منبع: Agence France-Presse

به گزارش روز شنبه ایران اکونومیست، عادل یزدی در اقدامی جسورانه با نقاشی‌های دیواری رنگارنگ، مجسمه‌های خیره‌کننده و ماسک‌های برخاسته از فرهنگ عامه، کوچه پس کوچه‌های محله‌ای شیراز را در جنوب ایران را به مقصدی محبوب برای شبکه‌های اجتماعی تبدیل کرده است.

خبرگزاری فرانسه در این باره نوشت: در شیراز، شهری که با معماری باشکوه، باغ‌های سرسبز و شاعرانش شهرت دارد، محله نارنجستان وجود دارد که خانه‌های خالی از سکنه‌اش در خطر فروریختن هستند. عادل یزدی، هنرمند ۴۰ ساله ای که دمیدن روحی تازه در این محله را رسالت خود تعریف کرده است، می گوید: بیشتر دیوارهای فرسوده شیراز قدیم، ارزش تاریخی ندارند.

او می‌گوید که با حمایت مسئولان شهرداری «قصه‌گویی با تصاویری الهام گرفته از داستان‌های محلی را آغاز کردم».

نقاب‌های بدوی نقش برجسته، طرح‌های عربی و هندسی با رنگ‌های روشن و همچنین تصاویری از داستان‌های عامیانه ایرانی، اکنون دیوارهای محله را زینت داده است. عادل یزدی، در مورد نقاب‌ها می‌گوید که «این مجموعه ای از چهره هاست، از جمله چهره شهرزاده»؛ شخصیت معروف و قصه‌گوی داستان هزار و یک شب.

هنر گرافیتی در شیراز چندان شناخته شده نیست اما اکنون این هنرمند کوچه‌های متروک را دگرگون کرده که مورد توجه شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است. ایرانیان از سراسر کشور برای گرفتن نقاشی های دیواری و به اشتراک گذاری آن‌ها به صورت آنلاین به این کوچه گالری می‌آیند.

یزدی کارگاه خود را در ساختمانی صد ساله در انتهای یک کوچه راه اندازی کرد. این اقامتگاه با اتاق‌های کوچک خود در اطراف یک باغ، نمونه‌ای از معماری تاریخی ایرانی است. اتاق‌ها پر از اشیاء هنری، انبار موزه‌ای را تداعی می‌کند که مجسمه‌های بی‌شماری در آن در هم می‌آمیزند.

این هنرمند ایرانی می‌گوید: داستان ساخت مرکز پمپیدو در پاریس برای من الهام بخش بود. در دهه ۱۹۷۰، بازسازی مرکز پاریس باعث تولد این ساختمان آینده نگر شد که اکنون بخشی مهم از هنر مدرن و معاصر فرانسه را تشکیل می‌دهد.

عادل یزدی آرزو دارد محله خود را به مکانی نمادین در شیراز تبدیل کند. اشیای متعددی در کارگاه او، یادآورو نمادی از درهای مساجد شیعیان، گنجینه‌های تاریخی شهر مانند باغ ارم و مقبره حافظ شاعر هستند.

یکی از بخش‌های مورد علاقه بازدیدکنندگان «اتاق انگشت» است که ۱۴ هزار مجسمه به شکل انگشت اشاره را در خود جای داده است. این هنرمند توضیح می‌دهد: «این اتاق با الهام از افسانه‌ای اسلامی درباره فرشته‌ای است که قطرات باران را با هزاران انگشت می‌شمرد» و می‌افزاید: این انگشت‌ها به ما یادآوری می‌کنند که هر لحظه ارزشمند است و باید آن را گرامی بداریم.