این بازیگر در گفتگو با ایران اکونومیست از ویژگی‌های این اثر نمایشی گفت و هشدار داد که اگر فکری برای اقتصاد تئاتر نشود، این وضعیت در بلندمدت آسیب‌هایی جدی به تئاتر کشورمان وارد می‌کند.
رازانی که تجربه همکاری با بسیاری از کارگردانان شناخته شده تئاتر را دارد، در آغاز درباره حضورش در نمایش «سبز قاتل» توضیح داد: مدت‌ها بود که در کار جمع و جوری بازی نکرده بودم و برایم جذاب بود در نمایشی که تنها دو شخصیت داشت، بازی کنم. اولین باری که متن نمایش را خواندم، اصلا متوجه گذر زمان نشدم و در یک نشست، آن را به طور کامل خواندم و فکر کردم وقتی این نمایشنامه در خوانش این گونه گیراست، وقتی روی صحنه برود، برای تماشاگر، دیدنی‌تر هم می‌شود.
این بازیگر با اشاره به ویژگی‌های این نمایشنامه اضافه کرد: نمایشنامه «سبز قاتل» ریتم بسیار تندی دارد و شخصیت‌ها و فرم اجرایی‌اش بسیار چالش‌برانگیز است. کارکتری که در این نمایش بازی می‌کنم، در لحظه تغییر شخصیت می‌دهد و این ویژگی نیز برایم جذاب و چالش‌برانگیز بود.
رازانی با ارایه توضیحاتی درباره روند تمرین این نمایش افزود: به مدت دو ماه روزی بیش از ۶ ساعت تمرین داشتیم. متاسفانه در شرایط فعلی، خیلی از آثار نمایشی در روندی شتابزده به اجرا می‌رسند ولی ما به سبک تئاترهای دوره‌های گذشته، تمرین‌هایی طولانی داشتیم. این نمایش به دلیل ویژگی‌های خود نیازمند تمرین مستمر و پیگیرانه بود که حتی تا اجراهای آغازین ما هم ادامه داشت و بعد از چند اجرا به سر و شکل نهایی کار رسیدیم.
او که در این نمایش با کارگردانی جوان و کمتر شناخته شده همکاری دارد، ادامه داد: پیش‌تر خانم نقدی‌زاده را نمی‌شناختم و به واسطه آقای نورالدین حیدری ماهر، تهیه‌کننده کار، به گروه اجرایی این نمایش پیوستم. ولی بعد از ورود به گروه و آشنایی با کارگردان کار، متوجه شدم که با وجود جوانی‌اش، ایده‌های اجرایی خوبی دارد. ضمن اینکه مشخص بود برای نگارش نمایشنامه مدت زیادی تحقیق و مطالعه داشته است. نمایش ما در فضای توهم و چِت کردن می‌گذرد و ایشان برای نگارش این متن بسیار بررسی و مطالعه کرده بود. از سوی دیگر نوع تعاملش با بازیگر نیز خیلی جالب توجه بود.
رازانی که با شماری از کارگردان‌های سرشناس تئاتر همکاری داشته است، درباره شرایط فعلی تئاتر برای بازیگران حرفه‌ای این رشته و حضور اغلب آنان در شبکه نمایش خانگی توضیح داد: متاسفانه تئاتر ما به سختی می‌تواند خود را با شرایط اقتصادی فعلی وفق بدهد. به دلیل هزینه‌های بالا، حتی اجرای یک کار با چند بازیگر معدود و نه کاری پر بازیگر، دست کم نیازمند بیش از یک میلیارد هزینه است. در این سال‌ها خیلی از دستمزدها و بودجه‌ها با توجه به شرایط اقتصادی فعلی، به روز شده ولی این اتفاق در تئاتر رخ نداده است.
او با اشاره به گسترش تئاترهای خصوصی و قطع شدن یارانه دولتی تولید تئاتر اضافه کرد: ۹۰ درصد آثار نمایشی با بودجه‌های شخصی به صحنه می‌رود و در بسیاری موارد، چشم‌انداز مشخصی برای بازگشت سرمایه‌ی سرمایه‌گذاران شخصی وجود ندارد چراکه برای رعایت حال مخاطب، قیمت بلیت از حد مشخصی نمی‌تواند بالاتر برود. از سوی تعداد زیادی از آثار نمایشی در سالن‌های خصوصی اجرا می‌شوند و بخشی از فروش گیشه به عنوان اجاره سالن در نظر گرفته می‌شود. اجاره پلاتوی تمرین و ساخت دکور و دوخت لباس و ... همه هزینه بر است و همه اینها یعنی تئاتر ما به یک حمایت اساسی نیاز دارد.
او تاکید کرد: در این وضعیت همه محق هستند؛ هم گروه نمایشی که با سرمایه شخصی کاری را به اجرا می‌رساند و باید علاوه بر تامین هزینه‌های کار، دستمزد عوامل خود را بدهد، هم سالنی که باید هزینه‌های خود را از طریق اجاره بها تامین کند و هم تماشاگری که اغلب از قشر متوسط و دانشجوست و توان خرید بلیت‌های گران را ندارد.
رازانی ادامه داد: در این وضعیت اجرای بسیاری از نمایش‌های پر پرسوناژ که در گذشته رواج داشت، بخصوص در سالن‌های خصوصی امکان‌پذیر نیست. بنابراین تئاتر به اجبار با یکسری مشکلات رو به روست که نمی‌تواند پاسخگوی هزینه‌های خود باشد و در این بین بازیگران حرفه‌ای هم ناچار هستند برای گذران زندگی خود به همکاری با پلتفرم‌ها بپردازند و کمتر فرصت بازی در تئاتر پیدا می‌کنند.
