به گزارش ایران اکونومیست، شرکت «اسپیسایکس»(SpaceX) قصد دارد یک نقطه عطف فنی را رقم بزند که راه را برای نمایش فرود بدون سرنشین یک فضاپیما روی ماه هموار خواهد کرد.
به نقل از تک کرانچ، یکی از مقامات ناسا اعلام کرده که اسپیسایکس در ماه مارس آینده تلاش خواهد کرد تا سوخت را از یک فضاپیمای در حال گردش به یک فضاپیمای دیگر منتقل کند.
از پتانسیل موشک «استارشیپ»(Starship) برای تغییر صنعت تجاری فضا بسیار استفاده شده اما ناسا امیدوار است که این وسیله نقلیه بتواند انسانها را نیز تحت برنامه «آرتمیس»(Artemis) به ماه ببرد. این آژانس فضایی یک قرارداد را به ارزش ۴.۰۵ میلیارد دلار برای دو استارشیپ دارای قابلیت حمل انسان با این شرکت منعقد کرد مبنی بر اینکه مرحله بالایی موشک، فضانوردان را برای اولین بار از زمان «آپولو»(Apollo) روی سطح ماه فرود بیاورد. فرود انسان روی ماه در حال حاضر برای سپتامبر ۲۰۲۶ برنامهریزی شده است.
«کنت چوجناکی»(Kent Chojnacki) معاون برنامه سیستم فرود انسانی ناسا، جزئیات بیشتر و دقیقتری را درباره نحوه همکاری آژانس با اسپیسایکس ارائه داد. جای تعجب نیست که ناسا توجه زیادی را به کمپین آزمایشی استارشیپ معطوف داشته که تاکنون پنج پرتاب را انجام داده است.
به گفته چوجناکی، ناسا رویکردهای بسیار متفاوتی را برای برنامه سیستم فرود انسانی موشک بزرگ «سامانه پرتاب فضایی»(SLS) اتخاذ کرده است که حتی فراتر از مدل قراردادی هستند. وی افزود: سامانه پرتاب فضایی یک برنامه بسیار سنتی ناسا بود. ناسا پس از تعیین یک مجموعه بسیار سختگیرانه از الزامات، موجودی سوخت و همه عناصر گوناگون را دیکته کرد. ما به یک شیوه بسیار سنتی کار میکردیم. با حرکت به سوی سیستم فرود انسانی، ما به طور همزمان کارهای زیادی را انجام میدهیم. در قرارداد کنونی اسپیسایکس، ۲۷ سیستم مورد نیاز برای فرود اولیه وجود دارد.