به گزارش روز شنبه ایران اکونومیست، این اندیشکده بریتانیایی قابل توجه ترین جنبه دولت اول «دونالد ترامپ» را دیدار شخصی با «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی دانست و عنوان داشت که سبک مدیریت غیرقابل پیش بینی ترامپ به این معنی است که نمی توان تکرار چنین دیداری را رد کرد اما در هر صورت دستیابی به نتایج قابل توجه یا گرفتن امتیاز هسته ای از پیونگ یانگ بعید به نظر می رسد.
چتم هاوس با بیان اینکه در چهار سال گذشته، تمایل کره شمالی برای مذاکره با آمریکا یا کره جنوبی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، افزود: صرف نظر از اینکه چه کسی در دفتر بیضی شکل نشسته باشد، اکنون دولت کیم جونگ اون برنامه هسته ای خود را غیرقابل مذاکره می داند.
«ادوارد هاول» تحلیلگر این اتاق فکر غربی معتقد است: اخبار به دست آمده از کره شمالی تاکید دارد که با وجود همه روابط شخصی که ترامپ در اولین دوره ریاست جمهوری خود با کیم برقرار کرد، ترامپ نتوانست هیچ تغییر مثبت قابل ملاحظه‌ای را در روابط دو کشور ایجاد کند.
این تحلیل در بخشی تحت عنوان «لفاظی در برابر واقعیت» تاکید دارد: در تحلیل مسیر آینده سیاست ایالات متحده در قبال کره شمالی، اظهارنظرها باید از واقعیت جدا شوند. انتصابات اخیر ترامپ در کابینه اش نشان دهنده رویکردی احتمالا تهاجمی نسبت به چین است، اما همچنین اشتیاق به تمایز سیاست خارجی، دولت وی را از سیاست خارجی سلف خود متفاوت نشان می دهد.
گزارش با بیان اینکه استراتژی بایدن حمایت کامل از متحدان بود و ترامپ چنین رویکردی ندارد، مدعی شد: اگر دولت دوم ترامپ تعهد واشنگتن را به متحدان هند-اقیانوس آرام خود به میزان قابل توجهی کاهش دهد، درخواست کره جنوبی و ژاپن برای دستیابی به قابلیت های هسته ای مستقل آن ها افزایش خواهد یافت. در چنین شرایطی، احتمال تشدید مسابقه تسلیحاتی در شبه جزیره وجود دارد و واشنگتن نیز برای اعمال تحریم علیه متحدان خود تحت فشار قرار خواهد گرفت.