او تاکید کرد: اگر وضعیت اقتصادی تئاتر درست نشود، قطعا در آینده این هنر تاثیرگذار خواهد بود و در بلند مدت آسیب‌های جدی به تئاتر ما می‌زند. به همین دلیل آسیب‌شناسی وضعیت فعلی تئاتر، امری ضروری است.
این بازیگر با ابراز تاسف از غیبت برخی از هنرمندان نامدار تئاتر افزود: امسال بیش از ۱۰ نمایشنامه پیشنهاد شد که اغلب آنها به قوت نمایشنامه‌های قبلی‌مان نبودند. من منتظر شنیدن یکسری نام‌ها در تئاترمان هستم که با اشتیاق به دیدن کارهایشان بروم و نیز منتظر پیشنهادهای جذاب از سوی هنرمندان نام آشنای تئاترمان هستم که با شوق فراوان با آنان همکاری کنم. در غیاب این نام‌ها البته جوانان مستعدی هستند که تلاش و کار می‌کنند که شاید ما خیلی از آنان را نشناسیم و حتی احتمال دارد که آنان نیز آشنایی چندانی با نسل‌های قبلی خود نداشته باشند چراکه در این سال‌ها تئاتر ما اتفاقات گوناگونی را پشت سر گذاشته و شرایط پیچیده‌ای پیدا کرده است که سبب شده بخشی از هنرمندان شناخته شده، از صحنه دور بمانند. متاسفانه امروزه در کنار مشکلات اقتصادی، تعداد افرادی که به همکاری با آنان تمایل داشته باشیم، کم شده و تعداد نمایشنامه‌های قابل تامل نیز کمتر شده است.
رازانی با تاکید بر ضرورت اجرای آثار متنوع در تئاتر ابراز تاسف کرد: این اتفاق در سینما هم افتاده که وقتی یک نمونه کار، جواب می‌دهد، همه می‌خواهند همان را تکرار کنند در حالیکه لازم است صد نمونه تئاتر داشته باشیم و همه قرار نیست شبیه هم کار کنند. در این جا مخاطب هم می‌تواند تاثیرگذار باشد به این معنا که با استقبال و حمایت خود از گونه‌های مختلف آثار نمایشی، مسیر کار را برای گروه‌های گوناگون هموار می‌کند. یعنی این تعامل باید دوسویه باشد.
او خاطرنشان کرد: ما نیز به عنوان گروه‌های اجرایی نباید تسلیم شویم. اگر به کاری عمیقا اعتقاد داریم، باید برای آن تلاش کنیم. خوشبختانه گروه اجرایی نمایش «سبز قاتل» جسارت این را داشتند که کاری با سر و شکل جدید ارایه بدهند. بسیار خوشحالم که بعد از هر اجرا تعدادی از تماشاگران بیرون سالن منتظر هستند تا درباره نمایش صحبت کنیم و این نشان می‌دهد که کار، تماشاگر را به فکر واداشته و ذهن او را درگیر خود کرده است.
رازانی در ادامه، مساله اطلاع‌رسانی را یکی دیگر از مشکلات تئاتر برشمرد و افزود: در حال حاضر بیشتر اطلاع‌رسانی‌ها در فضای مجازی رخ می‌دهد. پیش از این تعداد سالن‌ها و نحوه اطلاع‌رسانی مشخص بود اما الان خود من به عنوان یک بازیگر تئاتر در بسیاری مواقع نمی‌دانم چه کسی کجا اجرا دارد و نسبت به این مساله معترضم. در این سال‌ها باید گروه‌های تخصصی در زمینه اطلاع‌رسانی شکل می‌گرفت. فعلا ناچاریم بیشتر بار اطلاع‌رسانی را به فضای مجازی ببریم که با فیلترینگ هم دست به گریبان است. از سوی دیگر معلوم نیست بمباران اطلاعاتی چقدر تاثیر مثبت داشته باشد. با این حال برخی از گروه‌ها با تقبل هزینه‌های بالا به این شیوه، مخاطب را در جریان اجرای نمایش خود می‌گذارند.
او اضافه کرد: روش دیگر برای اطلاع‌رسانی می‌تواند معرفی کارها از طریق افراد صاحب اندیشه باشد یا راه دیگری مانند رجوع به نظرات مخاطبان در سایتی مانند تیوال که مرجع خرید بلیت هم هست. در این بازار شلوغ، بسیاری از تبلیغات تئاتر در صفحات دوستانی کار می‌شود که خودشان نمایش را ندیده‌اند در حالیکه خواندن نظرات تماشاگران در سایت‌های فروش بلیت، می‌تواند به مردم کمک کند تا ارزیابی بهتری از آثار روی صحنه داشته باشند. حالا که فضای مجازی این چنین تعیین کننده است، باید برای برقراری گفتگو، استفاده بهتری از آن داشته باشیم تا شاید از این راه، تعامل موثرتری میان گروه‌های نمایشی و مخاطبان‌شان برقرار شود.
نمایش «سبز قاتل» به نویسندگی و کارگردانی پریسا نقدی‌زاده و تهیه‌کنندگی نورالدین حیدری ماهر شب ساعت ۱۸ در سالن ملک روی صحنه می‌رود.
میلاد رفاقتی دیگر بازیگر این نمایش است که در کنار سینا رازانی به ایفای نقش می‌پردازد.
در خلاصه داستان این نمایش آمده: «زندگی توی توهم قشنگ‌تره، به شرطی که راه برگشت این بازی رو بلد باشی. پس نفس محکم بگیر تا بتونی تحمل کنی.»
