببند نقش به روی مزارمان

با غربتِ تنهایی خود سر کردی (فرزانه قربانی)

چشم آدینه ما یکسره بارانی بود؛ هر چه غم بود، در این غیبت طولانی بود

ای که سرچشمه نوری، اگر اینجا بودی؛ کی در این شهر نیازی به چراغانی بود

می رسیدی و شبی بغض قفس وا می شد؛ می پرید آن همه پروانه که زندانی بود

گندم از نور وجود تو تلالو می یافت؛ حاصل مزرعه هر سال فراوانی بود

باز با هُرم نفس‌های شما برمی خاست؛ خاک دل مرده که در خواب زمستانی بود

پا به پای غم دلتنگی ما آب شده؛ شمع میلاد تو هر چند که نورانی بود

باز با غربتِ تنهایی خود سر کردی؛ گرچه این شهر پر از جشن خیابانی بود

قیام می‌کنی از مشرقی قشنگ (لیلا حضرتی)

باید دل زمین و زمان را تکان دهی؛ آقا بیا که قبله ما را نشان دهی

این کوچه های کوفه ما غرق بی کسی است؛ بر سفره های خالیمان عطر نان دهی

آقا به یمن این همه مهری که در شماست؛ از تیرهای حادثه ما را امان دهی

ما جز به یاد روی شما خوش نمی شویم؛ بر ما خوش است قطره از آن بیکران دهی

بر بال‌های خسته ما با نگاه سبز؛ سهم کمی اگر چه از آن آسمان دهی

آقا قیام می‌کنی از مشرقی قشنگ؛ تا شانه های خسته ما را توان دهی

جای غمی و غصه و دلواپسی نبود؛ آقا اگر که ماه رٌخت را نشان دهی

در این برنامه که به میزبانی گروه بین المللی هندیران برگزار شد، شاعرانی چون علیرضاقزوه، رسول شریفی، سید مسعود علوی تبار، مسعود ربانی، عمادالدین ربانی، سید حکیم بینش، نغمه مستشار نظامی، زهرا میریان کرمی، فاطمه شکل آبادی، سیده کوثر حسینی، معصومه هرمزی مقدم، سمیه کشاورز، نگین نقیبی، فاطمه ناظری، نجمه بنائیان بروجنی و صبا فیروزی حضور داشتند.