به گزارش ایران اکونومیست؛ سید امیرمحمود یحیوی، مخترع و بنیانگذار با بیان اینکه این سامانه یک سامانه جامع در حوزه خدمات تخصصی سلامت است، گفت: رویکرد اصلی این سامانه طب ایرانی است که از سوی وزارت بهداشت سامانه برتر طب ایرانی معرفی شده است.
وی افزود: این سامانه مجموعه خدمات طب را به متخصصان کشور و هم به بیماران ارائه می‌دهد، ضمن آنکه کسب‌وکارهای مرتبط با حوزه سلامت و غذایی و دارویی می‌توانند خدمات خود را تحت این سامانه به کاربران خود ارائه دهند تا با ایجاد هم‌افزایی، مراجعه‌کنندگان به این سامانه مجموعه‌ای از خدمات را در یک جا با کیفیت مناسبی به دست آورند.
یحیوی، یکی از پنل‌های مهم این سامانه را پنل نسخه‌نویسی طب ایرانی دانست و خاطر نشان کرد: در این پنل که به ثبت اختراع نیز رسیده، از هوش مصنوعی در کمک تشخیص بیماری و نسخه‌نویسی بر بستر آنلاین بهره گرفته شده است و پکیج کاملی از خدمات حوزه سلامت به کاربران ارائه می‌شود.
بنیانگذار این سامانه، طب ایرانی را طبی بر مبنای علوم پایه دانست و گفت: این دانش دارای توضیحات علمی و دقیق برای پدیده‌ها و روش‌ها و مسائل حوزه سلامت است و این توضیحات در طول تاریخ تجربه شده و در رساله دانشمندان به‌ویژه دانشمندان ایرانی که پایه‌گذار این طب هستند، مکتوب شده و به دست ما رسیده است.
یحیوی با اشاره به تفاوت طب ایرانی با طب سنتی، توضیح داد: طب سنتی ممکن است روش‌هایی را پیشنهاد دهد و سالیان سال از این روش‌ها بهره‌برداری شود و به نتیجه برسد، ولی توضیح علمی برای آن نباشد.
وی با بیان اینکه این سامانه به ثبت جهانی رسیده است، افزود: در این سامانه گروه‌هایی چون دانشگاه‌ها، مراکز درمانی و آموزشی و خیرین می‌توانند وارد شوند و خدماتی را ارائه دهند.
به گفته وی، در این سامانه کلیه خدمات همچون تشخیص، ارائه روش‌های درمانی، تجویز دارو از طریق هوش مصنوعی، تجمیع و به کاربران ارائه می‌شود.
یحیوی با بیان اینکه قبل از شیوع کرونا ما ضرورت وجود چنین سامانه‌هایی را تشخیص دادیم، گفت: با شیوع کرونا، دنیا به این نتیجه رسیده بود که از روش‌های آنلاین می‌تواند خدمات درمانی و بهداشتی را ارائه دهد و کشور نیز در زمینه سلامت الکترونیک این روند را پیگیری می‌کند، ولی قوانین کشور در حوزه سلامت و کسب‌وکارهای فعال در این حوزه بسیار قدیمی و مربوط به سال ۱۳۳۰ می‌شود، ولی در دنیا بخش‌های خصوصی با استفاده از فناوری‌های نوین سعی می‌کنند دسترسی مردم به خدمات بهداشتی را تسهیل کنند، ولی در ایران فضا محدود است و دولت بیش از اندازه وارد شده و یکی از چالش های ما در این حوزه، رقابت دولت با بخش خصوصی است.
وی تاکید کرد: دولت باید نقش نظارت و رگولاتوری را بر عهده بگیرد و اجرا را به مردم واگذار کند.
به گزارش ایسنا، طب ایرانی یکی از مکاتب طبی دنیا با تاریخچه ده‌هزار ساله است که برخلاف برچسب سنتی که پسوند نامش دارد، همانند سایر علوم کاملا منطبق با مبانی علمی و تجربی است. در مکتب طب ایرانی حفظ سلامتی بر درمان اولویت داشته و اصول صحیح سبک زندگی براساس شرایط هر فرد در قالب «اصول حفظ الصحه» یا «سته ضروریه» ارائه می‌شود. شیخ الرئیس ابوعلی سینا در کتاب قانون خود می‌گوید: «طب علمی است که به واسطه آن احوال بدن انسان شناخته می‌شود، از جهت آنچه که موجب سلامتی و بیماری است تا صحت و سلامتی موجود را حفظ کند و در صورت از دست رفتن سلامتی آن را به بدن برگرداند.» بنابراین اولین وظیفه یک پزشک در طب ایرانی حفظ تندرستی است.
طب ایرانی یک مکتب کل‌نگر است، به این معنی که برای شناخت صحیح بیماری و ارائه درمان مناسب، سلامتی تمامی بخش‌های بدن، ژنتیک، شرایط زندگی، ویژگی‌های روحی، شرایط سنی، جغرافیایی را برای یافتن عامل برهم زننده تعادل و توازن جسمی در فرد بیمار در کنار یکدیگر می‌سنجد. برای درمان بیماری در مرحله اول سبک زندگی و به‌ویژه تغذیه فرد تصحیح شده و پس از اصلاح سبک زندگی، درمان دارویی و ارائه توصیه‌هایی مانند ماساژ نیز از سایر اصول درمانی در طب ایرانی هستند.
دارو درمانی در این مکتب برخلاف آنچه که بسیاری از مدعیان آن عمل می‌کنند، بسیار محتاطانه صورت می‌گیرد.
با توجه به گسترش بهره‌گیری از خدمات طب سنتی و مکمل در سراسر دنیا و همچنین اقبال اقشار مختلف جامعه ما برای استفاده از طب ایرانی و پشتوانه قوی تاریخی و فرهنگی در این عرصه، به نظر می‌رسد بهره‌گیری از طب ایرانی در کنار طب نوین به صورت تلفیقی، راهکاری مناسب در جهت ارتقاء سلامت جامعه باشد. سازمان جهانی بهداشت (WHO) سال‌ها است که مکاتب مختلف طب سنتی (Traditional Medicine) و مکمل (Complementary Medicine) را به رسمیت شناخته و استراتژی این سازمان در قبال طب سنتی و مکمل را در قالب دو سند برای سال‌های ۲۰۰۲-۲۰۰۵ و ۲۰۱۴-۲۰۲۳ تنظیم و منتشر کرده است.
بر اساس سند این سازمان، طب سنتی و مکمل از بخش‌های مهم ولی کمتر بها داده شده سلامت هستند که در همه کشورها کم و بیش حضور داشته و روز به روز بر تعداد متقاضیان آن افزوده می‌شود. عدم دسترسی بخش بزرگی از جمعیت جهان (بیش از ۸۰ درصد) به خدمات اولیه سلامت و مواجهه مردم با مشکلاتی در زمینه درمان بیماری‌های مزمن و عوارض دارویی سبب شده سیستم طبی تلفیقی (Integrative Medicine) که در آن طب سنتی و مکمل در کنار طب نوین در مراکز درمانی به بیماران ارائه می‌شوند، توسط سازمان جهانی بهداشت به عنوان روشی کارآمد در به‌کارگیری طب سنتی و مکمل معرفی شود.
