ایران اکونومیست - روزهای پایانی بهمن ماه هرسال یادآور درخشش جوانان و متخصصان کشورمان در عرصه دریایی است. روزهایی که جمهوری اسلامی ایران نتیجه چندین سال تلاش و کوشش فرزندان خود را در حوزه ساخت شناورهای دریایی مشاهده کرد.
ناوشکن «جماران» بعنوان اولین ناوشکن بومی کشورمان و از مهمترین دستاوردهای انقلاب اسلامی در طول این سه دهه، بهانه‌ای بود تا فرمانده معظم کل قوا در روز 29 بهمن ماه سال 88 شخصا با حضور در منطقه فرمان الحاق آن را صادر کنند.
این ناوشکن 94 متر طول و قریب 1500 تن وزن دارد و یک رادار پیشرفته نیز برای انجام هر چه بهتر ماموریتها، روی آن نصب شده است و می تواند با سرعت 30 گره دریایی حرکت کرده و 120 تا 140 پرسنل و خدمه نیز در آن فعالیت خواهند کرد.
به گفته مسئولان این پروژه مهم دریایی، جماران از حدود یک میلیون و 400 هزار قطعه، سامانه و مجموعه تشکیل شده است.
ساخت ناوشکن جماران در غالب پروژه موج صورت گرفت که این طرح با اسامی موج دو، موج سه و موج چهار برای ساخت ناوشکن‌های دیگر ادامه دارد.
قیمتی که برای ساخت این ناوشکن پرداخت شده، معادل یک چهارم تا یک پنجم قیمت مشابه خارجی است.
نکته قابل توجه این است که در طراحی و ساخت این ناوشکن حتی یک کارشناس خارجی مشارکت نداشته است، این در حالی است که در ساخت ناوهای موشک‌اندازی که پیش از انقلاب خریداری شده، هفت کشور غربی مشارکت داشتند که پس از ساخت، آن را تحویل می‌دادند اما ناوشکن جماران کاملا داخلی است.
این ناوشکن علاوه بر اینکه از نظر سرعت، در مقایسه با ناوشکن‌های روز و همتراز خودش در دنیا برابری می کند، توانایی قدرت مانور بالا و ماندگاری زیاد در شرایط جوی بسیار نامناسب در دریاها را نیز دارد.
ناوشکن جماران با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر به انجام این شش ماموریت به طور همزمان است. سامانه‌ها و فناوری‌های متعدد اطلاعاتی، جنگ الکترونیک، ضد الکترونیک، راداری، موشکی، اژدر زیر سطح و سونار در طبقات مختلف این ناوشکن قرار گرفته است.
اما این موضوع به همین جا ختم نشد و متخصصان دریایی کشورمان جماران را به آبهای بین‌المللی فرستاده و ساخت ناوشکن‌های بعدی را در قالب موج‌های 2،3،4و... آغاز کردند.
درهمین راستا ناوشکن دماوند نیز با نام موج 2 در دستور کار قرار گرفت که کار تولید آن در آبهای خزر تقریبا به اتمام رسیده است.
ناوشکن موشک انداز سهند و سینا نیز موج‌های دیگر نیروی دریایی ارتش هستند که در دست ساختند و قابلیت رزمی و موشکی بالاتری نسبت به جماران دارند.
با توجه به تجربه ساخت ناوشکن جماران و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای ساخت شناورهای سنگین متخصصان کشورمان دماوند را در زمانی کمتر از ساخت جماران آماده کردند. همچنین بعنوان مثال مدت ساخت کاسه جماران 4 سال بود اما این زمان در ساخت ناوشکن سهند به 9 ماه کاهش یافت.
در مجموع، ناوشکن‌های در حال ساخت، هم به لحاظ بُرد عملیاتی و هم قابلیت‌های دفاعی و پدافندی نسبت به قبل ارتقا یافته و موضوعاتی نظیر توان مقابله با تهدیدات هوایی مانند موشک‌های کروز نیز در آنها دیده شده است.
منبع: فارس
