به گزارش ایران اکونومیست، جنگ نابرابر در لیگ برتر را به معنای واقعی در دربی اصفهان دیدیم. جایی که ذوب‌آهن با انبوهی از مشکلات مالی به مصاف همشهری متمول خود رفت و در نهایت توانست یک امتیاز ارزشمند به دست بیاورد. سال‌ها قبل یکی از کارشناسان فوتبال می‌گفت: «رقابت‌های لیگ برتر، یک جنگ ناعادلانه میان باشگاه‌ها است. جایی که یک باشگاه ۱۰ برابر دیگری بودجه دارد و می‌تواند تمام بازیکنان خوب را جذب کند. در سوی مقابل باشگاهی دیگر فقط قادر است بازیکنان درجه دو و سه را، آن هم با کلی قول و وعده استخدام کند. اگر مجوز می‌دادند و من تصمیم‌گیرنده بودم، بودجه برابری به تمام تیم‌ها می‌دادم و آنوقت رقابت را به معنای واقعی کلمه می‌دیدیم. آن زمان مشخص می‌شد که فلان مربی چند مرده حلاج است، وگرنه تیم خوب با ستاره‌های بزرگ را به هر کسی بدهند، نتیجه می‌گیرد.»
دیدار ذوب‌آهن مقابل سپاهان، به طور دقیق همین نظریه را به تصویر کشید. ذوب‌آهن با انواع و اقسام مشکلات عدیده مالی دست و پنجه نرم می‌کند. این باشگاه حتی همین یکی دو هفته قبل هزینه تهیه بلیت سفر به شهری دیگر را در حساب خود نداشت که این مسأله سر و صدای فراوانی هم به وجود آورد. ذوب‌آهن باشگاهی ریشه‌دار و قدیمی است اما حداقل در سال‌های اخیر با کاهش بودجه عجیبی مواجه شده و این موضوع روی جذب بازیکن جدید و نقل و انتقالات نیز تأثیر مستقیم گذاشته است.
مستطیل سبز را کنار می‌گذاریم و فقط به نیمکت دو تیم و بازیکنانی که به ترکیب ذوب‌آهن و سپاهان اضافه شدند، نگاهی می‌اندازیم. ربیعی برای جبران شکست یک بر صفر در دربی اصفهان، چابرادزه، شوشتری، کمال کامیابی‌نیا و باغبان مطلق را به بازی آورد. بازیکنانی که به جز کامیابی‌نیا که او هم سال‌های پایانی فوتبال خود را پشت سر می‌گذارد، جملگی کم نام و نشان و ارزان قیمت هستند. همچنین در ترکیب اصلی ذوب‌آهن هم از این دست بازیکنان بسیار وجود داشت. جوان‌هایی نظیر فردین یوسفی، امیرحسین جدی و ...
حالا می‌رویم سراغ بازیکنان ذخیره سپاهان که وارد زمین شدند. به نام‌ها دقت کنید؛ ابوبکر کامارا، صالح حردانی، استیون انزونزی، محمد دانشگر و جواد آقایی‌پور. قیمت این ستاره‌ها روی هم از بودجه یک سال باشگاه ذوب‌آهن (در تمام رشته‌ها) بالاتر است. یا به عنوان نمونه هزینه‌ای که سپاهان برای جذب انزونزی پرداخته، به تنهایی از تمام نیمکت ذوب‌آهن (چه آنهایی که وارد زمین شدند و چه آنهایی که بازی نکردند) بیشتر است.
این همان جنگ نابرابری است که درباره آن صحبت کردیم. یک باشگاه برای هزینه‌های حداقلی خود دچار سر در گمی شده و نمی‌داند به کدام در بزند، آنوقت باشگاهی دیگر ستاره خارجی را جذب می‌کند و او را در ۱۰ دقیقه پایانی و به عنوان بازیکن جانشین به زمین می‌فرستد. همین شرایط را کنار هم بگذارید و به نتیجه نهایی بازی نگاه کنید. تساوی یک بر یک در دربی اصفهان. ذوب‌آهن کاری کرد کارستان و ربیعی هم با دست‌های خالی در این جنگ نابرابر شکست نخورد. بنابراین می‌توانیم به حق، از کار بزرگ ذوب‌آهن و کادرفنی این تیم در دربی اصفهان یاد کنیم و نتیجه‌ای که به وضوح این نکته را نمایان می‌کند.
