حسینی: مربی را با پاسپورتش قضاوت نکنیم

به گزارش ایران اکونومیست، تیم فوتبال آلومینیوم اراک در هفته نوزدهم لیگ برتر فوتبال ایران ساعت ۱۵:۳۰ شنبه مهمان هوادار است.

مجتبی حسینی، سرمربی آلومینیوم اراک در نشست خبری پیش از این مسابقه اظهار کرد: این بازی برای هر دو تیم مهم است و هر دو تیم به دنبال سه امتیاز خواهند بود. هوادار را به‌خوبی آنالیز کردیم. آنها در بازی قبلی خانگی خود تیم برتر زمین بودند. باید تلاش کنیم تیم خوب هوادار را شکست بدهیم.

او افزود: تیم ما نتیجه تلاش شبانه‌روزی خود را می‌گیرد. البته جایگاه ما در جدول مطمئن نیست. سعی داشتیم به بازیکنان جوان میدان بدهیم اما اینکه بازیکنی داشته باشیم که جریان بازی را تغییر بدهد باید از بازار نقل‌وانتقالات آن بازیکن را بگیریم که توانش را نداشتیم. البته در نقل‌وانتقالات قیمت‌ها بی‌دلیل افزایش یافته‌اند.

حسینی درباره عملکرد نمایندگان ایران در لیگ نخبگان آسیا هم گفت: کار ما در فوتبال شده اینکه درباره مربی ایرانی یا خارجی صحبت کنیم. اگر فوتبال عربستان پیشرفت کرده در همه زمینه‌ها پیشرفت کرده است. ما در زمینی بازی داریم که کیفیت اصلا خوبی ندارد و ورزشگاه آن برای ۶۰ سال قبل است. آنها استادیوم‌های درجه‌یک ساخته‌اند، بازیکنان درجه‌یک استخدام کرده‌اند و مدیران ورزشی درجه‌یک آورده‌اند. یعنی در همه چیز پیشرفت کرده‌اند. اگر فوتبال را یک ماشین در نظر بگیرید فقط نباید درباره مربی صحبت کنیم. آنها حتی در تشویق هواداران هم پیشرفت کرده‌اند.

حسینی درباره کیفیت زمین ورزشگاه اختصاصی آلومینیوم گفت: ما در همه زمینه‌ها و سخت‌افزار عقب افتاده‌ایم. این‌ها نیاز دارند عزمی وجود داشته باشد که باید کارشناسی کار شود.

او درباره جوانگرایی در تیم ملی فوتبال ایران هم گفت: مربیان تیم ملی تحت فشار هستند. ۹۰ میلیون ایرانی از آنها انتظار دارند. آنها باید تصمیم کارشناسی بگیرند و ما نمی‌توانیم‌ نظر بدهیم. اگر تیم نتیجه بگیرد یا نتیجه نگیرد باید پاسخگو باشند. به نظر من به سن بازیکن با کیفیت نباید نگاه کرد. اینکه حریم امن برای یکی درست کنید درست نیست. این تابو را باید بشکنیم و باید به بازیکنان با کیفیت بازی بدهیم.

وی در ادامه درباره عملکرد مربیان خارجی در ایران هم گفت: من با فوتبال کیف می‌کنم و درباره خودم صحبت نمی‌کنم و اگر فوتبال رایگان هم بود باز کار می‌کردیم اما درباره بحث مربی ایرانی و خارجی به بیراهه می‌رویم. اینکه ما بخواهیم مربی را با پاسپورتش قضاوت کنیم بزرگ‌ترین اشتباه است. اینکه یک مربی را به خاطر جغرافیایی که در آن متولد شده بسنجنیم اشتباه بزرگی است. ما یک مربی خوب و یک مربی ضعیف داریم. یک مربی متعهد و یک‌ مربی کاسب داریم. الان گواردیولا زندگی خود را به خاطر فوتبال از دست داده است. او نان تلاشش را می‌خورد نه پاسپورت اسپانیایی‌اش را. بعد ما مربیانی می‌آوریم‌ که کاسب هستند و منتظر هستند یک روز پولش دیر بشود تا فسخ کنند و بروند. با چه جراتی این مربیان را می‌آورید؟ مربی ایرانی هم باید تلاش کند و خود را نشان دهد. در فوتبال دنبال شایسته‌سالاری هستیم اما ما یک مربی می‌آوریم که تجدید فراش می‌کند و به دنبال عشق و عاشقی است. نخندید این‌ها درد است.